Reclaim The Game (COMPLETED)

Chapter 21

#RTG21 Chapter 21

"Sienna..."

"Opo, Nay?"

"Patulong naman ako dine sa niluluto ko..."

Agad akong pumunta sa kanya, at tinulungan siyang ayusin iyong mga panggatong. Malapit na rin kasing umuwi si Tay mula sa bukid. Kailangan pagdating niya, naka-handa na iyong hapunan para hindi na siya magutom... Kung ako nga lang ang masusunod, dito na lang sana rin siya sa bahay... Kaya lang sabi nila hindi daw ako pwedeng magtrabaho... Sabi ni Nay, naaksidente daw ako kaya wala akong maalala...

Alam ko lang, Sienna iyong pangalan ko.

Gusto ko pa sanang magtanong ng iba kaya lang parang hindi nila gustong sumagot... Hindi na lang ako nagtanong... Mahirap na kasi baka sumama pa ang loob nila... Matanda na silang dalawa... Mabuti na lang din na nandito ako para may magbabantay sa kanilang dalawa...

Kumakanta si Nanay habang naghihiwa siya ng gulay. Nandun lang ako at nagpapa-apoy para kumulo na iyong tubig. Nang matapos kaming magluto, sakto na dumating si Tatay. Malungkot iyong mukha niya.

"Ano'ng problema, Tay?" tanong ko. Hindi siya sumagot. "Iyong sa lupa pa rin?" muling tanong ko, pero wala siyang naging sagot. "Gusto mo puntahan natin sa bayan, Tay?"

"Nako, tumigil ka d'yan, Sienna. Maghain ka na at kakain tayo," mabilis na sabi ni Nay.

"Sayang naman kasi, Nay. Pera rin iyon," pagtatanggol ko... Napilitan si Tay na ibenta iyong lupa rito dati kasi may dalang baril iyong mga gustong bumili... Wala naman na silang nagawa kasi ano nga ang laban nila? Sabi naman nila tatay magiging maayos din... May mga ka-nayon daw kami na pumunta sa Maynila para mag-aral ng batas... Doon na lang daw kami umasa.

Pero kailan pa 'yun?

"Problema ng mamatanda iyon, Sienna," sagot niya sa akin. "Kumain na lang tayo at lalamin iyong kanin."

Hindi na lang ako nagsalita.

Bahala na.

Basta pupunta ako sa bayan bukas. Kakausapin ko iyong makapal ang mukha na pamilya na gumawa nun. Hindi naman porke mayaman sila e gagawin na nila 'yun! Hindi ako matalino pero maling-mali naman na ibenta iyong hektaryang lupa sa limang daang libo lang! Tapos hulugan pa! Tapos kapag sinisingil, ang daming dahilan!

Nang matapos kami sa pagkain ay si Nay iyong naghugas ng plato. Nagpunta si Tay sa labas at naupo habang naka-tingin sa langit. Kahit mula sa malayo, rinig na rinig ko iyong buntong-hininga niya.

Pupunta talaga akong bayan bukas.

Maaga akong natulog. Nang magising ako ay agad akong nagpa-init ng tubig para sa kape ni Tatay. Nagwalis din ako sa bakuran namin. Pagkatapos nun ay nagsabi ako kay Nay na doon lang ako sa kapitbahay namin...

"Sa bayan nga po," sabi ko roon sa tricycle driver. 'Di ko masyadong kabisado iyong bayan kasi minsan lang ako naka-punta roon. Nung una, 'di ako pinapayagan kasi kailangan ko raw magpa-galing. Nung mga sumunod, pumupunta kami kapag may okasyon. Gustung-gusto ko na ngang tumakas kaya lang kinakabahan ako palagi dahil baka atakihin si Nanay sa puso kapag naging pasaway ako.

Pagdating ko sa bayan, bigla akong kinabahan kasi 'di ko alam kung saan ako magsisimula. Dapat pala tinanong ko muna kay Tatay kung saan dito naka-tira iyong walangyang pamilya na 'yun! Ke yaman-yaman na e nagagawa pang manlamang sa kapwa! Ibang mayayaman talaga e mga sakim!

"Pwede pong magtanong?"

"Ano 'yun?" sagot sa akin ng ale.

"San po iyong bahay ng mga Cantavieja?"