Reclaim The Game (COMPLETED)

Chapter 31

#RTG31 Chapter 31

"Fu—" sabi ni Yago at saka napa-tigil sa pagsasalita. "Sorry. But seriously?" tanong niyang muli. Wala akong kakilala—o mas mabuting sabihin na wala akong maalala na kaibigan kong abogado na nag-aayos ng family disputes... Si Sancho ang alam kong may experience sa ganoong mga kaso kaya lang ay ayoko siyang isama sa proseso. Baka mas lalo lang maniwala si Sean na may namamagitan sa amin ni Sancho kaya humihingi ako ng annulment sa kanya.

"Oo... May mairerekomenda ka bang abogado?"

"Hmm... Actually, my father's lawyer was so good that my mom was practically left with nothing nung naghiwalay sila," seryosong sabi niya sa akin.

"Oh... I'm sorry."

Ngumiti siya. "It's fine. It's been so long. And it's better this way. Nag-aaway lang naman sila dati. Better to part ways than to live in a lie."

Hindi na ako sumagot pa. Bumalik na lang ako sa trabaho dahil may mga kliyente na dumating para sa consulation. Iyon lang ang ginawa ko buong araw. Nang magtanghali na ay lumapit sa akin si Yago at may nilagay na papel sa lamesa ko.

"So... are you still staying in his condo?"

"Hindi. Nasa hotel muna ako, pero naghahanap na ako ng malilipatan," sagot ko sa kanya. Mabuti na lang at may mga gamit ako na nadala na nasa maleta ko. Hindi ko na magawang umuwi pa sa condo para kuhanin iyong ibang gamit ko.

"If you want, you can stay in our old condo. Wala namang gumagamit ngayon."

"Ha? 'Wag na," sagot ko dahil nakaka-hiya naman. Ayoko talagang idamay sila sa gulo ng buhay ko. Gusto kong manatiling propesyunal lang kami dito sa opisina.

"It's okay," sabi niya. "You'll need all the money you can save. That lawyer's pricey as hell," sabi niya sabay turo sa papel na naka-patong pa rin sa lamesa ko. "But she's really good, I swear... She'll get you your single status back... And Sean's money, I bet."

Hindi na ako kumibo. Wala akong balak kunin ang pera ni Sean. Sa kanya iyon. Kahit pa ibigay sa akin, ibabalik ko pa rin. Hindi naman kasi iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipaghiwalay.

Gusto ko lang sumaya.

Na wala ng sayang na panahon.

Agad akong nagpa-schedule ng appointment sa abogado na sinasabi ni Yago. Nagpapasalamat ako na nasabihan na pala siya na tatawag ako... Napag-alaman ko lang na mahirap palang maka-kuha ng appoinment sa kanya dahil in demand siya sa mga mayayamang naghihiwalay sa Pilipinas.

"Good afternoon," bati ko.

"Good afternoon," bati niya. "Do you want coffee? Water? Tea?"

"No, thanks," sagot ko.

"Are you sure? Baka mauhaw ka. We'll be talking about your life, Atty. Laurel," sabi niya habang naka-ngiti.

"Okay... Tubig na lang."

Tinawag niya iyong secretary niya at nagpa-dala ng bottled water sa opisina niya. Pagkatapos nun ay sinimulan ko nang ikwento sa kanya lahat ng nangyari sa akin. Walang reaksyon na kahit ano ang mukha niya. Minsan ay tumatango lang siya sa mga sinasabi ko.

"Okay..." sabi niya nang matapos ako. "Your case is a tricky one."

"Impossible ba?"

Tumawa siya nang saglit. "Nothing is impossible, believe me. If you study the law hard enough, you'll see all the loopholes... That's what makes our profession exciting. The endless possibilities."

Mukhang confident siya. Tama nga si Yago.

Nag-usap pa kami tungkol sa mga expectation ko at gustong mangyari. Isa lang naman talaga ang gusto ko—ang matigil na ang kasal namin ni Sean. Kung pwede na mangyari iyon na walang gulo at walang masasaktan, mas mabuti.