°എന്റെ ഹിറ്റ്‌ലർ°

chapter 46

എൻഗേജ്‌മെന്റ് നടത്തിയെന്നും ശീലമില്ല, അതിന്റെ കുറവുകൾ നല്ലത് പോലെയുണ്ടാവും, അതൊക്കെ ക്ഷമിച്ചു വായിക്കണം🙏🏻🙈

തട്ടികൂട്ടി ഒരു എൻഗേജ്‌മെന്റ് എഴുതിയപ്പോൾ അതിനെ കുറച്ചും കൂടി നന്നാക്കാൻ കുത്തിയിരുന്നു സഹായിച്ചു എന്ന് പറയുന്ന I love the rainy days ന് ഒരു താങ്ക്സ്😝 ( പേടിക്കണ്ട ഇനി അടുത്ത ചാപ്റ്റർ എഴുതി കഴിഞ്ഞാലേ ഞാൻ വരൂ...😜)

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Hayaathi's pov:-

ആന്റിയോടും അങ്കിളിനോടും സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് ഹർഷയും കാർത്തിയേട്ടനും കൂടെ അഞ്ചോ ആറോ വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പെൺക്കുട്ടിയും കേറി വന്നത്. അതായിരിക്കണം ജോ ദീദിയുടെ ആഷ്‌ലി...

ഞാൻ ഹിറ്റ്‌ലറെ നോക്കി, ഒരു ബ്ലൂ ജീൻസും വൈറ്റ് ഷർട്ടുമാണ് വേഷം, ആഷി നേരത്തെ പാർലറിൽ കണ്ടു എന്നതിന്റെ ഉത്തരമായി മുടി വെട്ടി ഒന്നും കൂടി ഒതുക്കിയിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു കുറച്ചും കൂടി ഗ്ലാമർ വെച്ചത് പോലെ, സ്വഭാവം ചെകുത്താന്റെയാണെങ്കിലും കാണാൻ നല്ല ഗ്ലാമാറാണ് എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും...

അയാൾ എല്ലാവരുടെ മുഖത്തും നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, എന്നെ കണ്ടതും ആ മുഖത്തെ പുഞ്ചിരി പൊടുന്നനെ മാഞ്ഞു അവിടെ ഗൗരവം നിറഞ്ഞു. ഒന്ന് ചിരിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചെങ്കിലും അയാളുടെ ആ ഗൗരവം കണ്ടപ്പോൾ ചിരിക്കാനുള്ള എന്റെ ശ്രമം അപ്പോൾ തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു. ഞാൻ മെല്ലെ അയാളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി.

മോതിരം മാറ്റിയതിന് ശേഷം ബാക്കിയൊക്കെ തീരുമാനിക്കാം എന്ന് അങ്കിൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ ജിത ഒരു ചെറിയ ബോക്സ് എടുത്തു എന്നെയും പിടിച്ചു ഹിറ്റ്‌ലരുടെ അടുത്ത് കൊണ്ട് പോയി നിർത്തി.

ശരീരം മൊത്തം വിറക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിയെനിക്ക്, ഇത് നടക്കില്ല എന്ന് വല്ലതും ഇയാൾ ഇപ്പോൾ പറയുമോ എന്ന പേടി. ഞാൻ ആഷിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. എന്റെ പേടി മനസ്സിലായ മട്ടിൽ അവൾ ഒന്നുമില്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ രണ്ടു കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.