The Brightest Shooting Star (Athánati series #2)

Ikadalawampu't walong Kabanata

Pangdalawampu't walong Kabanata

Phone

"Yup, I got it." Tumango si Andrea at ipinakita sa'kin ang voice recorder sa phone niya. Napahilamos ako at tumingin sa salamin dahil napagtanto kong mas malaki pa pala ang problema namin kay Penelope kaysa sa inaakala ko.

"I want her to fucking suffer." Mariin kong sabi habang nakatingin sa salamin. My hands formed into a fist and Andrea worriedly looked at me.

"Hey, calm down.." Hinagod niya ang likod ko kaya pumikit ako at huminga muna saglit. Tinetesting talaga ako ng babaeng 'yon. Anti-poor bitch.

"Tangina, gusto kong ireport na lang siya agad but I doubt that it will even be acknowledged by the faculty." Frustrated kong sabi at napasabunot ng kaunti sa buhok ko. Malungkot na tumango si Andrea.

"They most probably won't notice it. After all, her dad is one of the sponsors of scholars here. 'Di siya pwedeng mapatalsik." Pagsang-ayon ni Andrea kaya mas lalo lamang akong nainis.

I can show that piece of evidence that Andrea is holding and it still won't be taken into justice. Dahil kung totoong marami na siyang napatalsik na scholars, malamang sa malamang ay katulong niya roon ang tatay niya at tinotolerate pa siya roon. I really fucking hate most of the rich. Porke't talaga may kapangyarihan sila, sinasamantala na nila agad, 'no? Hindi pa ba sila kuntento sa yaman nila at kailangan pa talaga nilang apakan ang katauhan ng iba? What the fuck do they get from that? The feeling of getting looked up to and being high? Sana nagdrugs na lang sila kung ayon lang rason nila.

Gigil akong naghilamos at pinakalma ang sarili. Andrea was just beside me while looking at me. Para siyang si Vin na alam kung kailan mananahimik at magsasalita kaya naappreciate ko rin iyon. Bumalik na kami sa lugar ng rehearsals namin at naging busy na ulit kaya kahit papaano ay naalis naman sa utak ko ang problema ko kay Penelope.

"You look pale." Salubong ni Vin sa'kin nang magkita kami sa may gate. Agad ko siyang niyakap dahil sa pagod.

"Pagod lang. May kwento rin pala ako mamaya." Bulong ko sa kanya. Tumango siya at hindi na nagsalita.

Pagdating namin sa kotse niya ay agad akong sumalampak sa upuan at sinuklay ang buhok ko. Napatingin sa'kin si Vin kaya bumuntong hininga ako.

"May narinig kami ni Andrea sa restroom kanina." Pagsimula ko. Hinarap ni Vin ang katawan niya sa'kin at pinatong ang siko niya sa may upuan para isandal roon ang ulo niya. Kwinento ko iyong mga natatandaan kong sinabi nila at ang pinakaimportanteng nalaman namin.

"Hindi ba natin 'to irereport sa faculty?" Tanong niya.

"Naisip ko rin 'yon, kaso napag-usapan namin ni Andrea na baka hindi naman galawin 'yon at isawalang bahala na lang. She has a great connection here, after all." Nagkibit balikat ako at nanlumo muli.

"Itutuloy pa ba natin 'yung plano?"

"Hindi ko na alam. 'Di ko na alam kung anong gagawin ko." Napayuko ako at sinabunutan ang sarili ko. 'Di ko alam kung dapat ko pang ituloy iyong napag-usapan namin ni Vin o hayaan na lang siya sa mga balak niyang gawin. Napapagod na ako mag-isip at laruin ang larong 'to.

The record that me and Vin made a few days ago were about us breaking up. Ilalabas namin iyon kung sakaling gumalaw na si Penelope at kung anu-ano ang sabihin tungkol sa'min. Mapapahiya siya kung may sinabi siya tungkol sa relasyon namin dahil pwede namin ilabas ang recording namin na break na kami. Pwede namin iyon ipadaan kina Tracy o sa ibang kakilala upang hindi halatang planado lang iyon. Nasa phone ko lang naman ang recording no'n at nakatambak lang, hindi alam kung necessary pa ba iyon. Ang ibang plano pa namin ay pabagsakin siya, tulad na lamang ng pagtaas ng rankings ko sa dean's list upang mataasan ang lagay niya at ang hindi niya pagkatanggap sa HTG. The reason why I'm nervous as of now is because of my scholarship. Isang taon na lang, gagraduate na ako. Hindi naman kami mayaman para tustusan ang tuition fee ng school na 'to, kaya ano na lang ang mangyayari sa'kin kung gano'n? Saan ako pupulutin?