My Baby's Father is a Superstar (NOT EDITED)

CHAPTER THREE

CHAPTER THREE💐

"Goodbye Rain."

"Bye. Enjoy your clubbing guys."

Before I got home from work ay dumaan muna ako sa isang cafe para bumili ng banana milk at cheesecake para kay JC.

"Momma! You're here. Ano po dala mo?"

Nakangiting itinaas ko ang kamay kong may hawak ng banana milk at cheesecake. Nakita kong nangislap sa tuwa ang mga mata nya.

"Wahhhh. My cheesecake, thank you momma."

"Haha. You are welcome baby. Come on, let's get inside."

Naunang pumasok si JC dala ang banana milk na kinuha nya sa'ken. Natatawang sumunod naman ako sa kanya.

"Andito na po pala kayo Ate Rain."

"Hello Tine. Come here, I bought cheesecake kaya saluhan mo kami dito."

Lumapit naman si Tine na may dala ng mga platito at tinidor.

"Ay ate Rain, tumawag pala ang mommy nyo kanina. Bat daw po hindi nya kayo makontak?"

"In-off ko ang phone ko kanina e. Bakit daw pala sya tumawag? May nangyari ba?"

Hindi ko alam kung bat bigla akong kinabahan. It is like there's something bad happened.

"Wala naman pong sinabi ang mommy nyo. Basta po pag-uwi nyo tawagan nyo daw po sya agad."

Tumango ako and I stood up from sitting on the couch and eating my cake. Uminom muna ako ng tubig at saka kinuha ko ang bag ko at tinungo ang kwarto ko. Habang dina-dial ko ang number ni mom ay nagbihis na ako. It almost takes 5 minutes before my mom accepted my call.

"Mom. It's Rain. Tumawag ka daw kanina. May nangyari ba?

"Rain..."

Narinig kong suminghot si mom sa kabilang linya. May sakit si mom?

"Mom, are you okay? May sakit ka ba?"

"Rain..."

Narinig kong suminghot sya ulit at ang pag-garagal ng boses nya. Is she crying? Did really something bad happened?

"Mom! Ano bang nangyayari? You are making me worry. Tell me what's happening?"

"Rain, your dad..."

Kinabahan ako sa sinabi ni mom. What's wrong with my dad? Did something happen to him?

"What's with daddy, mom? Tell me, may nangyari ba?"

"Inatake ang dad mo Rain."

I immediately book a flight para samin ng anak ko after mom's call. Of course I can't leave JC here. Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa Korea kaya hindi sya pedeng maiwan dito. Hindi pa naman nagsisimula ang klase kaya okay pa naman.

"Tine. Pwede ka munang umuwi sa pamilya mo habang nasa Korea kami. Babalik naman agad kami kapag okay na si daddy ko."

Nagpa-file na din ako ng leave sa kompanyang pinagta-trabahuhan ko. Of course I can't leave the Philippines without my leave.

"Sa Korea ate? Di ba andun ang tatay ni JC?"

"Korea is a big country. At isa pa nasa Seoul sya at busy siguro sya, of course artista sya e. Hindi naman siguro galit ang tadhana sa'ken para hayaan na mag-krus uli ang mga landas namin."

Alam kong pinapalakas ko lang ang loob ko at pilit na itinataboy ang posibilidad na mangyari ang sinasabi ni Tine. Hindi ko pa kaya. Hindi ko pa kayang makaharap sya. Ayoko pa. Ayoko pang makita sya. Hindi pa ako handa. At mukhang hindi ako kailanman magiging handa.