CHAPTER NINE

659 12 0
                                    

CHAPTER NINE💐




7 years ago...

Kung madalang kaming magkita ni Jungkook noong naghahanda palang sila sa debut nila, mas madalang na ngayon na halos hindi na talaga kami nagkikita. Naiintindihan ko naman na busy sila sa mga promotions at gatherings nila pero hindi ko mapigilang magtampo. Idagdag pa na nagsimula na ang panibagong school year.

"Uy Rain, bat hindi mapinta yang mukha mo? May problema ba?" Mabilis kong inayos ang expression ng mukha ko. Tiningnan ko yung nagtanong at pilit na ngumiti.

"Wala naman akong problema, may naalala lang ako bigla. Bat ka nga pala andito? Diba nasa unahan yung upuan mo?" Pilit kong iniba ang topic namin. Ayokong malaman nila ang nasa isip ko since wala silang alam na may relasyon kami ni Jeon Jungkook.

"Ang sakit mo namang magsalita Rain, parang tinataboy mo ako palagi. Atsaka, kelan mo ba ako sasagutin?" I can't help but to roll my eyes. Jusko, sya nga pala si Lee Jun Ho, classmate ko at nanliligaw daw sa'ken which is I doubt. Kasi paiba-iba namang girls yung kasama nya everyday, minsan nga every hour. Yes, ganun sya ka-playboy.

"Nanliligaw ka pala? Bat hindi ako informed?" Pabalewala kong saad.

"Anong hindi informed? Nanliligaw na ako sayo since you transferred here."

"Oh talaga? Sana'll matiyaga." Nakita nag-iba ang expression nya. From his playful and witty expression into dark one. Nainis ko ata sya masyado.

"Alam mo? Hindi ko alam bat hindi mo ako sinasagot. Guwapo naman ako. Sikat dito sa school. Mayaman. Ano pang hahanapin mo?" He whines like a kid.

"Simply, because you are not him. And nasabi ko na ba sayo? I already have a boyfriend, so I'm sorry." Sabay tayo ko at lumabas ng classroom. Nakita ko pa ang gulat at nakanganga nyang expression which is so funny.

"Uy, Rain! May assignment ka na?" Salubong sa'kin ni EunBi, one of my friends in this school. Oh nasabi ko na bang may pasok na ulit. Ayan, nasabi ko na😁

"Saan? Sa Literature ba? Oo."

"Pakopya ako ah. Hindi kasi ako nakagawa kagabi." Parang batang ungot nya sabay pout. I can't help but to pinch his cheeks. She is actually older than me but she is short. Kaya sya napagkakamalang bata minsan. Well, baby face din kasi sya.

"Oo na, nasa bag ko. Kunin mo nalang."

"Eh? San ka ba pupunta?"

"Lalabas muna ako. May mayabang na hangin sa loob e." Kibit-balikat kong sagot. Natawa naman sya sa sinabi ko. Alam kong alam nya kung sino ang tinutukoy ko.

"Sige, ingat ka sa daan Rainy-baby. Baka madapa ka. Sayang yang magandang lahi mo." At tumakbo na sya habang tumatalon para pumasok sa room. Tsh, childish. Naalala ko tuloy sya.

Aish, ano ba Rain. Stop thinking him. Mas lalo mo syang namimiss e.

Pinili kong pumunta nalang sa rooftop. Break kasi namin for snack. At malapit lang naman ang rooftop sa floor ng classroom namin. Pagdating ko doon ay agad akong lumapit sa edge nito. Maraming estudyante ngayong pakalat-kalat kasi wala namang masyadong klase. Busy kasi ang mga instructor kasi may mga bago na namang student dito sa University. May nagaganap atang orientation. At may media pa ata akong nakita sa labas ng University. Well, hindi naman kataka-taka kasi may mga artist na dito din nag-aaral.

"Rain..."

Napapikit ako. Shet, naghahallucinate na ata ako sa sobrang pagkakamiss ko sa kanya. Feeling ko nasa paligid lang sya at tinitignan ako.

My Baby's Father is a Superstar (NOT EDITED)Where stories live. Discover now