Ruined Dignity

Kabanata 12

My everyday life at home and school suddenly changed with that one critical decision. Funny it is that one decision may take effect on almost everything you'll do later. Paano kaya kung nagsumbong ako noon?

"No, don't think about it anymore." Napalakas kong sabi at mabuti na lang ay mag-isa lamang ako sa cr ng university. Wala namang ibang tao pero ayokong may mag-isip na nababaliw na ako.

Agad kong inayos ang sarili ko upang balikan ang mga gamit ko na pinabantayan sa kaibigan. Usually, Jacob would do that offer pero limang araw na ang nakalipas imula nang nangyari ay ilag na siya sa'kin. Unlike Azariel na palagi akong sinusundo at hinahatid na hindi ko naman matanggihan dahil hassle ang pagcocommute.

Sa totoo lang, nakakaubos ng ganda ang pagcocommute! Bakit ko nga ba parang dinedepensahan pa ang sarili ko? Wala namang nagtatanong kung ano ang dahilan ko.

Mahina na lang akong napailing, at lakas-loob na lumapit kay Jacob. I should have done this a day ago pero ngayon ko lang talaga kakayanin. Nakakailang kasi na pinangingilagan niya na ako.

"Jacob." Tawag ko sa kanya ngunit agad naman siyang tumayo sa pagkakaupo sa isang bench dito sa fourth floor at agad na naglakad palayo. Walang pag-aalinlangan akong sumunod hanggang sa makarating na kami sa first floor.

"Bakit mo ba ako sinusundan?" Irita niyang tanong na ikinagulat ko.

"Bakit mo ba ako iniiwasan?" Tanong ko pabalik at dismayado niya lang akong tinignan.

"Alam mo, ang gulo mo. Ginugulo mo ako, Crisanta." Seryoso niyang sabi at agad na umalis sa harapan ko. Gustuhin ko mang sumunod ay tila ayaw maglakad ng mga paa ko. Naguguluhan din ako kung bakit hindi niya na ako pinapansin pero mukhang galit siya kaya niya ginagawa ito. Akala ko ba ay ayos lang sa kanya? Gosh, pati ako naguguluhan na!

Agad nawaglit ang pag-iisip ko nang tumunog ang phone ko bilang hudyat na may tumatawag. Nang makita kong si Azariel ang tumatawag ay agad kong sinagot.

"What is it?" Walang gana kong bungad.

"Parang palagi naman akong may kailangan sa'yo. Palaging ganyan ang bungad mo sa'kin." Wika niya na may tonong mapang-asar.

"Masanay ka na, 'di ba papakasalan mo pa ako? Ganito ang sasalubong sa'yo araw-araw." Pagtataray ko kahit pa maraming tao sa paligid at agad binaba ang linya. Alam na rin naman nilang ikakasal ako sa lalaking 'to.

Kaya galit pa rin ako sa kanya hanggang. ngayon dahil siya ang nagpakalat ng balita. Gusto ko lang naman mamuhay ng tahimik pero ngayon ay nagiging laman pa ako ng mga usap-usapan.

May mga masasama at mabubuting komento kung saan ang pinakamasakit sa lahat ay may naging customer akong nagsalita sa comment box. He's one of the customers I had last month kaya tanda ko pa ang mukha niya. Buti nga ay walang nanghingi sa kanya ng video dahil sinabi lang naman niya na may scandal siyang hawak.

Agad tuloy akong nag-alala at baka may tago pala siyang ginamit na camera noon tapos nakuhaan niya ang mukha ko habang pinapaligaya siya ng kamay ko. Hindi ko na talaga 'yon kakayanin, at baka piliin ko na lang magpakamatay kaysa kainin ang mga sasabihin ng iba.

Hindi ko na naiisip pa si Azariel sa usaping 'yon dahil siguradong malilinis niya agad ang pangalan niya. Ganoon naman ang nagagawa ng pera kaya lamang ka sa lipunan kapag mayaman ka.

Nang may makitang mauupuan ay agad akong umupo roon at saglit kong pinikit ang aking mga mata. Right there and then, I remembered my worst nightmare.

"Mga kuya, tama na po! Nasasaktan na po ako!" Umiiyak na hingi ko ng tulong ngunit malademonyo lamang silang tumawa habang patuloy na hinahawakan ang maseselang parte ng katawan ko. Ang isa ay abala sa paglalabas-pasok ng ari niya sa akin.

"Basang-basa, pare! Solid 'to!" Tawa ng isa kong kaklase na siyang abala sa paninira ng puri ko ngayon. Gusto ko pang magsalita at magprotesta ngunit tila napagod na ako. Tanging mga luha na lamang ang patuloy na lumalabas sa akin, at bawat pagpapalit-palit nila sa paggalaw sa akin ay siya pang pagdagdag ng libo-libong sakit at dusa sa akin.

"Ano pong gagawin niyo sa camera? Ano po 'yan?" Nanlalaki ang mga mata kong tanong ngunit pwersahan niyang tinakpan ang bibig ko gamit ang isang panyo hanggang sa unti-unting mandilim ang paningin ko. Huling naramdaman ko ay ang sakit at dusang pinaparanas nila sa'kin kasabay ng bawat patak ng mga luha ko.

"Bakit ka natutulog ng nakaupo? Baka mangalay ka." Agad kong minulat abg nga mata ko nang marinig ko ang boses ni Lea. Hindi ko siya gaanong close pero masasabi kong mabait siyang kaibigan.

"Wala, napagod lang ako sa dami ng plates na pinagawa ni ma'am sa engineering drawing." Pagpapalusot ko na mukhang pinaniwalaan niya naman agad.

"Sige, mauna na ako. Kakain kami ng mga siszums ko, gusto mong sumabay? Wala rin kasi 'yong next prof kaya gabi pa ang next class." Agad akong umiling bilang sagot sa tanong niya kaya agad na siyang umalis. Nang wala na akong kakilala sa malapit ay doon ko nabigyang-pokus ang nangyari noon.

Camera. Paano kung maisipan nilang gamiting pang-blackmail para perahan si Azariel? Gosh, may dagdag na naman sa mga poproblemahin ko!

Muli na naman akong ginulo ng pagtunog ng phone ko kaya padabog kong sinagot ang tawag. Lagi na lang may panggulo kapag nag-iisip ako ng mga problema at drama ko sa buhay.

"Binabaan mo agad ako, kanina pa ako naghihintay sa tapat ng gate nitong building." Halata ang pagtatampo sa boses ni Azariel ngunit wala ako sa mood makipag-usap ng maayos.

"Pinaghintay ba kita sa labaa? Hindi naman, 'di ba? You have my schedule, gabi pa ang uwi ko ngayon." Pagsusungit ko.

"May 1 hour vacant ka, at inubos mo na ang trenta minutos natin para kumain." Pagpapaliwanag niya pa dahilan upang mapairap ako.

"Edi kumain ka na sana para ako na lang ang nag-ubos ng trenta minutos ko." Iritado kong pambabara.

"Please, kain na tayo." Pagmamakaawa niya pa ngunit wala talaga akong gana ngayon dahil sa mga pumasok sa isipan ko kanina.

"Kumain ka mag-isa mo." May halong pang-aasar na tugon ko, at mukhang naiinis na rin ang kausap ko.

"Sasamahan mo ako o ikaw ang papasukin ko?" Pagbabanta niya ngunit may kung anong pumasok sa isipan ko.

"Gosh, tanghaling tapat mo ako gustong pasukin?" Mahina at may halong panunuya kong sabi.

"I mean, fck, basta lumabas ka na. Kumain na tayo ng tanghalian baka gutumin ka pa." He said in surrender dahilan upang mahina akong matawa. If we met as a person without issues and dark experiences, baka sobra-sobra na ang kilig ko lalo't hindi maikakailang sobrang gwapo talaga ni Azariel. Well, may kilig pa rin naman pero hindi 'yong katulad ng mga nagkakagusto sa kanya.

Inayos ko na ang mga gamit ko at lumabas na papunta ng gate upang puntahan si Azariel. Ngunit habang papalapit ako ay nainsi ako sa babaeng panay ang yakap sa kanya.

Ano 'to, sis, PDA lang ang dating? Sampalin kita riyan ng malaman mo ang bagsik ng mapapangasawa ni Azariel eh.