Sailing Above the Clouds

CHAPTER 25

Sa mga lumipas na buwan ay napansin ko ang laging pagiging pagod ni Parker at kung minsan ay kulang na siya sa tulog at ang mga grades niya ay mga pasang-awa nalang. Hindi ko alam kung paano siya tutulungan.

Natapos ang huling araw ko sa klase dahil hihinto na muna ako at halata na sa tiyan ko na buntis ako, habang naghihintay ako sa labas ng University ay may humintong taxi sa harap ko at napakunot ang noo ko.

"Angel, let's go." He said and my brows furrowed.

"Parker Shan, where's your car?" I asked after he went down.

"It's not important anymore, Angel. Mapapa check-up na natin tsaka malalaman gender ni baby." Parker guided me inside and sumakay na lamang ako habang nakatingin sa kanya.

Parker binenta mo ba kotse mo? I want to ask, I want to fucking ask him pero pag nalaman ko yung sagot sigurado akong masasaktan ako. Sobrang laki na ng sakripisyo niya.

We stopped at my OB at dumiretso agad kami, isang sikat na OB ang Doctor ko at ayaw ako palipatin ni Parker sa iba at nang icheck-up ako ay nalaman naming boy ang baby namin.

I looked at Parker and he looks so happy while looking at my tummy. Andito na kami sa condo at mas todo alaga siya ngayon.

"Angel, pupunta tayong mall bukas bibili tayo ng mga gamit para kay Isaiah."

"Parker, asaan yung kotse mo?" I asked him and then suddenly he stopped at what he is doing.

"Angel, it's not important-"

"Parker, asaan?"

"I sold it." He said and I looked at him with my teary eyes.

"Parker naman eh." He hugged me and kissed my forehead.

"It's okay, Angel wala lang 'yon."

"Parker baka pwede mong bilhin ulit? Parker ang dami mo ng sinasakripisyo please? Parker wag mo naman ubusin sarili mo." I said and I saw him clenched his jaw.

"Angel, I told you it's okay, please? Let's not takk about it."

"Parker."

"Angel, please? Kaya ko naman." He said and turned my back at me.

"Oo, Parker kaya mo, pero ako hindi ko na kaya na makita kang nahihirapan at halos ubusin ang sarili para lang mabuhay kami ng anak mo." He looked at me as he brushed his hair up looking so frustrated. "Parker, let me help, pwede ako magtrabaho since wala naman na akong pasok-"

"No, you'll stay here."

"Pero Parker mas mapapadali tayo-"

"Angel, please? Wag ka ng makulit that fucking car means nothing compare to you and Isaiah!" He hugged me. "Please?"

Andito kami ngayon sa mall at pareho kaming tumitingin ng mga crib at ang gaganda, syempre yung panglalake ang pinipili namin at ako naman ay as much as possible yung mga mura lang pinipili ko.

"Parker, ito nalang maganda naman 'to."

"Nah, ayoko tipirin si Isaiah." He said and picked the color blue crib and it costs so fucking much.

"Parker, bakit mo binenta kotse mo?"

"Uhmm I paid for our University, saved money para pagmamganganak ka na, tapos yung iba para sa mga gamit natin sa condo."

Parker left for his job, after leaving me at our condo, and i'm here looking for someone to ask to where I can get a job. Hindi ko kayang nahihirapan si Parker at ayokong papanuorin lang siya ulit.