Satıcı

Baba?

Bir bara girdiğimizde ter ve alkol kokusuyla yüzümü buruşturdum. Barın arka tarafındandaki bir çalışma odasına girdik.

"Siz burada bekleyin patron birazdan gelecek." dedi Ömer ve odadan çıktı. Onur ile ayakta bekliyorduk.

"Sence ne yapacak?" diye soran Onur ile "Daha önce adam öldürdüğünü duymuştum ama biz malları kaptırmadık ve polisler kaçtık. Yani bilmiyorum." dedim.

Onur "Ben senden daha uzun zamandır buradayım ama benim de hiçbir fikrim yok." derken kapı açıldı.

İkimizde kapıya dönerken içeri giren kırklı yaşlardaki adam bana tanıdık geliyordu. Patron olduğunu tahmin ettiğim adam bana şaşkınlıkla bakmaya başlayınca kesinlikle tanıyıp hatırlayamadığım biri diye düşündüm.

"Ebru! Kızım!" diyerek bana sarılan adam ile ne yapacağımı bilemedim. Baba? Babamı görmeyeli yedi yıl gibi bir zaman geçmişti. Ben 11 yaşımdayken evi terk etmişti.

Hızla geriye çekildim. "Onca yıldan sonra hiçbir şey olmamış gibi bana sarılamazsın!" dedim.

"Ebru böyle yapma kızım." diyen babam ile gözümün dolduğunu hissettim. "Ben senin kızın değilim!" dedim.

"Ebru ben senin babanım lütfen böyle yapma." diyen babam ile "Babam olsan beni annem ile yalnız bırakmazdın." dedim.

"Zorundaydım kızım. Mahkeme kararı ile annen beni senden aldı." diyen babamla "Ziyaretime gelemez miydin! Bari bir gece yanına alsaydın da evde yankılanan o iğrenç sesleri duymamış olurdum!" dedim.

"Benim için uzaklaştırma kararı çıkardı. Size yaklaşmam yasaktı." diyen  babam ile şok oldum. Annem gelmemesinin kendi seçimi olduğunu söylemişti.

"Sen koca mafya adamı, şirketler sahibi, patronsun! Bir yasağı delemedin mi!" diye bağırdım. 

Evet babam zengin ama anneme nafaka vermiyordu. Hadi annemi düşünmüyordu, benim ne suçum vardı? Bu yüzden benim çalışmam gerekiyordu. 

"Ebru çok üzgünüm kızım." diyen babam ile "Dün satış yaparken okul müdürü neredeyse mallara ve paraya el koyup beni polise verecekti! Bunun tek suçlusu da sensin!" dedim.

"Ebru senin benim için çalıştığını bilmiyordum." diyen babam ile "O kadar zenginsin ama beş kuruş vermediğin için suçlusun! Evin ve kendi ihtiyaçlarımı karşılamam için bu işe girmem şarttı!" dedim.

Babam şaşkınlıkla bana bakarken "Ebru ben her ay annene nafaka ödüyorum." dedi. Nasıl?