Medyadaki Ayça
Onur'dan
Sahile gittiğimde boş bulduğum bir banka oturdum. Bana yıllarca bakan, büyüten, yedirip içiren üvey annem ve babam öldürülmüştü.
Şuan babam ve adamları kimin yaptığını bulmaya çalışıyor ama ben hiçbir şey yapamıyorum.
Hiçbir şey yapmadan öylece beklemek o kadar çok acı veriyor ki. Daha birkaç gün önce beraberdik.
Bir insan artık bu dünyada olmadığı gerçeği o kadar kötü hissettiriyor ki.
Telefonun son aramalarına baktığında ölen kişinin ismini görmek. Kahretsin! Çok can acıtıyor.
Üvey de olsa bana gerçek aile sevgisini yaşatmışlardı. Benim mutlu olmam için birçok fedakarlıkta bulunmuşlardı.
Kendi çocukları olmadığı için yetimhaneden beni evlat edinmişlerdi. Belki öz çocukları olsam bu kadar iyi olmazlardı.
Evlatlığım diye üstüme bir ayrı titrerlerdi. Üvey annem çok evhamlıydı. Dışarıdayken bana her dakika mesaj atıp "nasılsın?" ya da "ne yapıyorsun?" diye mesaj atardı.
Artık bana mesaj atmayacaktı, atamayacaktı. Çünkü artık annem yoktu.
Öz annem orospu, üvey annem ise ölmüştü. Üvey babam ölmüştü, öz babam ise mafyaydı.
Kendimi bir bataklıkta gibi hissediyorum. Bütün gerçekler yüzüme o kadar hızlı ve sert çarpıyordu ki kaçmaya çalıştıkça daha çok içlerine batıyordum.
Yanıma açık mor saçlı bir kız oturması ile kaşlarımı çattım. Koyu mavi gözleri ile kusursuz cildi vardı. Çok güzeldi.
"Aşk mı yoksa ölüm acısı mı?" diye soran kız ile anlamayarak "Efendim?" dedim.
"Denize öyle bir acıyla bakıyorsun ki dışa yansıtmasan bile gözlerinden içinden fırtınalar koptuğu belli oluyor." dedi kız.
"Tanışıyor muyuz?" diye sordum.
"Üzgün bir insanın yanına gidip destek olmak için illa tanışmak mı gerekir? Ama tanışmak istiyorsan ben Ayça. Senin ismin ne?" dedi kız.
Kısaca "Onur." dedim.
"İsmin çok hoşmuş Onur. Sana güzel bir haberim var. Acın geçmeyecek ama çektiğin acıya alışacaksın." dedi Ayca.
"Nasıl alışayım? Üvey anne ve babam öldü. Öz annemin ise umurunda değilim." dedim. Bilmiyorum ama Ayça ile dertleşebileceğimi hissetmiştim.
"Denize baksana. Güneşin ışınları denizi ne güzel parlatıyor." diyen Ayça ile "Anlamadım?" dedim.
"Bir gün bir olay ya da bir kişi ile sende deniz gibi parlayacaksın ve mutlu olacaksın."
أنت تقرأ
Satıcı
أدب نسائيBabası evi terk etmiş, annesi orospu olan bir kızın hayatı ne kadar iyi olabilir? Hemde bu kız hayatını sürdürebilmek için uyuşturucu satışına başlarsa?
