Ik word wakker en draai mezelf op mijn rug. Ik kijk opzij maar zie dat Eloi weg is. Ik pak mijn telefoon om te zie hoe laat het is. 3 uur. Eloi komt de kamer ingelopen en zegt 'Hey slaapkoppie! Casper belde net, ze zijn over een halfuurtje terug.' Hij ploft op bed. 'Veerle heeft ook spullen voor je gekocht, zoals beloofd,' Lacht hij. 'Thanks!' zeg ik blij. Ik sta op om mijn spullen in te pakken. Ik help Eloi met inpakken, omdat hij zelf nog steeds heel erg last heeft van zijn kater.
Na een halfuurtje zijn de anderen terug. Zij pakken ook hun spullen in en dan checken we uit. Wij stappen in bij Casper en Jan rijd met Niles mee. Casper zet ons af bij het huis van Eloi. Ik haal Eloi spullen uit de kofferbak. Hij wilt ze overpakken, maar ik zeg dat hij z'n rust moet nemen. Het blijft een raadsel waarom hij zichzelf zo ziek heeft gemaakt...
Hij pakt zijn sleutel en opent de deur. Ik voel een soort spanning omdat we toch echt bij hem gaan slapen nu. In Zíjn huis... We lopen naar binnen. Het is nu al mooi aangekleed en we staan pas in de gang. Het huis heeft een open trap waardoor de gang een heel hoog plafond heeft. Hij opent een deur en we lopen de woonkamer in. 'Gooi daar de spullen maar neer,' zegt Eloi en wijst naast de deur. Eindelijk kan ik de zware tas van mijn schouder. Eloi gooit nonchalant zijn sleutels op tafel en ploft op de bank.'Uhm, Eloi?' Vraagt Veerle. 'Wat is er?' 'Nou... Waar gaan wij slapen?' Vraagt ze nieuwsgierig. 'O, Sorry, loop maar mee naar boven,' Zegt hij, maar staat iets te snel op en ploft weer neer. 'Auwww..' Hij houd zijn hoofd vast. 'Je mag pas over een uurtje weer pijnstillers,' zeg ik met medelijden. Ik loop naar hem toe en sla mijn arm weer om zijn middel zodat hij op me kan steunen. 'Thanks,' zegt hij dankbaar. 'Zo, ik sta weer, nu kan ik het weer zelf hoor,' Grapt hij en geeft me weer een speelse stomp. Ik lach en hij kijkt me weer zo diep aan. 'Heeeyyy, kom! schiet eens op!' Zegt Veerle lachend. Ik schrik en kijk lachend op. Eloi loopt voor ons uit. Hij laat als eerst zijn studio ziet. Ik sta met open mond te kijken. De kamer heeft mooie rode muren, en overal staan groene jungle-achtige planten. 'Wauw...' Fluister ik. 'Kom, dan laat ik de logeer kamer zien.' Hij loopt weer voor ons uit. 'Eh ohja, er staat trouwens alleen maar een eenpersoons bed... Dus iemand moet bij mij slapen, maar als jullie dat erg vinden slaap ik wel hier en kunnen jullie in mijn bed?' Zegt hij een beetje beschaamd. 'Ik slaap wel hier,' Zegt Veerle. Ze gooit haar tas op het bed. 'O shit, ik ben de kleding en toiletspullen die ik gekocht heb uit de kofferbak vergeten,' zegt ze. 'Die halen we zo wel, no worries,' Zegt Eloi. We lopen verder naar een andere deur. 'Hier is de badkamer,' Hij opent een deur en zien een dubbele wasbak, een bubbel bad en een stortdouche. 'Wauw!!' Zegt Veerle. Ik sta weer met open mond te kijken. 'Hier kunnen jullie straks alles neerzetten wat jullie nodig hebben. Jullie mogen ook alles gebruiken als jullie het nodig hebben.
We lopen weer verder naar nog een trap. 'Hierboven is mijn slaapkamer,' zegt hij en loopt de trap op. We volgen hem weer, en komen uit bij een prachtig grote lichte kamer. Het is een puntdak, maar aan beide kanten zitten hele brede dakkapellen waardoor de ruimte niet verloren gaat. De muren zijn licht grijs-groen geschilderd en er staat een mooi groot bed in het midden tegen de muur aan. Hij wijst naar een deur naast het bed. Daar achter zit nog mijn inloop kast. Ik kijk Veerle geheimzinnig aan, maar ze weet meteen wat ik bedoel. We lachen en rennen er tegelijk op af. We doen de deur open en komen in een ruimte met alleen maar kleding die we Eloi altijd zien dragen. Beide pakken we snel een grote trui en trekken die aan. Eer dat Eloi bij de kast aankomt staan we al weer buiten. We staan lachend met een trui aan. 'Dit was te verwachten..' Hij lacht en kijkt ons vrolijk aan. 'Uhm, vinden jullie het erg als ik hier even blijf?' vraagt hij. 'Ik voel me niet zo goed.' 'Ja tuurlijk! Wij vinden het nu wel, ik kom straks wel even om je nog wat pijnstillers te geven als het weer mag,' Zeg ik. 'Is goed,' Zegt hij en hij lacht. Veerle en ik lopen weg. Eenmaal beneden ploffen we op de bank en zetten de tv aan. We zien dat Netflix er op staat dus we gaan maar een film kijken. 'Het is echt niet normaal als je jullie samen ziet,' zegt Veerle en ze kijkt me aan. 'Wat dan?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Hoe jullie naar elkaar kijken, het is echt te lief!' 'O...' Ik krijg een kleur.
We kletsen nog even door en dan besluit ik even naar Eloi te gaan met wat pijnstillers en wat te drinken. Als ik op zijn kamer kom zie ik dat hij op zijn buik ligt te slapen. Ik sla de deken om hem heen en zet het drinken met de pijnstillers op zijn nachtkastje. Ik ga op de bedrand zitten. 'Waarom heb je het jezelf ook aangedaan om zo ziek te worden, zonder reden?' Ik woel met mijn hand door zijn haar. 'Mh..?' Hij kijkt slaperig op. 'Ik heb wat drinken voor je, en nog pijnstillers als je wilt. Je hoeft ze niet in te nemen.' Hij draait op zijn rug en gaat overeind zitten. 'Dankje, Eef,' Zegt hij en neemt de pijnstillers in. Hij drinkt het glas in een keer leeg. 'Wil je zo nog wat eten? Is er überhaupt wel iets in huis?' Vraag ik. 'Uhm ik kan zo zelf wel even een Griekse salade maken ofzo?' Zegt hij trots. 'Ja, lekker! Maar als het niet gaat kan ik het ook wel proberen.' Zeg ik. 'Nee ik kom zo wel naar beneden, ik voel me al weer wat beter.' Zegt hij wat opgewekter. 'Echt bedankt dat jullie dit doen.' Zegt hij. Hij buigt voor over en geeft me een knuffel. Zijn grote armen om me heen. Ik snuif zijn geur op en zeg na ongeveer 6 seconden 'Nou tot zo dan.' Ik sta op en lach naar hem, en loop dan weer naar beneden.
Heyy dit was weer een hoofdstuk. Hopen dat jullie het leuk vinden! Laat het weten. xx @eloiyoussef.fan (insta)
