'Oké dus het idee was dat Niles en ik naar de Spa gingen toch?' Vraagt Judith. 'Ja! Maar gaan jullie dat nu al meteen doen?' Vraag ik. 'Geen idee, misschien volgendeweek ofzo,' zegt ze. 'Kan,' zeg ik. We lopen kletsend richting het zwembad. We zoeken Niles en Eloi. Ze zijn onvindbaar. Na een tijdje besluiten we maar te gaan zitten. Als we net zitten komen ze als 2 gekken aangerend. Ze tillen ons op en gooien ons in het water. 'WAAATT?!' Roept Judith kuchend. Ik blijf als grap onderwater en laat mezelf op de bovenmantel vallen. Ik ben heel goed in het inhouden van mijn adem, dus dit word grappig. Na een tijdje hoor ik een plons en voel 2 armen om me heen. 'Eva!' Roept Eloi. 'EVA?!' Roept hij harder. Ineens word ik "wakker" en Eloi schrikt zich dood. Ik en Judith kunnen er om lachen. Maar Eloi vind het zo te merken niet grappig. 'Karma is a bitchhh!' Zeg ik lachend. 'Dit is niet leuk oké?' Zeg hij boos. Hij klimt het water uit en loopt weg. Niles loopt hem achterna. 'Heb ik iets fout gedaan?' Vraag ik aan Judith. 'Volgensmij niet' zegt ze. Ik haal mijn schouders op. Judith en ik zwemmen een beetje rond. We krijgen dorst en zien dat er een bar in het water is. We gaan zitten en een man vraagt wat we willen drinken. 'Cola, please,' zeg ik. 'Fanta,' zegt Judith. De man knikt en begint in te schenken. De bar zit aan de zijkant van het zwembad. In het water staan krukken waar wij op zitten, en de bar zelf is natuurlijk droog. De man zet twee bekertjes neer. 'Thankyou!' Zeg ik. 'Waar zijn de mannen eigenlijk heen?' Vraagt Judith. 'Geen idee, Eloi zou toch niet zó boos zijn?' Vraag ik. 'Lijkt me niet,' zegt ze. 'Maar Niles is ook al heel de tijd weg, waar zijn ze, ik snap het echt niet!' Zeg ik nu een beetje ongerust. 'Rustig, die zijn vast op de kamer ofzo,' zegt ze. Ik knik. 'Kom we gaan weer zwemmen!' Zegt Judith. 'Oké!' Ik plons het water in. Ik zwem een beetje rond. Ik schrik. Ineens voel ik een hand bij mijn enkel. Judith? Nee want die zwemt voor me. Judith gilt ook. Dan komen Niles en Eloi boven. 'Sukkel! Ik schrok me dood!' Roep ik tegen Eloi. 'Sorry,' lacht hij. Niles en Judith komen naar ons toe. 'Waar waren jullie?' Vraag ik aan Eloi en Niles. 'Nergens,' zegt Niles geheimzinnig. Ik wil hem aanvliegen en dwingen het te zeggen, maar Eloi houd me tegen. Hij grijpt me bij mijn middel en duwt me onderwater. Als ik kuchend boven water kom zegt Niles: 'Is geheim.' Ik zucht en kijk hem verveeld aan. Dan ineens duwt Judith hem onder water. Een hopeloze poging want Niles is veelte sterk. Eloi heeft me nogsteeds vast bij mijn middel en tegen zijn borst aan. We kijken samen hoe Judith vecht voor haar leven terwijl Niles haar optilt. We lachen er om. 'Hoe laat is het eigenlijk?' Vraag ik aan Eloi die me nogsteeds tegen hem aanhoud. 'Ik geloof 12 uur ofzo, dus we kunnen straks wel even wat gaan eten?' Vraagt hij. 'Is goed,' zeg ik. Hij laat me los en zwemt naar Judith en Niles toe die nogsteeds aan het vechten zijn. Hij springt tussen. Ik moet lachen en zwem ook die richting op. Ik duik onder en pak alle voeten die ik voel. Ik voel iedereen een andere kant uitzwemmen en dan kom ik boven. 'Zo, en nu rust!' Lach ik. Ik kijk in de richting van Judith. Ze seint iets maar ik snap het niet. Dan ineens voel ik twee handen bij mijn benen en een hooft die tussen mij benen komt. Dan word ik boven het water getilt. Ik zit op Eloi schouders. 'ELOII! Zet me neer!' Roep ik. 'Moet ik even over nadenken... uhm, nee,' grapt hij. Ik moet lachen en laat mijn hele gewicht naar achter vallen waardoor hij ook omvalt. Ik hou hem extra lang onder. Als hij boven komt zwem ik snel naar de kant. 'Kom! Even omkleden en dan eten,' zeg ik. Niles, Judith en Eloi komen naar de kant. We drogen ons af en lopen richting de hotel kamers. 'Spreken we om 1 uur af? Dan hebben we de tijd om even te douchen en te rusten enzo,' zegt Eloi tegen Niles en Judith. 'Ja is goed,' zegt Judith. We zeggen gedag en lopen dan de hotel kamer binnen. Ik laat me achterover vallen op het bed en doe mijn ogen dicht. Ik verdrink in de gedachtes en vragen in mijn hoofd. Waarom waren Niles en Eloi zo lang weg? Hoezo deed Eloi zo boos? Hoe gaat het met mijn ouders? Ik wil ooit nog wel terug, want dit was een heel vreemd afscheid. Ik luister naar de geluiden om me heen. Ik hoor de geluiden van buiten want de schuifdeur staat open. De zee ruist, en ik hoor kleine vogeltjes. Ineens besef ik me dat het eigenlijk veelte stil is. Ik doe mijn ogen open. Ik schrik me rot want Eloi staat helemaal voorovergebogen over me heen. 'Ik dacht dat je dood was,' lacht Eloi. 'Nee ik wa- pfoeaahhh,' Eloi laat zich op me vallen. 'Volgens mij wíl je me dood,' lach ik. Hij legt zijn hoofd in mijn nek. 'Misschien,' zegt hij. 'Maar nu nog niet, anders hebben we betaald voor 4 mensen, en zijn we nog maar met 3,' grapt hij. 'Ha-ha grappig,' zeg ik nep kwetsend. 'Wil je nu van me af? Ik denk dat ik stik,' lach ik. 'Okee...' zucht hij en laat zich naast me vallen. Ik kijk hem aan. Hij legt zijn hand op mijn wang. Hij haalt het haar uit mijn gezicht en laat zijn vinger achter mijn oor langs glijden. Hij haalt zijn hand langs mijn kaak en komt dan naar voren. Hij zoent me. Ik voel dat hij zijn tong wilt gebruiken maar ik wijs het vriendelijk af door mijn mond weg te trekken. Dit gaat te snel... Ik weet niet of ik hier klaar voor ben. Dan open ik mijn ogen en sta ik op. 'Ik ga douchen,' mompel ik.
