Eloi rent op hem af en trekt de peuk uit zijn mond. Hij gooit hem op de grond en trapt. 'Wat doe jij nou dom?!' Roept Eloi.
'Wat doe je?' Vraagt Niles geïrriteerd. Wat doe jíj?!' Roept Eloi weer. 'Gezeik, alléén maar gezeik!' Roept Niles. Ik kijk hem onderzoekend aan. Als we dan oogcontact maken barst hij in huilen uit. 'Ik kan het niet!' Snikt hij. 'Wat?' Vraag ik. 'Ach doe gewoon normaal joh!' Roept Eloi. 'Eloi! Ga jij maar naar de kamer!' Zeg ik geïrriteerd. 'Zo gaat het niet werken..' zucht ik. 'Best,' zegt hij. 'Kom we gaan even lopen,' zeg ik rustig. Ik sla vriendschappelijk een arm om zijn middel en hij legt gelijk zijn arm om mijn schouder. We lopen richting het strand. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik zacht. 'Judith... ik..' hij probeert te praten, maar de tranen overwinnen hem. 'Je?' Vraag ik. 'Ik... Ze is altijd bezig op whatsapp, en ik zie haar steeds bellen... Ik...' Mompelt hij. We lopen langs het water. 'Het komt goed...' zeg ik troostend. 'We hebben altijd heel veel ruzie...' zucht hij. 'De eerste 2 maanden ging het super, maar toen werd ze steeds afstandelijker en deed dingen die ik niet mocht weten...' gaat hij door. Ik luister aandachtig en knik. 'Ik hoopte dat door deze vakantie het weer goed zou komen, maar ze blijft iemand appen en bellen, en ik mag niet weten wie... Dit is nu ongeveer 4 maanden ofzo,' Zegt Niles zacht. 'Waarom heb je het nooit verteld? Dan had ik het toch kunnen vragen,' zeg ik. 'Omdat... Nouja, ik dacht dat het aan mij lag ofzo,' zegt hij. 'Nee... Ik doe dat niet bij Eloi hoor!' Zeg ik trouw. 'Ik denk dat ik naar huis ga,' zucht hij. 'Nee! Doe dat nou niet! Anders kom je bij ons,' zeg ik smekend. 'Maar ik wil jullie ook niet lastig vallen,' zegt Niles. 'Maakt niet uit, en trouwens, hierna kan je misschien bij Veerle, die komt toch over 5 dagen hier heen,' Zeg ik opgewekt. Hij kijkt op. 'Maar hoe doen we dat dan met Judith? Nee... Nee dat kan niet..' zucht hij. 'Jawel! Komt goed,' zeg ik. We vanaf het strand weer richting het hotel. 'Bedankt,' fluistert Niles. 'Geen probleem, en als je wilt praten, app me maar,' zeg ik terug. Als we het terrein op lopen laat Niles me los. We lopen richting de kamers. Eenmaal aangekomen zien we Judith staan in de deuropening. Eloi staat hopeloos achter haar. 'Ik ga weg,' zegt ze zonder enige emotie. 'Judith! Dit kan je niet maken!' Roep ik. 'Je kan me niet ompraten, mijn vlucht gaat rond 1 uur snachts, dus ik ga.' Ze kijk recht voor zich uit. Ze begint te lopen. Ik kijk Eloi vragend aan. 'Ik heb haar geprobeerd tegen te houden,' mompelt hij. Ik knik. Dan ren ik achter Judith aan. 'Juud, doe normaal, dit zou toch een top vakantie worden?!' Zeg ik een beetje boos. Ik pak haar arm vast. Ze slaat me weg. 'Jullie zijn allemaal het zelfde,' mompelt ze. Ik blijf verbaast stil staan. Ze loopt met een vaart door. Ik ren en haal haar in. Ik blijf voor haar staan en pak haar schouders vast. 'Juud luister! Geef hem nou ee-' ik kan mijn zin niet afmaken. Judith duwt me met al haar kracht opzei. Ik struikel en val achterover. Mijn hoofd raakt de stoeprand. Dan word alles zwart.
Ik word wakker in de slaapkamer. 'Hey! Niles! Ze is wakker!' Hoor ik Eloi roepen. 'Hoe laat is het?' Vraag ik. 'Uhm, half 12,' zegt Eloi. Niles komt binnen. 'Judith is weg...' zucht hij. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik. Ik ga rechtop zitten. 'Huh, heb je geen pijn?' Vraagt Eloi verbaasd. 'Beetje op m'n achterhoofd, maar niet echt?' Vraag ik verbaasd. 'Judith duwde je om, en toen kwam je met je hoofd op de stoeprand...' zegt Niles. 'Ohja.... Judith...' Ik zucht. 'Er valt niks aan te doen,' zegt Eloi. 'Tsja...' zucht Niles. 'Hey, kop op! We gaan er iets leuks van maken, Veerle komt zaterdag, dus da's nog 5 dagen, het is jammer van Judith, maar we maken er iets leuks van!' Zeg ik opgewekt. 'Oke! Komt goed,' zegt Eloi ook wat blijer. Niles knikt. 'Ik ga slapen, misschien voel ik me morgen weer wat blijer,' zegt hij. 'Tot morgen!' Ik lach naar hem. 'Doeg,' zegt hij. Hij geeft Eloi nog een knuffel en loopt dan weg.
Eloi komt naast me liggen. 'Heb je echt geen pijn verder?' Vraagt hij. 'Nee, wonderbaarlijk genoeg niet,' lach ik. 'Morgen ben je waarschijnlijk wel stijf...' zegt Eloi bezorgd. 'Maak je nou niet druk om mij! Komt goed!' Zeg ik opgewekt. Ik laat me weer onderuit zakken en sla mijn armen om hem heen. 'Truste,' zeg ik liefdevol. 'Weltrusten,' zegt hij. Hij heeft een kus in mijn haar. Al snel val ik in slaap
