Hoofdstuk 16.

89 7 1
                                    

Na een tijdje val ik toch in slaap, en droom over hoe top de vakantie gaat worden!

Ik voel een duw tegen mijn schouder. 'Eef wil jij wat eten?' Vraagt Eloi. Ik kijk op. Een stewardess kijkt me vriendelijk aan. 'Doe maar een flesje water, en m&m's ofzo,' zeg ik slaperig. 'Blauwe, gele of rode?' Vraagt de stewardess. 'Blauwe alsjeblieft,' zeg ik. Eloi, Niles en Judith hadden schijnbaar al besteld. Het eten en drinken word aangegeven. 'Hoe lang is het nog vliegen?' Vraag ik aan Eloi. '2 uurtjes,' zegt hij. Ik knip mijn riem om en ga op mijn knieën naar achter zitten. Niles zit achter mij en naast hem zit Judith. 'Juud wil jij niet bij het raampje?' Vraag ik. 'Nee, vind ik eng,' zegt ze. Niles kijkt op. 'Ja, nu moet d'r grote bink haar beschermen,' zegt hij lachend. Judith geeft hem een por in zijn zei. Ik grinnik. Eloi draait zich ook om. Judith zit nu in een melige bui. 'Hoe is 't met de tortelduiven voor ons?' Vraagt ze grappend. Ik kleur rood. 'Ja goed! Alleen die ene hier slaapt alleen maar!' Zegt Eloi. Ik knijp in zijn schouder. 'Maar ik lig wel op je schouder! Dus een beetje lief ben ik wel!' Zeg ik. We kletsen nog een tijd door. Na een tijdje gaan mijn knieën zeer doen dus ik draai terug. Eloi doet het zelfde. Ik pak mijn telefoon en begin gekke selfies te maken. Niles en Judith komen omhoog en doen gezellig mee.

"Dames en heren, we naderen Egypte, de landing zal over ongeveer 30 minuten plaats vinden. Het weer in Marsa Alam is 27 graden Celsius. Er is geen tijdverschil. Dus als u aankomt is het 5:15. Wij verzoeken u uw stoelriem vast te maken, de tafeltjes op de stoelen voor u in te klappen en uw stoel rechtop te zetten."

'We zijn er bijna!' Roep ik. 'Woehooo,' klinkt er achter me. Niles. Ik kijk Eloi lachend aan. Ongeveer 25 minuten gaat de landing heel hard. We zien allen nu echt goed! Als we landen begint iedereen te juichen. Dat is een soort traditie. We staan meteen op en lopen als een van de eerste het vliegtuig uit. 'Pfoeee wat is het warm hier!' Zegt Judith. 'Tsjaa! 'T is Egypte! Wat verwacht je?' Zeg ik lachend. We lopen over het vliegveld. We komen uit bij de kofferband. Iedereen pakt zijn koffers en dan zoeken we de juiste bus van ons reisbureau. We gaan zitten. Ik naast Eloi en Judith en Niles ook naast elkaar. Een Nederlandse vrouw verteld welke busstoppen we gaan maken. Dan vertrekt de bus. Het is ondertussen al kwart voor 6. We moeten een halfuurtje rijden tot we bij het hotel zijn. Ik merk dat ik veel honger krijg, omdat ik niet meer op heb als wat m&m's en 2 hapjes van Eloi's Cupasoup. Niet dat dat heel erg vulde want er zat natuurlijk geen vlees in. Ik leun tegen Eloi's schouder. Niles en Judith zitten voor ons. Ik zie dat Niles een arm om haar heen slaat en haar tegen zich aanduwt. Eloi speelt met mijn haar. Ik sluit mijn ogen en luister naar de geluiden om me heen. Na een tijdje klinkt een stem. 'Sea beach Hotel, hier uitstappen,'. Ik kijk op. Eloi staat op, hij helpt mij overeind en dan lopen we naar buiten. We pakken onze koffers uit de ruimte onder de bus, en lopen naar het hotel. Alleen wij vieren hoefde hier uit te stappen. We lopen richting de balie en melden ons aan. Eloi en ik hebben een kamer en Niles en Judith samen ook. We lopen over het oord naar de kamers. Ik kijk rond 'Nogsteeds zo mooi als vroeger,' droom ik. Tussen onze kamers zit 1 kamer in, dus we hebben onze kamers niet precies naast elkaar. Eloi en ik lopen onze kamer in en spreken over 15 minuten buiten weer af met Niles en Judith. We gooien onze koffers op bed. Ik haal we gelijk een luchtig jurkje uit. Die lange broek die ik nu aanheb is echt veelste heet. Ik trek de broek uit en gooi hem in de hoek. Of nouja. Dat hoopte ik... Ik had Eloi niet zien staan omdat ik dacht dat hij in de badkamer was. 'Nou, lekker bedankt weer,' Grinnikt hij. 'Shit! Sorry!' Lach ik. Hij legt mijn broek opzei. 'BEDTEST!' Roept hij en springt vol op het bed. *Krrrraakkk* krinkt er. 'Eloi! Doe nou eens voor een keer normaal!' Lach ik. Eloi begint te lachen. 'Oeps!' Lacht hij. 'Is het helemaal doorgezakt?' Vraag ik. 'Nee ik den 1 plank, maar ik voel er niks aan,' zegt hij. 'Ga jij nou ook zo omkleden! Over 5 minuten moeten we buiten staan, dat hebben we afgesproken,' zeg ik. 'Of moet ik je helpen?' Ik spring op hem en begin aan zijn shirt te trekken. Hij gooit me lachend naast hem op het bed. *krrgggg* klinkt er weer. 'Eloi!' Roep ik lachend. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik doe mijn haar op een knot, want mijn borstel zit nog ingepakt. Eloi komt binnenlopen. 'Gaan we?' Vraagt hij. Hij. Hij heeft een zwarte korte broek aan en een grijs shirt met korte mouwen en een wijde hals... 'Ja! Kom we gaan!' Zeg ik. We lopen naar buiten. Niles en Judith staan al klaar. Niles heeft een arm om Judith heen geslagen. Als ze ons zien zeggen we gedag en lopen we naar het restaurant. We gaan zitten en iemand komt vragen wat we willen drinken. 'Water, please,' zeg ik. 'Neejoh we doen een wijntje!' Zegt Eloi. 'Rood of wit?' Vraagt hij. 'Is rosé ook goed?' Vraag ik. 'Wit!,' zeggen Niles en Judith tegelijk. 'One red wine, a rosé and two white wine please,' Besteld Eloi. De man knikt en loopt weg. Het restaurant is wel helemaal veranderd. Ik kijk om me heen. Na een tijdje komt de man met een dienblad en zet de glazen op tafel. Niles pakt zijn wijntje op. We doen het zelfde. 'Proost op een top vakantie!' Zegt hij. 'Proost!' Zeggen Judith, Eloi en ik terug. We klinken onze glazen tegen elkaar en lopen dan naar het buffet.

His deep stare ~Eloi YoussefWhere stories live. Discover now