Midnight Memories

Elevator Buttons

A/N: based on a true story-- that is yet to happen! Whahahahaha charot!!!!!!!!!!!!! Nadala lang sa pag-uusap dahil sa quarantine, ano, besh? Ahahaha anyways, this one shot is for you! Diko na ikaw ita-tag kasi para secret lang at para masolo mo si bebe mo hihihihi tsaka sana, 'wag nang magpatumpik-tumpik pa, after corona, gora na kay bebe mo!!!! Tas balitaan moko after!!! Hihihihihihi isa talaga akong malaking BI! Ps. Wag tularan lahat ng payo ko kasi not good 'yan! Babush!

ELEVATOR BUTTONS

〰️

THIS IS it, sabi ko sa sarili ko habang papalabas ng elevator.

Ilang linggo ko ring pinag-isipan 'to. At dahil sa sulsol ng walang ibang pinaka-may berdeng utak na kaibigan ko sa wattpad na erotica writer na si As ay hindi ako magkakaroon ng newfound confidence tulad ng mayroon ako ngayon.

This is the very first day after ECQ. During the virus outbreak ay pinili ng head namin na sa bahay nalang kami magtrabaho, at during those times, I came to realize an awful lot of things.

I realized that my time here on earth is too short. Sa kasagsagan ng virus, napagtanto ko na paano kung bukas makalawa ay mawala na ako? Mamatay akong virgin, ganun? Paano kung dikitan at pasukan ang lalamunan ko ng lecheng corona virus na 'yan? Sa lakas ng immune system ko, hindi malabong bigyan agad ako ng one week na countdown. I basically sleep early-- early in the morning. Iyong pagtiktilaok ng mga manok ay sya ring oras ng pagtulog ko. Hindi malabong tulad ng sa GMA ay hanggang pang-24 oras na lang ako kapag kapitan ng covid-19.

At dahil nga sa sulsol ng magaling kong kaibigang nilulumot ang utak, doon ko na-realize na kailangan ko nang gumawa ng paraan. Ako man ang pinaka-virgin sa lahat ng virgin ay hindi ko maipagkakailang ayokong mamatay na virgin din. Ang saklap naman nun. Kaya nga, ngayon, I'm on a mission. A mission that could break or break me. Walang ibang choice kasi ang tanging choice ko lang ngayon ay ang magpasibak, whatever happens talaga.

Anyways, may prospect na ako. And I wouldn't have come up to this decision kung hindi lang din dahil sa prospect kong iyon. I've had this incy wincy, teeny weeny, yellow polka dot bikini-- ay chos, iyong basta, iyong tiny bit of crush doon sa poging executive sa 24th floor.

Parati ko syang nakakasabay sa elevator. Iyong tipong kahit na pauwi na ako tapos sya ay kakapasok pa lang ng building pero napapaakyat ako sa floor namin ulit para lang makasabay ko sya. Ganon kalala ang pagkaka-crush ko sa kanya.

At first, I admit I only looked twice just because of his looks. Grabe iyong kagwapuhang taglay ng loko, parang gusto mo na lang mapabukaka kaagad. Ganun kalala.

He has these really masculine features-- strong jaw, strong arms, strong stares. Lahat strong. Pati iyong bukol nya, ay naku, sobrang strong. Walang halong ek-ek. Pekpek, baka pa. Char.

Tapos, napakatangkad nya pa. Moreno pero mestiso. Hindi ko maipaliwanag. Then, although he's every inch a masculine specie, he is not the rugged type. Minsan kasi, kapag sinasabing lalaking-lalaki ang datingan, naiisip agad ng iba na rough at rugged-looking, iyong maginoo pero medyo bastos agad, pero iba sya. He always sports this clean and suave yet beckoning and mesmerizing look. I just can't explain.

Parating naka-plain na damit si Mr. Executive na I have yet to know the name. Naka-polo shirt man o dress shirt o naka-sweater, lahat puro baby colors at plain. Mahilig pa sya sa white kaya ang linis-linis nyang tingnan at sobrang yummy talaga. Napaka-neat nya tingnan, nasa ayos parati, at napakasarap sa mata. Tapos panay pa syang naka-oxfords at loafers. Gusto ko na ngang mapaihi kapag tinitingnan ko sya mula sa likod. Napakalapad ng likod nya. Habang tinititigan ko sya, iba nang tumatakbo sa isipan ko eh, tulad ng ano kayang feeling mahawakan 'yon, o ano kayang itsura ng likod nya kapag napuno ng scratch marks-- basta, I felt all sorts of things just because of one mere glance.