Kristine 13 - Romano (UNEDITED) (COMPLETED)

5

"THANK you," pasalamat ni Bobbie sa hotel boy na naghatid sa kanya sa silid niya. Inabutan niya ito ng tip na malugod na tinanggap naman kasabay ng pag-usal ng pasasalamat bago lumabas ng silid.

Inikot niya ang tingin sa loob ng marangyang silid. Hindi siya makapaniwalang sa silid na iyon siya mananatili sa loob ng ilang araw. Napakalaki ng buong silid. Doble ng kuwarto niya sa bahay nila. Naka-wall papered ang mga dingding. Beige ang background at mumunting pale pink and purple flowers ang contrast. Soft beige din ang kulay ng carpet sa buong silid na halos lumubog ang paa niya.

Isang double size four-poster bed with canopy ang nasa gitna ng silid. May malambot na couch na tulad ng mga nakikita niya sa mga foreign movie. May personal ref, TV at... minicomponent? 

Oh, well, siguro dahil sabi ng room boy ay VIP ang floor na iyon.

Above-average ang buhay na kinalakihan niya subalit natitiyak niyang hindi siya magkakaroon ng katulad na mga kasangkapan sa loob ng silid na iyon. Kahit ang door handle ng cabinet ay natitiyak niyang sa ibang bansa pa binili. Ang buong silid at ang mga kasangkapang naroon ay pure luxury.

Lumakad siya patungo sa banyo at sinilip iyon. She wasn't disappointed. It was a Queen's toilet and bath, mula sa imported glazed tiles in old rose with breaker tiles in darker shades, hanggang sa bathtub. Gold plated ang mga gripo at shower. Kompleto sa toiletries, all imported. Mula sa sabon hanggang sa pabango.

Nang biglang nangunot ang noo niya. Panlalaki ang mga gamit na nasa vanity case. Muling iginala ang mga mata sa loob ng banyo. Maroon ang old rose ang glazed tiles. Oh, well, neutral ang kulay na iyon. Pampamilya. Nagkibit ng mga balikat at muling lumabas.

Bumalik siya sa kama at inihiga ang kalahating katawan. She was so lucky to have this room. Fully booked ang hotel nang dumating siya kanina at walang bakanteng silid. She was on the fourth floor at ayon sa hotel boy ay siyang huling palapag ng hotel at karaniwan na'y ang iilang silid na naroon ay para sa miyembro lamang ng pamilya at sa mga VIPs. Ang itaas ay helipad.

Inabot niya ang gift certificate na nasa kama at muling tiningnan ang likod. Muling binasa ang personal note na nakasulat doon.

To hotel personnel, please give bearer the best service and accommodation Kristine Hotel can offer. Sa ibaba'y ang magandang signature nito. Jade Ann.

Kapamilya marahil ng may-ari ng resort ang estudyanteng ito ng mother niya. Sayang at hindi niya naitanong sa mama niya.

Well, nandito na rin lang siya, she might as well enjoy her vacation to the fullest. Bigla siyang napangiwi sa naisip na iyon. Hindi siya nagbabakasyon. She's mending a broken heart. Hindi niya habang-buhay na maiiwasan ang confrontation with Derick. Pag-uwi niya'y magkikita sila nito. Hindi pa niya napaghahandaan ang sasabihin.

Huminga siya nang malalim. Hindi niya gustong isipin ang mga suliranin habang naroon siya. Tumayo at lumakad at binuksan ang sliding glass panel patungo sa terasa ng silid niya.

Mula sa airconditioned room ay sinalubong siya ng mabining ihip ng hangin mula sa dagat. A mixture of salt, flowers and the forest. Tumingala si Bobbie at pinuno ng hangin ang dibdib. 

Pagkatapos ay tinanaw ang kulay-asul na dagat. Sa brochure ay kitang-kita kung gaano ito kalinaw. Makikita mula sa ibabaw ang buhangin sa ilalim ng tubig. Sa himpapawid ay natanaw niya ang pulutong ng mga ibong-dagat. Hindi niya maiwasang hindi i-appreciate ang tila choreographed na paglipad ng mga ito.

Sa puting-puting baybayin ay naroon ang mga foreigner na nagsa-sunbathing, in their bikinis. May mga naliligo at may nag-a-aqua cycling. Ang mga bata'y nag-i-snorkling sa hindi kalalimang bahagi ng dagat.

Sinuyod ng mga mata niya ang baybayin na nahihilerahan ng mga nagtatayugang puno ng niyog. At sa dako pa roon ay natanaw niya ang walang katapusang gubat, ang berdeng damo na tila inilatag ng higanteng mga kamay sa lupa, ganoon din ang malalaki at matatandang puno. Mula sa di-kalayuan ay natatanaw niya ang ilang guests na nangangabayo sa paligid.

Attractive ang makulay na brochure ng hotel at resort na ibinigay sa kanya ng mama niya subalit balewala iyon kompara sa talagang nakikita niya ngayon. The whole place is an island paradise.

Niyuko niya ang ibaba ng hotel. May tatlong swimming pool. Dalawa roon ay hindi nagkakalayo ang laki at sukat. Ang ikatlo'y marahil ay para sa mga kabataan. Ang mga cottage na yari sa nipa at pinong kawayan ay napakaganda. In natural varnished. At bawat cottage ay nakatayo sa tabi mismo ng malalaki at matatandang puno. Para bang walang punong pinutol upang maitayo ang cottage sa lugar nito, kundi iniayon ang cottage sa mismong puno.

At kay gaganda ng mga bulaklak! Ang cosmos, suntan na iba't iba ang mga kulay, ang mga rosas, rosal, bougainvillea, orkidyas na nagpapaligsahan sa ganda ang mga kulay. At noon lamang siya nakakita ng malalaking bulaklak ng anturium. At ang iba't ibang specie ng halamang San Francisco na hindi niya mapigil ang mapahugot ng paghinga. Ang ibang mga bulaklak ay hindi na niya kilala subalit nakikipagpaligsahan sa kulay at ganda sa isa't isa.Whoever designed the whole place is a genius.

Mula sa hotel patungo sa swimming pools ay hagdanang yari sa adobe at bato at ganoon ding uri ng hagdan patungo pa uli sa baybayin. Natanaw niya mula sa itaas ang miniport na pinagdaungan ng lantsang nagdala sa kanila kanina kasama ng mga turista. And she even thought na bus ang sasakyan nila patungo rito, only to learn later na mula sa mainland ay lantsa ang maghahatid sa kanila sa isla.

Mula sa pantalan sa may bandang kanan ay natanaw niya ang isang matarik na talampas. Sa tuktok niyon ay ang restaurant na kung tawagi'y Kristine by the Sea. Kung nasa tuktok ka ng cliff ay matutunghayan mo ang dagat sa ibaba mula sa matarik na tuktok. Mga along humahampas sa matulis na mga bato. Mula sa baybayin ay inukit na hagdanang bato papanhik sa restaurant at kung sa pantalan ka manggagaling ay gagamit ka ng bangka patungo roon.

The whole place is fascinating and exotic. Wala siyang makitang ganito sa alinmang bahagi ng Pilipinas. Not even Boracay o alinmang kilalang resort.

The brochure said it was a world-class hotel and resort. Palagay niya'y para lamang sa mga mayayamang Pilipino at mayayamang foreigner. Ang halaga ng bakasyon sa resort ay luxury para sa above average na tao. At hindi gagastos nang ganoon kalaking halaga ang isa at malamang na pipili na lang ng isang mas murang resort. Napapailing siya habang binabasa ang rate ng hotel rooms at paggamit ng facilities.

But then one wouldn't mind spending in this place.

Muli siyang pumasok sa loob ng silid. Naligo at nagbihis. Ipinasyang sa Kristine by the Sea siya manananghalian. Alas-onse pa lang pero mas mabuti na iyon at baka kapag nagpatanghali siya'y marami nang tao.