de wolk uit de zevende hemel 1.0

~ 20 ~

Hoofdstuk 20

____________________

...Flapuit die ik ben...

---

Die vensterbanken van het "TC" zijn echt ongelooflijk handig. Niemand kan direct zien wat je uitvoert, terwijl jij alles en iedereen in de gaten houdt.

Niet dat er veel in de gaten te houden is als er zo'n vijftien mensen in de aula die voor driehonderd leerlingen bedoeld is, zitten. Maar ja, als Frans uitvalt en je huiswerk gewoon niet te volgen is, moet je toch íéts.

Leya zit ijverig aan haar biologiehuiswerk en heeft een diepe frons in haar voorhoofd. Ella zit ondertussen Candy Crush op haar telefoon te spelen, vanwege pure verveling en gebrek aan iets beters. Eigenlijk mag het niet, maar volgens mij mag de surveillant van dit uur ook geen mooie meiden op Instagram liken... Het zal wel.

Oh, hier komt het, de hoeveelheid drama die we dit uur zullen krijgen wordt opgebruikt. Ella zit die ene Stijn – volgens mij een ex – weer te dissen. En hij haar. Wat een goeie relatie met je ex heb je dan als je elkaar gewoon plaagt.

Oké, school maakt me veel te droog en melig en sarcastisch. Ik gaap.

Nou, dat was alle drama die we gaan krijgen dit uur weer.

Ik werp een blik op de gigantische klok hoog aan de muur van de aula. We moeten nog zevenentwintig minuten. Dat zijn er zeventwintig te veel. Geef mij maar pauze en wat eten en een vorm van vermaak.

Anders ga ik nadenken – wat gelijkstaat aan piekeren – en dat kan ik gewoon even niet meer hebben.

Al sinds zaterdag voel ik me belabberd. Die kater verbergen de volgende ochtend was moeilijker dan gedacht. Gelukkig zijn papa en Sophia er niet achter gekomen, volgens mij. Of Sophia had wellicht vermoedens.

En Jax en ik negeren elkaar sindsdien. Mijn gedachten doen dat niet... die vinden Jax momenteel het leukste onderwerp ooit. Ik denk aan niks en niemand anders en de tintels in mijn buik – vlinders of rupsen of andere dieren – zijn verslavend en vervelend tegelijk.

Maar mijn gezondheid ging helemaal de verkeerde kant op toen ik erachter kwam dat Jax dinsdag verdween en sindsdien niet meer teruggekomen is. Het is inmiddels al donderdag. Austin en Harley zijn sindsdien ook niet meer gezien.

Phoenix en Levi waren enkel dinsdag weg, maar zijn nu gelukkig weer terug. Niet dat ik veel aan hen heb, want de jongens willen echt helemaal niets kwijt over het onderwerp.

Oh, waarom is die sukkel nou alwéér weg? Zonder iets te laten weten, zonder geldige reden – gewoon 'doei'.

Ik pieker me echt helemaal suf en ik heb er al meerdere keren hoofdpijn van gekregen. Ach ja, de vorige keer kwam hij ook terug – na anderhalve week – en toen kwam het ook goed.

Maar toen waren de andere jongens er ook. Nu hebben ze niet eens een appje gestuurd.

Ik slaak de diepste zucht die ik in tijden heb geslaakt. 'Ik ben verliefd.'

Ik ben de grootste flapuit die men ooit zal tegenkomen. Mijn wangen gloeien onmiddellijk.

Ella's hoofd draait bijna van haar nek, zo snel kijkt ze over haar schouder. Dan begint ze te proesten. Ze is de rest van onze klasgenoten op slag vergeten.

Leya kijkt met opgetrokken wenkbrauw op van haar huiswerk. Beiden zijn ze even stil.

'Jax,' zegt Ella dan.

Ik knik en wend mijn blik af naar mijn handen die tegen mijn opgetrokken benen liggen. Ik ben verliefd geworden op dé Bad Boy en zijn knappe uiterlijk, zijn aantrekkelijke frons, zijn sarcastische humor en zijn verslavende manier van praten. Alles aan hem vind ik hopeloos geweldig. Oké, behalve het feit dat hij elke week een ander doet en opeens van school verdwijnt.

Maar voor de rest is alles wat hij doet ineens fantastisch. Ik heb me volgens mij nog nooit zo heerlijk en vreselijk tegelijk gevoeld.

Want ik had ooit gezegd dat ik niet verliefd wilde worden op deze bad boy. Dat ik niet zou gaan vallen voor zijn charmes en al helemaal niet bij hem in bed zou belanden. Ach, dat laatste is tenminste gelukt. Echter kan ik mijn gevoelens onmogelijk nog stoppen of verbergen. Waarschijnlijk hadden mijn vriendinnen deze verliefdheid allang door.

Leya verbreekt de stilte en glimlacht alvorens ze praat. 'Ik vind het eigenlijk wel gaaf dat er nu iemand is die ik kén en die verliefd is op de beroemde Jax. En dit keer is hij ook al niet onbereikbaar.'

'Precies.' Ella knikt grijnzend.

'Wat bedoelen jullie?' vraag ik fronsend.

Leya zuigt haar adem naar binnen en houdt die even vast. 'Nou... jij en Jax zijn bevriend en het is dus niet onmogelijk om iets te beginnen...'

Ik schiet ongemakkelijk in de lach. 'Ja, alsof dat ooit zal gaan gebeuren. Hij ziet mij echt niet staan, hoor. Ik ben irritant in zijn ogen.'

'Dat weet je niet.' Ella haalt met nog steeds die brede grijns haar schouders op.

Ik schud mijn hoofd. 'Ik moet van mijn gevoelens afkomen. Jax doet allerlei meiden, verdwijnt steeds van school én hij mag me niet. Op zo'n persoon kun je toch niet verliefd blijven?'

'Dat is toch niet tegen te houden,' zegt Ella simpelweg. 'Je bent nu eenmaal verliefd op Jax en daar valt niks meer aan te doen.'

'Ja, als je het zo zegt, klinkt het alsof ik gediagnostiseerd ben met de pest en spoedig zal sterven – bedankt,' grinnik ik.

Ella schiet hardop in de lach. 'Je zegt het zelf zo, hoor.'

'Ja, omdat we elkaar sinds het feest niet meer gesproken hebben, verdomme!' schalt mijn stem door de stille aula. Oh. Ik haal het volume van mijn stem naar beneden. 'Hij negeert me alwéér.'

'Dat is ook nogal logisch als hij niet op school verschijnt, hè?'

'Maar maandag was hij er wel en zeiden we ook geen woord tegen elkaar.'

Leya haalt haar schouders op. 'Misschien voelde hij zich gewoon niet goed. Misschien was het niets persoonlijks. Weten wij veel.'

Ik zucht. 'Ik vind het gewoon vreemd dat hij weer niet op school is. Spijbelt hij of zo?'

'Waarom zou je dagenlang spijbelen?' Ella fronst.

'Samen met je beste vrienden kan dat best lachen zijn, denk ik,' mompel ik.

Leya klapt haar biologieboek dicht. 'Ach, ik denk dat de jongens hier meer over weten, ook al zeggen ze niks. Maar ze weten vast ook niet de hele waarheid – Jax staat erom bekend dat hij lang niet alles mededeelt.' Ze stopt haar boek in haar tas naast zich.

Ik staar weer naar mijn handen. 'Ik maak me gewoon zorgen...'

Allebei vragen mijn vriendinnen wat ik zei en ze wachten op mijn antwoord.

'Niks.'

---

__________20__________