UNTITLED (on going)

CHAPTER 1

Te Amo

CASY POV.

Kasalukuyan kami ngayong nasa mansyon nila Raiko, nanonood lang naman kami ng Naruto , oo Naruto talaga.hehe.
Paborito talaga naming manuod ng anime movie like "Your Name" ,"Silent Voice" and "Fireworks" , at marami pang iba. Isa lang ito sa mga libangan namin tuwing Holidays.

Actually Raiko and I are magka-College na this year, and yeah same school kaming pinapasukan.

And it was University of Harris Caledonians, and my dad was the one who build that University here in Manila.

My dad name was Caled(Kaled* ang basa sa tagalog,. Funny isn't) That's why it called Caledonians because, it's my dad freaking name,

And Harris it's our family last name.

The Harris family the 2'nd richest family in Tarlac, and it's all beacause of Dad and Mom sacrifices.

"Thinking something too deep, Huh?" That made me back into the reality.

"Not that much," I said with a bored tone.

"Are you bored or something?" I heard Raiko asked.

"I think? Ikaw ba naman kasi ang manuod ng paulit-ulit na movies tignan natin kung di ka ma-bored," I answered with sarcastic tone.

And he just laugh......

Laugh...

Laugh...

Laugh...

"Hey I'm serious huh? Don't laugh, theres no funny" I added and rolled my eyes.

Kaunti nalang at mauubos ko na ang binili kong malaking Ice cream, habang nanunuod ng paulit ulit na movie.

"Maybe let's stop watching movies nalang muna and go outside, I guess?" He said.

"Right!" And I run to open the big sliding door .

Sunset na...tamang tama ang timing ng paglabas namin ni Raiko sa kwarto niya dahil masisilayan namin ang paglubog ng araw.

Ang pinaghalong init at lamig ng simoy ng hangin ay kay sarap sa pakiramdam. Ang araw na patuloy na gumagalaw pababa at ang mga sinag nito na mas nagpapabigay ng masarap at magandang tanawin sa paligid.

...........

Ilang oras rin ang ginugol namin sa balcony, lumubog na ang araw pero nandito parin kami nakatayo sa balcony habang nagpapahangin.

Madami na rin akong nakain na ice cream at ang mas nakakatuwa pa ay ang mga kwentuhan namin ni Raiko ang mga ngiti na muling sumilay sa aming mga labi.

Sana laging ganito kaso hindi pwede at imposible.

Ilang oras na ang nakalipas at ilang mga kwento narin ang naibahagi sa akin ni Raiko at syempre ganon din ako sakanya.

Hanggang sa napunta ang topic sa kurso na aming kukunin. Sa pagdating pasukan, bilang isang estudyante ng Caledonians ang isa sa mga pinatayo ni Dad....

"Anong kukunin mong kurso Cass?" Raiko started our conversation.

"Bussiness I guess," I answered.

"Really not sure huh?" Raiko said with his sarcastic tone.

"Actually..." Sabi ko ng may pag-aalinlangan pa.

"Tell me is there a problem Cass?" I heard Raiko asked na may pag-aalala sa kanyang boses.

"It's just Dad...want me to take Bussiness" I said with a low voice.