The sight of Love (LOVE SERIES #1)

38

Kakaibang lungkot at sakit ang dulot nang pag-alis ni Hadley, ang kanyang pag alis ang naging siwang sa aming pagkakaibigan, isang galaw namin ay naalala namin si Hadley. naiintindihan naman namin ang kanyang pag-alis sadyang naging masakit lang ito para sa amin.

Ilang araw narin simula nong hindi ko pinapansin ang aking pamilya, lalo na ang aking ina na naging puno't dulo ng lahat. Hindi ko mapigilang hindi mainis sakanya basta kausap niya si Kuya kasama si Ate Alex.

Binuksan ko ang aking Twitter at nag type "If you have the ability to love, Love yourself first" huminga ako ng malalim bago ito e-exit. I tried contacting Hadley pero lahat ng socmed accounts niya ay naka deactivate ganun na rin si Tita.

Maybe she need to go away to forget about Kuya, to forget the pain and embarrassment she experienced because of My mom. Lumabas ako ng Kuwarto at nakita si Kuyang may hawak na bote ng beer habang paakyat. I stopped and examined his face, ang kanyang buhok ay gulong-gulo gaya narin ng kanyang dress-shirt na hindi ayos ang pagkaka batunes.

I hissed and walked pass by him, I startled when he held my arm. Kunot noo ko siyang tinignan at tinaasan ng Kilay but my expression vanished when I saw him crying, humarap ako sakanya at tinignan siya sa kanyang mga mata.

"Kae, Tulungan mo naman ako. Gustong gusto ko ng Makasama si Had" he suddenly pleaded.

"No, Kuya"matigas kung tugon sakanya "Kuya kita pero Kaibigan ko si Hadley, Let her breathe Kuya"

I sighed and smiled at him "We have our ways to move-on, and she decided to leave you as her way to forget about the pain the relationship brought. hindi sa lahat ng pagkakataon ay maayos niyo ang problema ng magkasama, mas madali kapag hinayaan niyo ang isa't isa at hayaan ang oras na ibalik ang kinuha"

He just shrugged and sat on the staircase, umupo ako sa tabi niya.

"In the end, everything will be Okay, If it's not Okay then it's not the end"

Tumayo na ako at iniwan siya don, he needs time to think for himself. Sa ganitong edad ay naranasan ko ng umibig sa akala ko tamang tao, sa una lang sila magaling pero kahit ganun ay naramdaman mo parin ang pag-ibig na gusto mong maramdaman. people come and go but when they go they will come back because of the love you are sharing.

I sighed and went out of my car as soon as I arrived at the Recollection Area, I carried my bags and started walking, sa loob ng Recollection Area ng school namin hinintay ang mga Ibang kaklase namin.

"Please, surrender your phones"

Samu't saring mga pag-aayaw ang narinig ko sa aking mga kaklase, pero dahil na rin sa ako ang Governor ang inuna ko na ang pagsurrender, I heard a sigh from my classmates, ngumiti nalang ako sakanila at nagsimula ng kunin ang mga gamit, sa isang room ay 7 kami, at alphabetically arrange kaya naman nagkasama parin kami ni Kaarina sa isang room, ayaw niya nga lang na magkatabi kami.

"Tabi na kasi tayo, Ka"

She raised her brows and look at me intently "your clingy, Kaelen and I hate hugs. Okay na?"

I pouted and went to my bed, agad kong inayos ang sarili ko bago lumabas ng kwarto kasama si Kaarina, we went inside a seminar room and was arranged from a boy, girl format.

"Hadley Abelino"

I raised my hand and look at my teacher, "Miss, she's not here"

"Anong Oras siya dadating?"

I mentally did a face Palm before facing Kaarina, "She went abroad, Miss. You should be informed kasi naayos na namin ito"

We just nodded and went to our seats, malayo nga lang saamin si Alvaro at Kade, nagsimula ang Talk sa isang simpleng pagpapakilala at paglalagay ng mga name tag sa aming mga sarili, pagkatapos non ay nagsimula na sa simpleng pagtatanong kung ano ang recollection at nagpatuloy ito hanggang sa naging malalim na ang diskusyon.