HERO ( 32 )
Unicode
ဂျီမင်း အိပ်ရာကနိုးလာတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဂျောင်ကု
မရှိနေ ။ အပြင်မှာပဲ အိပ်နေမည်အထင်နဲ့ ထွက်လာ
တော့လည်း ဂျောင်ကုကို မတွေ့ ။
" ဂျီမင်း နိုးပြီလား ? ကြက်ပေါက်လေး "
ဂျောင်ကုက မိုးတွေ စိုရွှဲလို့ အမြန်ပြေးလာတဲ့ပုံစံ ။
" မောင် ???? ဒါက ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ "
" ပစ္စည်းတစ်ခုသွားဝယ်တာ "
" ဘာကိုသွားဝယ်တာလဲ ။ မိုးတွေစိုနေပါလား "
" နောက်ကျရင်ပြမယ် အင်္ကျီလဲလိုက်ဦးမယ် "
" မောင်ရယ် ထီးလေးတောင် ယူမသွားဘူး တကယ်ပဲ ။
ဘာတွေအရေးကြီးလို့တုန်း ။ ခုတော့ စိုကုန်ပြီ ။ ဖျား
တော့မှာပဲကွာ "
ဂျောင်ကုက ရီပဲရီပြရင်း ဘာမှပြန်မပြော ။
" အဒေါ်ကြီးကရော ? မတွေ့မိလို့ "
" သူ ခရီးထွက်သွားတယ် ။ သုံးလေးရက်ကြာမယ်တဲ့ ။
ဘယ်သူဆုံးလို့ ဆိုလဲ "
" အော် "
ဂျောင်ကု က ပြောရင်း အခန်းထဲဝင်သွားသည် ။
ချမ်းနေပုံလည်း ပေါက်သည် ။
" မောင် အင်္ကျီလဲထားနော် ။ ကျွန်တော်သဘက်ယူလာ
ခဲ့မယ် ။ !!!!!!! "
ဂျီမင်းက ခြံထဲလှန်းထားတဲ့ သဘက်ကိုဆင်းယူ
လိုက်ရင်း အခန်းထဲ ဝင်လာတော့ ဂျောင်ကုက
အင်္ကျီချွတ်လျက် တန်းလန်း ။
" အာ .... "
ဂျီမင်း မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ခေါင်းကို တစ်
နေရာသို့ လွှဲလိုက်သည် ။
ဂျောင်ကုက မြင်သွားတော့ ခွိခနဲရီသည် ။
YOU ARE READING
HERO • Kookmin || COMPLETED ||
Fanfictionချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိသူက နှလုံးသားရဲ့ ထာဝရ HERO ပါပဲ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ဖန္တီးနိုင္စြမ္းရွိသူက ႏွလုံးသားရဲ့ ထာဝရ HERO ပါပဲ ။
