Winning Hurricane

IV - Benzodiazepines

"Bakit wala kang kasama?"

I ignored him. He sounds like he's really serious to have a conversation with me. Gone the teasing Hurricane who annoys me big time. Dumating na din yong order niya. Ngayon lang ako nag-sisi na ang dami kong na-order. Mabagal pa naman ako kumain! Bakit kasi para siyang kabute? Laging nasulpot kung nasan ako.

"Ah, talaga? May pinuntahan sila? Saya naman," there goes his thick sarcasm. Nailing nalang ako.

"Ansel's on date with your mom. Cy's with Ada." I answered.

I tried pushing him away kanina pero for some unfortunate reason.. puno na ang Bugis kaya hinayaan ko nalang siya.

Kumuha ako ng shrimp, egg, beansprout, odendama and soup sa Singapore laksa at nilagay sa maliit na bowl bago ko inabot sa harap niya. I can't eat all my order, it's better to share it since Laksa rice lang at soy garlic chicken ang order niya. I gave some of my numnums too. Hindi ko pinansin ang panonood niya sakin habang binibigay ko ang ibang foods sa kanya.

May upside din naman pala ang pag-upo niya dito. Tska para nadin mapabilis ang tapos ko at maka-alis agad.

"I can't finish everything so.." I explained. I don't even know why I explained! Siya kasi, sobrang maka-tingin.Parang sinisigurado kung ako ba talaga ang nasa harap niya.

He cleared his throat, "Yeah? Thanks."

Tumango lang ako bago tumuloy sa pagkain. Nakita kong kinuha niya yong shrimp.. may balat pa. Tatayo na sana siya para mag-hugas siguro ng kamay para balatan yong shrimp kaya kinuha ko nalang agad sa kanya.

I am well-trained paano alisin ang balat ng shrimp using knife and fork since it's Lolo's specialty. Lagi niyang niluluto samin when he was still alive. Ramdam kong nakatingin lang si Cane the whole time.

"Here," inilagay ko sa kanya yong plate.

I continued eating. I glanced at him. Sa shrimp na siya nakatingin.. a small smile tugging at the corner of his lips. I was glad wala na siyang sinabe at kumain nalang din.

I don't even know why I did it for him.. pwede ko naman siyang hayaan balatan mag-isa yong hipon.. ugh, nasanay lang siguro ako because of Charlie.

"Chandy," nag-angat ang tingin ko sa tumawag. Mga senior namin kasama si Ian. Napansin kong napaangat din ng tingin si Cane.

I gave them a small smile stealing a glance kay Ian na kahawak-kamay ang girlfriend niya. Right there, I know wala na akong crush sa kanya.

Ganon naman lagi, kapag may girlfriend na yong mga nagugustuhan ko o nalalaman na may gusto silang iba automatic na nawawala ang pagka crush ko. Hindi naman kasi ako malalim magka-gusto. I never experience getting so foolish over a guy.

"Your boyfriend?" Mia asked, naka focus na ang tingin niya kay Cane. Konti nalang pwede na maging puso mata niya.

"No." I answered coldly.

I glanced at Hurricane na tipid lang ngumiti bago sumulyap sakin. Binalik ko kaagad ang mga mata ko sa kinakain ko. Nakakawalang gana na.

"Really? What's his name?"

Guard. Malungkot ba siya? Bakit kailangan pa tanungin ang name ni Hurricane? Di ba siya nahihiya?

"Sis, baka nag-liligawan." Mary or Mae-whatever her name is-said pero ngiting ngiti sa kasama ko.

I mentally rolled my eyes. I want to tell them na puno na ang Bugis at makaka-alis na sila pero may table na kaka-vacant lang. Ugh.

"He's Hurri." Pakilala ko nalang para umalis na sila.