XXIV- Aspirin

1.2K 37 28
                                    

To declare someone's death, doctors look at the ECG machine to check the heartbeat.

When there's the up and down—or what we call as 'heart rate'—it means you're alive..

Kaya walang permanente sa mundo, kahit kasiyahan, kasi kapag puro saya nalang para nading flat line yon.

It was really kinda irony na gusto natin mabuhay pero ayaw natin malungkot kahit isa yon sa nag-sasabeng buhay pa tayo.

But I don't want this happiness to just end. I was so happy for the past few months, I somehow forgot na may mga problema pa din na nakaabang aside from school. I just received a call from my sister. She's always checking on me kahit ako ang dapat nagawa noon kasi ako yong ate.. and she's sick.

Bumibisita naman ako every free time pero minsan binibigay ko na din yong ibang free time ko kay Ansel and Hurricane.

And there are times.. I also felt so guilty for being happy kahit may sakit ang kapatid ko. Gusto kong mag-sorry kay Charlie kasi masaya ang ate niya ngayon kahit na hindi dapat. Kahit na dapat siya ang inuuna ko muna.

Hindi yong sariling interest lang.

"Boo!"

Cyclone screamed behind, holding both my shoulder and trying to frighten me but as usual, it's not effective. Tinignan ko lamang siya bago binalik ang tingin sa case na binabasa ko.

"Tsk, akala ko pa naman mas magkaka-reaction ka na since you're dating my twin."

"Dating Hurricane doesn't equivalate to me losing myself."

"OA ng losing! Change lang."

"Why would I change?" I asked as I looked at him.

"Okay, fine I am shutting up. Geez!"

Ibabalik ko na sana ang tingin sa binabasa ko ng ipakita niya sakin ang isang invitation card. Naka-print ang name ni Light, their only sister.

"You're invited. Light told me she also dmed you but she still wanted to give this."

I nodded as I accept the invitation. Bukas na ang birthday pero wala pa din akong regalo! Nilagay ko na sa reminder ko e nong nag-chat si Light pero nakalimutan ko pa din. Guard, buti hindi ko nalilimutan ang mga sagot sa exams.

"Will Ansel come?"

"You know the answer."

Of course. I heaved a sigh before looking at Cyclone, he looks so stressed. "Are you still okay?"

He smiled at me, "Yeah. Let's not talk about that."

I only nodded. As much as I wanted to comfort him both of us can't handle the drama. Ayaw niyang pag-usapan at hindi ko din alam ano ba ang dapat sabihin. But.. "If you want to let it out, I am here."

"I know, bud." He was about to ruffle my hair pero agad na akong umiwas at tinapik ang kamay niya. He just laughed in return. Ayoko talagang ginugulo ang buhok ko.

When dismissal came, dumiretso ako sa building ni Hurricane. 30 minutes nalang naman ang iaantay ko. Sa condo ko siya ngayon tutulog since it's weekend tomorrow. Napagkasunduan namin na every Friday samahan nalang niya ako, pero don siya sa bed ni Ansel kesa lagi siyang nag-sasayang ng pamasahe at nag-papagod.

This will be the first time na aantayin ko siya.. gusto ko lang mag-pasama sa pag-bili ng gift for Light kahit kaya ko naman na mag-isa.. iba lang siguro talaga kapag kasama siya.

And I am really hoping na this will make him happy. Me, waiting for him, I mean. Kasi laging siya yong nage-exert ng effort sa amin. Kung hindi siya nagsa sacrifice everyday dumalaw sa condo hindi talaga kami mag-kikita kasi hindi ko talaga kayang isingit makipag-date except for my very few 'free time'. Ganon din naman siya madami siyang inaaral but he's doing what he promised when he's courting me. Making this relationship work.

Winning HurricaneWhere stories live. Discover now