Magkabilang Mundo (BOOK1)

Kabanata 3

KABANATA 03

NAPATINGIN si Margarita sa paligid, nagtataka siya ng makita ang isang bahay sa malawak na kagubatan. Malaki ang bahay at hindi pangkaraniwan ang disenyo nito.

“Paumanhin po at gumambala kami sa inyo ngayon, Nay Sora” Magalang na sabi ng kasama niyang lalaki.

Ngumiti ang matanda at yumuko pa ito sa lalaki.

“Magandang gabi, Princepe Luxe. Nagulat ako at nakita kita dito, pinayagan kaba nang kamahalan na lumabas ?”

Napa-awang ang labi ni Margarita sa nakikita.

“Tumakas po ako, Nay Sora. Pero wag kayong mag-alala aalis rin ako at babalik sa palasyo.”

Tumingin ito sa kaniya. Problema ng Princepe na ito? Sinungitan niya ito.

“Pwede ho bang dito muna ang Binibini? Hindi siya pwedeng sumama sa akin dahil delekado. Isa pa hindi ko ho siya kilala at nakita nalang sa pinagbabawalan na gubat”

Ang sungit niya talaga. Sarap sabunutan!

Ganito ba talaga sila mag-uusap? Sobrang galang talaga at hindi siya sanay. Tumingin sa kaniya ang matanda at tiningnan siya nito ng matiim para itong nagtataka sa nakakita nito. May problema ba sa mukha niya?

“Taga-lupa ?”

“Hindi ko alam at naguluhan ako bakit nakapunta siya dito sa Dreaminiya, Nay Sora.”

Nag-aalala ang mukha ng matanda at malalim ang iniisip. Hindi ba talaga siya pwede dito? The place is quiet and peaceful, she like it.

Malayong-malayo sa mundo niya.

“Ano ang pangalan mo, Señorita?”

“Margarita Louis”

Parang nagulat pa ito sa sinabi niya. Ano ba ang problema? Naguguluhan na siya at nalilito. Bakit ba siya napadpad sa mundo na ito?

Napabuntong-hininga si Louis.

Ganito na ba ang mangyayari sa kaniya kapag naging malalim na ang kalungkutan niya?

“Paano ka nakapunta rito? Alam mo ba ang kahihinatnan mo kapag nag-tagal ka rito, Señorita ?”

Umiling siya sa matanda.

Margarita heave a deep sigh again. Gusto lang naman niya umuwi pero hindi niya alam ang daan pabalik! Alam na alam niya sa sarili niya na naka-tulog siya sa mansion, bakit nandito siya?

Hinawakan ng matanda ang kamay niya.

“I don't know—”

“Wag mong gamitin ang lenggwahe na iyan, Señorita. Kapag nalaman nilang marunong ka sa englisia (English) manganganib ang buhay mo” May pag-alala na sabi nito.

Nagtataka man ay tumango nalang siya dito. Nagtataka, nalilito at gulong-gulo siya.

Ang huling natandaan niya ay malungkot siya at malalim ang iniisip hanggang sa naka-tulog siya. And, when her eyes open, nandito na siya!

Nanaginip ba siya?

Nag-teleport?

Umiling siya. Shit, matanda na ako para maniwala doon! Ano ba ang nangyayari?!

“Pwede mo po ba akong tulungan bumalik sa amin? Hindi ko po alam ang gagawin ko ngayon”

“Delekado ang gagawin mo upang bumalik ka sa inyo. Baka ngayon nag alala na ang mga magulang mo”

Yumuko siya at tinago ang malungkot na mukha. Kung alam lang nito ang sitwasyon niya ngayon.

Kung alam lang niya sana.