Magkabilang Mundo (BOOK1)

Kabanata 10

KABANATA 10

MALAYO pala ang bahay ni Nay Sora sa baryo nila. Nagtataka si Louis bakit doon nakatira si Nay Sora habang masaya naman dito sa baryo? Sinamahan niya ang matanda dahil may bibilhin raw ito.

Kukunin sana ni Louis ang mansanas ng marinig ang sigawan.

“Bakit kaba bumalik?! Wala kang silbi, Isa kang demonyo!”

“Hindi ka karapat-dapat na bumalik. Isa kang halimaw!”

“Wala kang puso, Isang mamatay tao!”

“Isa kang demonyo, ang sama -sama mo!”

Sumiksik si Louis sa mga taong nakumpulan. And there, Louis saw Kuya Argon while someone bitting him up again and again. Bakit hindi siya lumalaban? Hindi alam ni Louis pero parang may kumirot sa dibdib niya sa nakikita.

Ganito ba ang mga tao dito? Ang sama nila para saktan si Kuya Argon.

Nagmamadali na pumunta si Louis sa direksyon ng binata at pinigilan ang mga kalalakihan na sinasaktan si Kuya Argon.

“Tama na po, wala naman po siyang kasalanan. Bakit sinaktan niyo siya?”

“Señorita, hindi mo kilala ang lalaki na ito. Baka patayin ka rin niya katulad ng ginawa niya sa mag-ina niya noon” May galit na sabi ng lalaki.

Umiling si Louis. Alam niyang mabait si Argon. May dahilan siguro ang binata sa ginawa nito noon?

“Kahit na, kailangan niyo ba talaga siyang saktan? Kahit naman po may kasalanan siya may damdamin rin po si Kuya Argon. Siguro may kasalanan siya pero wala kayong karapatan na saktan siya. Hindi niyo alam kung ano ang dahilan niya kung bakit ginawa niya ang bagay na 'yun. Mabilis kayong humusga, kaya lahat ng nakikita niyo at naririnig ay pagkakamali. Nakita niyo nga pero alam niyo ba ang totoo? Narinig niyo nga pero hindi niyo alam kung totoo yun o haka-haka lang. Alam niyo ba na sa bawat salita at kilos niyo, may nagbabago? Nagiging duwag ang Isang tao, sumusuko at sinisisi ang sarili. Sana po pag-isipan niyo ang sinabi ko, alamin niyo muna ang totoo dahil nakakasakit na kayo.”

Natahimik ang lahat sa sinabi niya. Hindi ni Louis pinansin ang lahat ng pares ng mata. Agad niyang tinulungan si Kuya Argon.

Humahangos na pumunta sa kanila si Nay Sora. “Señorita, ano ba ang nangyari ?”

“Kasi po nakita ko si Kuya Argon na sinasaktan nila. Kaya pinaglaban ko lang si Kuya Argon”

May dumaan na emosyon sa mukha ni Nay Sora.

Dumako ang tingin ni Louis sa binata at namimilit ito sa sakit. Bakit hinayaan nito na saktan siya kung alam nito makipag-laban?

“Okay lang po ba kayo ?”

Lumuhod si Louis sa harapan ni Kuya Argon at tinulungan itong tumayo.

“Totoo naman ang sinabi nila. Isa akong masama—”

“Wala po silang karapatan na saktan ka. Siguro may ginawa ka pero alam ko at alam mo na ginawa mo lang 'yun dahil 'yon ang karapat-dapat. Wala silang karapatan na saktan ka, Kuya. Dahil ang may kayahan lang na parusahan tayo yung nasa itaas po, yung gumawa sa atin, yung sinubaybayan tayo sa araw-araw. Lahat tayo may kamalian pero lahat naman tayo nasasaktan at nagsisisi. Madali lang sa kanila na mang-husga pero hindi madali sa kanila alamin ang katotohanan. Kaya ginawa ko 'yon, dahil alam ko na may tinatago ka diyan sa puso mo na kahit anong gawin mo, bumalik at bumalik ang alala na 'yun sayo”

Mahinang ginulo ni Kuya Argon ang buhok niya. Isang peke na ngiti ang ginawad nito sa kaniya. See? He's hurt inside! He act like it's not a big deal, like it's nothing but deep inside. He's hurting! Alam na alam niyang kung paano gumuhit ang lungkot sa mga mata nito.