Vierundzwanzig

19 2 0
                                    

Chapter 24

I suddenly felt proud of myself, knowing there's someone who's believes in me. While me, I always doubted myself. Ang baba nang tingin ko sa sarili ko but being with Neil, I felt that I have all the rights to shout what I can really do.

"Thank you for believing at me" mahina kong saad

"She deserves all the praises, right Ajax?" tanong niya sa pusa

I got an idea kung ano ang una kong susubukang i-drawing. I captured it using my mind and smiled at them. Neil stayed the whole night in the house. I sketch a lot at sa susunod na araw na lang itutuloy ang pagkululay.

Neil slept in the vacant room of the house which is under my room. Pinalagyan niya pala ng isa pang bedroom ang bahay para raw talaga yun kapag naisipan niyang mag-stay sa bahay. Ayos lang naman sa akin yun dahil sa aming dalawa naman itong bahay.



Months later, ganun ang naging routine namin. Neil stayed in the house everytime he wanted. Hindi naman ganun ka-hectic ang schedule namin dalawa for the whole month. He has flexible schedule as mine ang pinagkaibahan lang namin ay they can choose kung kailan sila papasok o hindi but for the start of the class lang.

"Are you done?" bati niya sa akin

"Not yet" malungkot kong saad

"You can finish that. I have foods here, let's eat first" saad niya pa

Inilabas niya sa paper bags ang pagkain niyang dala. I know binili niya 'to sa café ng school. The school café offers different cuisine of the country since iba-iba ring bansa galing ang mga estudyante rito.

"Thank you for this" nakangiti kong saad

"By the way, wala ka bang class?" pagtatanong ko

"We have an hour break kaya pwede ako mag-stay dito for a while" sagot niya

I just nodded.

"It's been a month since you started your portfolio, hindi ko pa rin nakikita" nakanguso niyang saad

Para siyang bata na nagmamaktol. Natawa naman ako sa naging reaksyon niya.

"Hindi ka pa rin nagbabago Keanu" natatawa kong saad



I met Keanu again. Hindi ko alam na dito pala siya nag-aaral. His mom working here as helper in the hospital, hindi ko na maalala kung may naikwento ba siya sa akin patungkol sa mga magulang niya. They moved here for him to study. I'm lucky that he took Fine Arts kaya kahit papaano ay may katulong ako sa mga lessons na nami-missed ko. Hindi pa rin naa-approve ang scholarship na inapplyan ko kasi hindi pa tapos ang portfolio ko.

"Hayaan mo, kapag tapos ko na 'to sayo ko agad ipapakita" sabi ko

"Hindi ako naniniwala"


Napailing na lang ako sa kanya. I heard the bell, it means na start na ulit ng class. Ako naman ay tapos na ang klase at nagpapalipas na lang ng oras. Nauna na si Keanu dahil may klase pa siya. Tinapos ko na naman ang ginagawa ko.

I titled my portfolio as Coastline. Siguro magiging questionable siya kapag prinisent ko but I'm prepared. Kailangan ko na lang ay matapos ang ilang pages nito. I'm happy that I saw my progress in my every work.

"Hey" bati niya

"Maaga ka ata" saad ko

"Wala kaming prof sa last class. Let's go" saad niya naman


I followed him hanggang sa makarating kami sa parking lot. Neil is always at my side to cheer me up and help a lot doing my things especially my works. I'm thankful kasi we acted like nothing going between us, I mean the engagement thing.

Portrait behind barsWhere stories live. Discover now