Hatid

H: Chapter 16

—16 —

Nakakataka man na bigla-bigla lang akong kinakausap ni Viv pero kaibigan niya ako at kaibigan ko pa rin siya kahit anong mangyari, nandiyan kami para sa isa't isa.

I was busy drying my hair when my phone ringed.

"Hello?" Ani ko pagsagot ko sa tawag.

"Magandang umaga mahal na prinsesa." Bati niya. His voice makes the butterflies on my stomach wild. Napakagat naman ako ng labi at napatagong ngumiti.

"Good morning." Ani ko at sinimulang paandarin ang blower.

"May lakad?" Tanong niya sa kabilang linya.

"Ah oo. Kina Viv, pinapapunta niya ako 'e." Ani ko nang i-loud speaker 'yon.

"Kung hindi ako tumawag, 'di ka magpapaalam." He made a sound of pouting.

"Kailangan pa ba 'yon?" I chuckled.

"S'yempre naman. Para malaman ko kung na 'san ka." Sabagay, he's right.

"Eh wala naman akong masamang ginagawa."

"Kahit na." Seryosong aniya at napangiti naman ako.

"Sige." Sabi ko habang nagtutuyo ng buhok.

"Anong sige?" Tanong niya at pinatay ko muna ang blower.

"I'm going to Viv's house today." I said with a smile, waiting for his response.

"Anong oras ka uuwi?" Tanong niya at nanatiling seryoso pa rin ang tono.

"Maybe 2 hours after lunch?" Sagot ko. "Bakit?"

"Susunduin kita." Natahimik naman ako pagsabi niya. I pursed my lips and my cheeks started to heat up. "Tina? And'yan ka pa ba?"

"Yeah, I'm here." Sagot ko at kinagat ang pang-ilalim na labi. "Sige, text lang kita if uuwi na ako."

I'm in front of the Viv's house. Pipindutin ko na sana ang doorbell nang may lumabas sa pintuan nila. It's Viv who appeared and now walking towards me.

"Hi." Bati ko at ngumiti. Nang pinagbuksan niya ako, ngumiti siya. Napansin ko ang namamaga niyang mga mata at namumulang ilong, parang bagong iyak.

"Are you okay?" I worriedly asked.

"Pasok ka." Sagot niya at tumuloy naman ako. We were both silent when we entered the house. I noticed that she's the only one at here aside from the two housekeepers.

"Pasensiya ka na, hindi na ako nakapagtimpla ng juice." Sabay lapag niya ng isang basong tubig

"No, it's okay." I said and she took the seat in front of mine. "Bakit ka mag-isa?" Tanong ko nang nilibot ang aking paningin.

"May inaasikaso." Tipid niyang sagot at inimom ang kaniyang tubig.

"Viv." I called her. She gazed at me when she placed down the glass of water she's holding. "Is there a problem?"