"ဟဲ့ ဇြဲေလး coffeeတစ္ခါေဖ်ာ္တာၾကာလိုက္တာဟယ္.."
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ TVထိုင္ၾကည့္ေနေသာ တီေလးေအာ္သံၾကားေတာ့မွ ဇြဲေလး ပ်ံ့လြင့္ေနေသာအေတြးမ်ားကို ျပန္စုစည္းလိုက္သည္..
"ရၿပီ ရၿပီ တီေလး.."
ဇြဲေလး ေကာ္ဖီခြက္ကိုကိုင္ကာ တီေလးရိွရာ ဧည့္ခန္းသို႔အေျပးအလႊား..
"ဟဲ့ ဟဲ့ ျဖည္းျဖည္း..ခလုတ္တိုက္ၿပီး ေကာ္ဖီေတြငါ့အေပၚေမွာက္က်ကုန္ၪီးမယ္"
"ဟီးး.." ဇြဲေလး သြားေလးၿဖီးျပရင္း တီေလးေဘးကSofaတြင္ဝင္ထိုက္လိုက္သည္..
တီေလးကေတာ့ ဇြဲေလး ခ်ေပးေသာ ေကာ္ဖီခြက္ကိုယူ၍ ေကာ္ဖီတစ္ငံုေသာက္လိုက္သည္..
"ဖြီးးး!! "
"ဟာ!!တီေလးး"
စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာပင္ တီေလး ပါးစပ္ထဲက သီးထြက္လာေသာ ေကာ္ဖီမ်ားသည္ ဇြဲေလး မ်က္ႏွာႏွင့္ေျပး၍ မိတ္ဆက္ေလေတာ့သည္...
"ဇြဲ သူ ရိ ယ!! နင့္ေကာ္ဖီႀကီးက ငန္လွခ်ည္လားဟဲ့"
တီေလး ေျပာရင္း စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားေသာ ေရဘူးကိုယူ၍ အငန္ေျပေစရန္ အလ်င္အျမန္ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္..
"ဟုတ္လို႔လား တီေလးရ..က်ေနာ္ ေသခ်ာေဖ်ာ္လာပါတယ္" ဇြဲေလးေျပာရင္း တီေလးေရ႔ွက ေကာ္ဖီခြက္ကိုဆြဲယူကာ လ်ွာေလးႏွင့္လွမ္းတို႔ၾကည့္လိုက္သည္..
*အားပါးပါး ငန္တူးေနေရာပဲ*
"ဇြဲသူရိယရယ္ ဘာေတြနေမာ္နမဲ့လုပ္လာျပန္တာလဲ"
"ေကာ္ဖီထဲ သၾကားနဲ႔ ဆား မွားထည့္မိတာျဖစ္မယ္ အဟီး"
"ဆားပုလင္းက ေသးေသးေလး..သၾကားပုလင္းကအႀကီးႀကီးကိုမွားစရာလားဟ..ဆားေတြကို တစ္ပုလင္းလံုးမ်ားေမွာက္ခ်လာသလားမသိပါဘူး"
ဇြဲေလး မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ ေခါင္းငံု႔၍သာေနေလသည္...
"နင္ဟာေလ တစ္ေန့ေလာက္ နေမာ္နမဲ့မျဖစ္ရရင္ မေနႏိုင္ဘူးလား ဟမ္"
တီေလးမွာေတာ့ သက္ျပင္းတြင္တြင္ခ်ရင္း ေျပာေနေလသည္..
'ဒီတခါနေမာ္နမဲ့ႏိုင္တာမဟုတ္ဘူး တီေလးေရ..အေတြးေတြက ညေနကအခ်ိန္ဆီျပန္ျပန္လည္သြားလို႔ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားေတျြဖစ္ေနတာပါ'
YOU ARE READING
သူပိုင်ဆိုင်သော ကျနော့်နှလုံးသား
Teen Fictionကျနော့်အတွက်မရှိမဖြစ်အလိုအပ်ဆုံးသောသူက ထိုလူတစ်ဦးတည်းသာ......
