"Burdayım güzelim, seninleyim."
Hayatımın, oldum olası tuhaflıklardan ibaret olması sebebiyle, sen de tuhaf bir şekilde giriş yapmıştın hayatıma. Öyle ki, ilk karşılaşmamızda pembe bir tavşan kostümü ile neredeyse üzerine düşecek olmam bunu kanıtlam...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ben artık gerçekten sinirden kafamı duvarlara vurmak istiyorum...
"Şimdi siz sevgili misiniz?"
Felix, abimin sorusunu başıyla onaylarken ben yutkunup birleşik ellerimize baktım. Yani tebrik ederim Felix, bunu abime söylemenin tam yeriydi değil mi Hastane bahçesi?
Abim yüzünü buruşturdu. "Garip hissettim, Felix'e onay verirken böyle olacağını tahmin edememiştim. Ne süredir var bu durum?"
Yine Felix yanıtladı. "Dün geceden beri."
"Çok uzun zaman olmuş, hadi ayrılın siz!"
Abim beni kendi tarafına çekmeye çalışınca Felix elimi daha sıkı tuttu. Millet bize bakıyor, utanıyorum anasını satayım...
"Nahee'sizlik sende kafa yaptı herhalde kardeşim, saçma sapan konuşma!"
İç çekerek umutsuzca omuzlarını silken abimin gözlerindeki endişeyi fark etmemek elde değildi.
"Doğru diyorsun... Oğlum ben korkuyorum ya. Ya beni görmek istemezse, gitmemi söylerse? Hayır kız bugün taburcu oluyor bir de, benim yüzümden kriz geçirmesinden korkuyorum."
Elini elimden ayırdı Felix, abimin omuzlarına koydu güven vermek istercesine. Ufak bir tebessüm sundu.
"Sen ona iyi geliyorsun. Bir sorun olmayacaktır. Hem iyileşti artık dememiş miydin? Daha fazla beklemeden içeri girelim ailesi gelecek şimdi."
Abim kafasını salladı ve sonunda içeri doğru adımladık. Ben daha önce Nahee'yi sadece iki kez görmüştüm. Birincisinde, abimle onu ziyarete geldiğimizde tam da annesi ile kavga ettiği ana denk gelmiştik, sinir krizi geçirirken onu görmek korkmama sebep olmuştu.
İkincisi ise, uyurken. Kazadan sonra kontrol için gelmiştik, gelmişken de abim Nahee'yi görmek istemişti. Onunla birlikte ben de odasına girmiştim. Nahee beni hiç görmemişti ama. Neye benzediğimi bile bilmiyordur eğer abim fotoğrafımı falan göstermediyse. Açıkçası... Ben Nahee'den biraz tırsıyorum. Kriz geçirirken çok ürkütücü görünüyor. Nefesinin kesildiği anlar dün gibi gözümün önünde.
Odaya girdiğimizde ferah bir koku burnuma doldu. Önceden burası hep ilaç kokardı, nefret ederdim. Gözlerim bavulunu toplayan kıza kaydı.
Siyah boğazlı bir kazak ve siyah kot pantolon vardı üzerinde. Kafasını bize çevirdi, gülümseyip kıyafetlerini bir kenara bıraktı. Yüzünü inceledim o sırada. Siyah uzun kahküllü saçları, gözünün altındaki minik beniyle aşırı güzel görünüyordu. İyileşmiş olmasının verdiği etkiyle sonunda yüzüne biraz renk gelmişti. Daha sağlıklı görünüyordu.
Abime sıkıca sarıldı. Tamam itiraf ediyorum, bir miktar kıskandım.
Geri çekilip bir şeyler konuştuktan sonra bana baktı.
