Chapter Twenty

1.9K 90 2
                                    

Chapter 20


Nandito ako sa library para mag-aral dahil nalalapit na ang midterm exam. Tiningnan ko ang mga kaklase ko kung gaano sila kaseryoso sa pag-aaral. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nakakasama ko na sila sa ganitong pagkakataon.


Nagpaalam ako sa kanila para mag-cr saglit. While I was on my way to the girls comfort room, I saw Daniel waiting on the outside. He saw me and his eyes widened, however, I ignored him. Sakto rin ay palabas na rin si Shaina sa cr. Bahagya akong nagulat sa presensiya niya. I was about to ignore her just like what I did to Daniel when she suddenly spoke.


"Congrats, may mga kaibigan ka na." I wasn't sure if she was being sarcastic or she's really congratulating me.


"Shai..." that was Daniel who called her. Nangunot ang noo ko, so, kailan pa sila naging magkalapit ulit? Don't tell me...


"I'm happy for you," she said then she went straight to Daniel. Sinundan ko sila ng tingin. Si Daniel ay nakatingin sa akin habang si Shaina ay tuloy-tuloy lang sa paglalakad. What the hell on earth is happening?


I shook my head and nevermind her. Baka nagkabalikan sila kaya malamig na naman ang ulo ni Shaina. I am so sure if they two broke up again, she will go crazy again.


That evening, I waited for Kai's call but there's none. Hindi rin siya nakaonline. Probably he's busy.


The next morning, he called me and told me that he's kind a busy for their experiment.


"Kami rin! Tapos may assignment kami sa chemistry eh hindi ko maintindihan." I pouted.


"Kailan ang passing niyan?"


"Well, next meeting pa naman. Sa Thursday pa."


"Okay, call me so that I can help you with that."


Tuesday pa naman ngayon kaya may time pa para diyan. Kailangan ko muna tapusin ang mga drawings and plates ko.


I use my vacant time in reviewing and reading notes. Dati, nakakausap ko pa si Kai tuwing vacant hours ko ngayon hindi na. Sa paguwi naman, pagkatapos namin magvideo call ni Kai, deretso ako sa paggawa ng plates o di kaya ng drawings.


Sometimes Mommy would call to ask me if I am okay. Somehow, she's giving me motivation which I appreciate it. Hindi nga lang ako sanay, I mean, most of the time Mommy would call me asking me about the house and other stuff... and not me.


"Zarah, mamaya may meeting tayo ulit sa play natin sa Filipino 2 ah?" tumango ako kay Ana, group leader namin sa Filipino 2. Magkakaroon kami ng group presentation play sa aming subject na Filipino.


We were busy because midterm exam is coming near and we also expect that there are a lot of activities/projects/quizzes will be given to us. Kaya naman nagdo-doble effort kami ngayon.


Ah this is so tiring, but this is what I want.


The Song's Memory (Engineering Student #2)Where stories live. Discover now