The Song's Memory (Engineering Student #2)

Chapter Twenty Eight

Chapter 28

"Hindi mo pa ba pupuntahan ang mga kaibigan mo doon sa party mo?" tanong ko sa kanya makalipas ang ilang minutong walang pagsasalita sa amin. After I promised to him, we stayed silent and feel the silence between us. Nakaupo ako sa wooden longue samantalang siya ay nakatitig lamang sa akin.

"Mamaya na siguro pagkauwi niyo. Hindi naman kayo magtatagal rito hindi ba?" I nodded.

"Pero kahit na, isn't it too rude to just leave your visitors there?"

"Nandoon naman si King."

I just pursed my lips and stood up. Walang mangyayari sa aming dalawa rito kung dito lang kami. Nakakahiya sa mga bisita niya kaya marapat lang na gumalaw na kami rito.

"Let's go inside? Baka hinahanap na tayo..." sambit ko.

"Nagugutom ka na ba?"

Actually, oo? Tumango ako.

"Alright,"

Nakatayo na ako at handa na sanang maglakad ngunit agad niyang hinawakan ang kamay ko. I darted my eyes on his hand which is placed on my arm.

"Does it mean... I am still not allowed to talk to you until you graduate?" he asked in a husky voice.

Oh, we're still on this topic huh. I face him.

"It's not like that... but I think it's better if I should focus on my goal first. So, mas mabuti siguro kapag lilimitahan muna natin na kitain ang isa't-isa..." hindi ko alam kung magandang ideya 'to, pero gusto ko gawin para na rin maging mas mag-mature siguro ako.

Hindi siya nagsalita. Nakayuko lang siya ngunit kita ko pa rin ang paggalaw ng kanyang labi. Nakanguso ito ngayon at may tila sasabihin.

"Since you're already an engineer, you can now find a job!" I suggested. "...or go travel out-of-country! Or p'wede ring doon ka magtrabaho for the mean time..."

"No. I will stay here," mariin niyang sabi. Nagulat ako dahil biglang nagbago na naman ang reaksiyon niya.

"I won't leave again unless kasama ka..." he said with a vindication.

"O-oh..." I was lost for words. I was lost with his stares.

"Hindi ako aalis na hindi ka kasama. Hindi na kita iiwan pa. Dito lang ako habang nagpapagaling ka..."

Damn...

I licked my lips and nodded. Napatingin siya sa mga labi ko. Nag-iwas siya ng tingin at huminga nang malalim.

"Are you... afraid?" I asked him. It seems like he's afraid.