CHAPTER 29: Part 3 - PAST

15 2 4
                                    

Angel's Point of View

Pag-ibig.

Yann lang ang tanging naramdaman ko nang mga oras na nakatingin ako sa mga mata niya at ganoon din siya sa akin. Hindi ko alam kung bakit tila ramdam ko ngayon ang pagkakatagumpay sa isang bagay na parang hindi namin naisagawa noon.

"Uh.. Guys?" Tawag ni Jerra sa amin dahilan para mapatingin kami sa kanya.

"I think.. they're going somewhere." Dagdag niya habang nakatanaw sa nagliliparang alitatap na unti-unting nag-aalisan.

"Bakit, parang papunta sila sa gubat?" Tanong naman ni Steph na nakatuon din ang atensyon sa mga ito.

Nagkatinginan kaming lahat nang mga oras na iyon at ilang saglit ang matapos ay napagpasyahan naming sundan kung saan ito patutungo. Bago nito ay tumungo muna si Namjoon sa van at tila may kinuha siya roon. Pagbalik niya ay may dala na siyang isang malaking flashlight dahilan para tuluyan nang magsimula ang paglalakad. Muli akong napatingin kay Jimin nang mga sandaling iyon at hinawakan niya ang kamay ko saka kami sumunod sa kanila.

Parang nakapila at patungo sa iisang direksyon ang lahat ng alitaptap na nakikita namin ngayon. Tila dinadala kami nito sa isang napakaliblib na lugar na kahit sinong tao ay wala pang nakakarating. Si Shaman Jang at Namjoon ang una sa paglalakad habang sa likod naman nila sina Seokjin,Steph, Jungkook, Tae, Lia at Hoseok. Samantalang nasa hulihan naman kami nila Jerra, Yoongi at Jimin.

"Ahhh!" Seokjin suddenly yelled.

"WHAT? WHAT IS IT!?" Hoseok was startled.

"Hyung!" Jungkook complained.

"What happened?" Namjoon concerned.

"I felt something touched my neck." Seokjin said.

"It's probably not Chimhyang." Jimin uttered.

"Then what is it?" Seokjin asked once more.

"Ugh. It's just a leaf, hyung." Jungkook sighed; getting it from Seokjin's neck.

Matapos nun ay nagpatuloy na nga kami muli sa paglalakad. Ngunit ilang minuto palang naming naihahakbang ang aming mga paa ay nakita kong bigla na namang napatigil si Seokjin kaya naman agad kaming nagtaka.

"G-Guys." Seokjin called.

"I think I'm not imagining, anymore. There's really something crawling in my neck right now." Seokjin added; without moving a single muscle.

"That better not be a leaf." Jungkook told.

"That better BE a leaf." Seokjin stated.

"Well, leaves can't crawl." Hoseok innocently said.

"Yah. Hoseok-ssi. Don't give me a scare." Seokjin protested.

"Just saying." Hoseok responded.

"Turn around, let me take a look." Jungkook uttered.

Sinunod naman ni Seokjin ang sinabi niya at marahang tumalikod. Nang tuluyan na siyang makatalikod ay pinailawan naman ni Jungkook ang batok niya mula sa flashlight na hawak ni Namjoon. At nang matutukan ito ng ilaw ay nanlaki ang mga mata naming lahat nang may isang napaka-itim na gagamba ang gumagapang doon.

Kasing laki iyon ng isang buong kamao kaya naman napalunok na lang ako habang mabagal itong gumagapang.

"I-It's crawling again. What in the world is that thing?" Seokjin asked.

SERENDIPITY || The Adventures of My Astral BodyWhere stories live. Discover now