Dating the Boyish ✓

Chapter 18:Small Talk

Exton's POV

"Vien!" malakas na sigaw ko sakaniya.

Huminto siya at tinignan ako.

"Bakit ka sumunod?" kunot noong tanong niya.

Mas lalo pa akong lumapit sa kaniya.

I gulped, natatakot ako sa walang reaksyong mukha niya.

"Vien- Earlier... w-what you said earlier--"

"Stop this shit now, buko ka na." she cut me off.

Tiningnan niya ako nang masama.

Bumilis naman ang tibok ng puso ko, kinakabahan malamang.

"No, please let me explain--" sinubukan ko pang hawakan ang kamay niya pero iniwas niya lang iyon.

"Tama na, hindi ka ba nasiyahan?Sinakyan ko na ang laro niyo, nagpanggap akong walang alam para pahirapan ka... that's it." natigilan ako.

She smirked when she saw my reaction. Para pahirapan ako?

"H-how did you know a-about this?" Iyan ang tanong na kanina ko pa gustong masagot.

She wasn't shocked with Anne's revelation a while ago.

Paano niya ba nalaman?

"Tss, hindi ako bulag, hindi ako bingi at mas lalong hindi ako tanga, Exton!" she yelled at me, bahagya pa akong napaatras sa gulat.

She's mad.

"T-the consequence, h-hindi ko na tinuloy yon, lumalapit ako saiyo kasi gusto ko... please--" I stutter, she looked at me like I'm a fucking clown here.

"Hah! And you think I'll believe that?" diin niya.

Kumunot ang noo ko. I know she's fuming mad, but can't she just believe in me.

"Yes, because it's true... wala nang laro laro. I like you, I really like you!" wala na akong pakialam sa mga lumalabas sa bibig ko.

Well, I should confess my feelings to her now.

I really like Vien, at first I was in denial.

I became a clingy person, I always want her attention, I always want to see her. It's like I'm craving for her.

Minasahe niya ang sentido niya tsaka marahas na umiling na nagpakunot ng noo ko.

"Hindi ka nakakatuwa." sumama ang tingin niya sa akin nang humarap na ito sa akin.

Nagtatakang tumingin ako sa kaniya. "Why can't you just believe in me?"

Or she just doesn't have a feelings for me.

That left a sting in my heart.

"Tama na." mariing pumikit siya saka tumalikod sa akin.

"V-vien..." pilit ko siyang pinaharap sa akin.

A tear scaped from her eyes. She's crying, is this my fault? I had the urge to hug her but I want to respect her. I don't want to hug her, baka magalit lang siya sa akin.

"I believe in you, I believe na gusto mo ako... pero..." umiwas siya ng tingin sa akin. Kinukutkot niya pa ang daliri.

"Pero?" bahagyang tumaas ang pag asang nararamdam ko pero agad din iyong nawala.