Chapter 34:Panira ng araw

60 1 0
                                    

Kean pov:

Hindi ko alam kong tama ba tong nakikita ko? But, this is not a coincident!

Nang makilala ko ang babaeng nasa harapan ko ngayon! One thing for sure, destined to see her again,  i know may rason yon. Di kami basta basta magkikita ulit kong wala?

Actually, its like a music play on my ears, very impressive naman talaga ang mga sinabi niya. Pero bakit may kong anong diko nagustuhan sa mga sinabi niya.

O baka naman sa hitsura niya?

Of all people, bakit kasi kailangan siya pa ang magsabi nun? Wala namang masama kasi pinuri lang naman niya ako. Pero the way she act...

Like she was a...

"...Once again, i'm Mady Lean Santiago!" then she wave like she was a beauty queen. The nerve!

Bigla nalang uminit ang ulo ko dahilan para mapalakas ang pagpukpok ko sa mesa na ikinalingon nilang lahat sakin!

I was lost my tempered!

"Yum...? I mean, s-sir ... Is there any problem?" gulat na tanong ni rebecca. Napatayo ako bigla mula sa kinauupuan ko, saka mariing tinitigan ang babae mula ulo hanggang paa.

Kahit ano talagang gawin ko, di ako naatract sa pagmumukha niya. Ang pangit nya talaga. Bakit diko manlang napansin na empleyado din siya dito?

"Miss ong, who is she?" i asked that way to rebecca like she was like a beggar to me. "Ahh, sir this is mady leab santiago!" nakaramdam ako ng kunting kaba sa pagsagot ni rebecca.

"I know, i heared it! What i mean, i'm asking you if she was one of them?" sabay turo ko sa iba pang empleyado. "Yeah! Actually, ms. Santiago is the best employee here and besides, her ideas was i recommend to you before you apply...."

Diko n tinuloy pa ang dapat sasabihin ni rebecca "Apply? Of what?" naramdaman ko ang pressure at kaba kay rebecca. "About....how we negotiate other countries!" tatango tango lang ako.

Hindi ko talaga alam kong dapat b talaga akong matuwa. Her ideas i applied was improving the products to be on top. Pero diko talaga alam kong anong meron siya na kumukulo ang dugo ko?

Para bang... She did mistakes before na hanggang ngayon diko kayang tanggapin at kalimutan. She really looks like familliar to me, but she was different sa iniisip ko ..

She's an ugly creature!

"Okay everyone, i wanna say sorry about sa inasal ko." Damn! Bakit ba kasi nag iinit ang ulo ko pag nakikita ang pangit na to?

This is bullshit!

"I was just...you know,its really hard for me to accept everything . I didnt know if i can handle this. I'm still on processing. I mean, every things to me was new..." i paused for a while.

Nakatitig naman silang lahat na para bang nag aabang sa bawat letrang sasabihin ko.

"I'm still on adjusting... Thats why,i'm asking a forgiveness! sorry" saka ako tumalikod.

Bakit ba nagpapadala ako sa init ng ulo? Dahil ba to sa hang over? Ano nalang ang iisipin nila? Na wala akong kwenta?

I can't handle their minds, maybe right now they are already compairing me to marco.

"Ah, sir... Are we done?" napalingon ulit ako ng magtanong si rebecca, para  bang may big questions sa mukha nila....

"Ah, yeah' you can go back to work now!" lahat naman sila isa isang nagsibalikan sa table nila na mukhang dissapointed.

Masyado lang talagang naging mabait si marco kaya inaabuso.

"Except you!" sabay turo ko sa manang na babae na akala mo napag iwanan na ng panahon. Masyadong old fashion!

Nag iinit ang ulo ko sa twing nakikita siya, araw araw niya akong b-bwisitin. Badtrip talaga! 

I had no choice.. Pwes araw araw ko rin siyang papahirapan ng maramdaman niya ang pagkaereta ko sa kanya.

"Ako po sir?" natigilan din ako sa iniisip ng magtanong ang manang na babae. Parang di pa siya makapaniwala, tinuturo pa talaga ng sarili.

Ayy wow! Nagtaka pa siya? Tingin ba niya may iba pang exotic maliban sa kanya? Mahiya nga siya!



_ _ _

GIRL BEHIND THE MASKWhere stories live. Discover now