Chapter 45:Arguing

47 0 0
                                    

Mady pov:

"What are u trying to say idiot?" blankonh expresyon na tanong ng mapang husga kong boss. "Pambihira naman talaga oh' alam mo diko na kaya pang mag tempe pa, may karapatan din akong mangatwiran nuh" matapang na sabat ko.

"Ang angas mo ahh' ano bang pinagmamalaki mo ha ugly creature?" Awtsss.. Alam ko di kami clossed, maka ugly naman kala mo naman ako na pinakapangit na nilalang sa balat ng lupa.

"Yabang! Kung dika lang CEO baka pinatulan na kita!" pabulong sa hangin na sabat ko "I heared you!" nanlaki nalang ang mata ko sa narinig .

"Bakit ano bang gagawin mo kong di mo ako boss hu?" may halong pamimilosopo ang tuno ng boses nito.  "Kukulamin mo ako ugly creature?" Ano daw ? Ano ako witch? Luko to ahh.

"Haha.. You know what, the best way you can do para makaganti is kulamin ako. Isn't right? Like what the witch did to snow white?" namilog ang mata ko sa sinabi nito.

"Mali mali ka naman sir, di naman kinulam si snow white, na poison she dahio may magic o spell na nabalot sa mansanas na kinain niya na inabot nung matandang...." pero bago ko paman matapos.

"Yan kasi patay gutom!" saka ito humagalpak ng tawa. Ang gwapo niya pag nakangiti. Teka,ano bang topic namin? Bakit napunta sa mga kaekekan na yan?

"Do u still believe in fairies sir?" enteresadong tanong ko. "That's not a fairy, its princess ang bubo mo talaga!" natatawa pang sabi nito.

Whoa, mady bakit ka pa nakikipag plastikan diyan, halata namang pinagt-tripan kalang niya ee. Tanga mo talaga!

"At ano namang paki mo if i believe those superticious?" Ano nga bang paki ko? Tama nga naman, bakit ba kasi napaka tsismusa ko.

"May problema ka? Like u wish upon the star like you are one of the fairies o princess ? Uhm ...whatever it is, in your dreams!" saka na naman ito humagalpak ng tawa na akala mo nakakatawa ang jowk niyang may halong oang iinsulto naman.

Ihampas ko kaya tong flower vase sa uko niya ng matauhan. Buysit!


In your dreams?

"Ang kapal!" bulong ko sa sarili na mukhang narinig niya "So what? Sino makapal mukha satin hu?" nasamid ko bigla ang dila ko. Fatay,narinig niya pala sinabi ko?

"Tss...forget it, what are u trying to tell stupid?" seryoso? Tatawagin niya talaga kong stupid? Sobra na talaga siya. Wala akong nagawa kundi ang manatiling kalmado habang nakakuyom ang kamao at mariin itong tinitigan.

Kaya ko to, kakayanin ko to. Ano naman kung mawalan ako ng trabaho dito, di lang naman ito ang kumpanyang pwede kong pagtrabahuan. Dapat bago ako makaalis dito masabi ko muna ang dapat kong sabihin.

Huminga muna ako ng malalim bago ulit magsalita "Sobra kana talaga, dika ba talaga marunong tumanggap ng sorry?"  natigilan ito sa ginagawa nakasandal na ito sa upuan niya habang kinukulikot ang celpon.

"Akala mo ba nakalimutan ko na ang ginawa mo? Akala mo ba palalapasin ko ang ginawa mo hu? Sige tanggalin mo ako ilalabas ko sa media ang kawalang hiyaang ginawa mo sakin!" kumunot ang noo nito saka nilapag ang celpon sa table at hinawakan ang baba.

Lintik lang ang walang ganti!

"Akala mo ata hahayaan ko nalang ang ginawa mo at mag move like nothings happened in your dreams!" Halatang nagulat ito sa biglaang pagsabat ko.

Bakit masakit ba masagot ng empleyado lang?

"Ilalabas ko how irresponsible you are. Muntik mo na akong masagasaan tapos parang wala lang sayo? Iniw...." bigla nitong pinukpok ang table niya saka napatayo na pero nanatiling malapit sa table niya.

"Dika naman napano diba? Isa pa, i'll give u my calling card remember?" napaisip ako ng may maalala "Bakit dimo ako tinawagan kong na agrabyado pala kita?" nanlilisik ang mga mata nitong nakatitig sakin.

"K-kasi ano...eee...ahm...." feeling ko bigla kong nalunok ang dila ko ng marealize na nag tatapang tapangan lang naman ako.

I was trying my best kong uubra ba.

"Kasi ? Dimo alam sasabihin? Kasi, mayabang ka!" "Anong sabi mo?" pabulyaw na sabat ko feeling ko nag pantig ang pandinig ko. "Bakit hindi ba mayabang ang tawag sayo na akala mo kaya mo ako?" maangas naabi nito.

Kaya ko to, di dapat ako magpatalo. Honor student ako on my bachelor's days. Magaling ako sa debate ba't diko gamitin?

"Nagkakamali ka ng iniisip sir!" "Yeah! Maybe? At nagkakamali ka rin ng binangga ms. Santiago.!" napalunok ako ng mapansing iba na ang tono ng boses nito. Sobrang seryoso na niya.

"Alam mo kung dika mayabang, tatanggapin mo ang offer ko diba?" he paused for a while saka napahwak a sentido. "Teka, bakit ba ako namimilit sa isang panget at tangang nuknukan ng kaartihang gaya mo?" nagdilim ang paningin ko sa sinabi nito.

Umupo ito ulit, saka menasage ang sentido niya. Buti nga sayo! Yabang mo kasi, akala mo kong sinong perpekto kong manlait wagas!

"Sobra kana talaga!" pakapigil hiningang sabat ko habang nakakuyom parin ang kamao. Napatingin ito bigla sa wrist watch niya sabay sabing....

"This is nonsense, your wasting my time. Now leave....!" fatay, end of the world na ba? Ito na ba ang sinasabi ko? Bakit ba kasi diko nalang pinigilan ang sariling wag ng sagutin ito?

Sana naisip kong babaan ang pride at sundin ang utos niya hindi yong makikipagtalo pa ako? Pano na ako ngayon?

GIRL BEHIND THE MASKWhere stories live. Discover now