Mid-Air Ball (The Athletes #1) PUBLISHED UNDER KPUB PH

Chapter 7

Chapter 7

Stare

"Ngayon lang 'yan dahil nasaktan siya!" rinig ko kay Covy.

I'm like a brokenhearted shit tonight. Sinong hindi masasaktan? Minahal ko na 'yon kahit hindi niya ako pinapahalagahan!

What? Bata pa kami at hindi pa 'yon pagmamahal? Fuck you. Kahit teenager pwede nang magmahal. Young love, but it is still love. We are already capable of releasing extreme feelings for other people. It's not about the age. 

"I doubt that. Sa tingin ko ay totoo na talaga na titigilan niya na si Zoren," dinig ko kay Erisse.

Hindi ko sila nakikita dahil nandito ako nakatayo at nakadungaw sa city lights. I'm leaning on the railings, not afriad of the heights from here to the ground. Nandito kami sa condo ni Covy at mag-isa ko rito sa malawak niyang balkonahe. Nasa loob sila ng kwarto at pinag-uusapan ako.

Pinakinggan ko lang sila. Kanina pa sila tahimik at ngayon lang nag-ingay dahil umalis ako sa tabi nila.

"I know my cousin, Erisse. Galit lang siya at nasasaktan ngayon. Pero kung susuyuin siya ni Zoren—"

"Hindi siya susuyuin ni Zoren!" rinig ko sa kapatid kong si Kenzie.

Nakakahiya at nakikita niya akong ganito kabasag dahil sa young love. Dapat ay ako ang malakas dahil ako ang panganay. Nagmumukha akong mas bata dahil sa inaasta ko. Crying like one fucked up helpless human.

"True," si Erisse.

"We're not sure about that!" paglalaban na naman ni Covy. "I saw how regretful his eyes were! Hindi ba sinubukan niya pang hawakan at hilain pabalik si Kesian?"

Kapag ba ganoon ay nagsisisi na? Hindi ba pwedeng naawa lang? Napakagago niya kasi sa totoo lang. Pero kahit gaano siya kagago, hindi ko mapigilang gustuhin siya ng paulit-ulit. I've already liked almost everything about him. Even the smallest details. Even his devilish flaws.

Pinanood ko na lang ang nag-aaway na mag-asawa sa kabilang building. When they caught me watching, the man closed their curtains.

"Don't mind her. She will never stop running after that guy even if you pull her head and bang it on a wall," Ays harshly said.

Napangisi ako roon. When will I stop running after him? Kapag nakuha ko na siya? Kailan pa?

"You're so harsh," si Erisse.

"Even if you soak her head in a well of ocean waters, she will never give that guy up. Baka nga tiiisin niya pa ang hapdi ng tubig alat para lang sa lalakeng 'yon!" ang kapatid ko.

"Alam niyo nagsasayang lang kayo ng mga laway niyo. Kahit ano pang sabihin niyo, hindi niya tatantanan si Zoren." Narinig ko ang malakas na tawa ni Seth.

I understand why instead of supporting me to forget Zoren, they're telling me I can't. They witnessed how head over heels I was for him. Kahit ako naman hindi sigurodo sa sinabi ko sa kaniya kanina.

Nagpunas ako ng luha ko. I reminisced what happend earlier. I was really such a fool. Hindi ko maatim na sinabi ko ang nararamdaman ko sa harap ng maraming tao. At umiyak pa ako sa harap ng maraming tao. Dumb bitch.

I just wanted him to realize things. I don't know if he even realized one. Pero sa ngayon ay hindi na muna mahalaga sa akin ang iniisip niya. For once, him versus me, I'll chose myself.

Hindi ko alam kung hanggang kailan itong pagod at sakit na nararamdaman ko. If it would make my love for him fades, then I don't have control about it anymore. If it would still stay unfazed, then... I don't know anymore.