ពីមួយនាទីទៅមួយនាទីបានកន្លងទៅយ៉ាងឆាប់
រហ័សមិនយូរប៉ុន្មានពេលវេលាសម្រាកពេលថ្ងៃ
ត្រង់របស់បុគ្គលិកគ្រប់គ្នាបានមកដល់។
គ្រាន់តែឮកណ្ដឹងរោទិ៍ភ្លាមTaehyungក៏ប្រញាប់ប្រញាល់រៀបចំឯកសារនិងរបស់របរផ្សេងៗទុកឲ្យស្រួលបួលដើម្បីបានចាកចេញទៅញ៊ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ ម្យ៉ាងទៀតនោះគឺគេមិនចង់ឃើញមុខBoss
របស់គេតែម្ដង។
« នែ៎ទៅណាលឿនម្ល៉េស?» ក្រោយពីតាមសម្លឹងមើលTaehyungអស់រយៈពេលជាយូរJungKook
ក៏ដាច់ចិត្តហើបមាត់សួរទៅរាងតូចព្រោះមើលទៅ
គេដូចជាប្រញាប់ៗយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ!
« ញ៊ាំបាយ អញ្ចឹងខ្ញុំទៅសិនហើយ» Taehyung
ងាកមកញញឹមដាក់នាយទាំងបង្ខំមុននិងកាន់ទូរស័ព្ទ
ដើរចេញទៅ តែ....
« ទៅញ៊ាំបាយជាមួយគ្នាទៅ យើងមិនចង់ទៅអង្គុយញ៊ាំបាយតែម្នាក់ឯងទេ លេបមិនចូល!»JungKook
« Bossអាយុប៉ុន្មានហើយ?»Taehyung
« 26! »
« ចុះBossធ្វើជាប្រធានក្រុមហ៊ុននេះប៉ុន្មានឆ្នាំហើយ?»Taehyung
« 6ជិត7ឆ្នាំហើយ » JungKook
« អញ្ចឹងបានន័យថា...ជិត7ឆ្នាំមកនេះBossមិន
ដែលញ៊ាំបាយទេត្រូវទេ? ព្រោះញ៊ាំតែឯង លេបមិនចូល!»Taehyungនិយាយទាំងអស់សំណើចក្នុងចិត្ត មុននេះសុខៗក៏អត់និយាយរកគេ
ដល់ឥឡូវធ្វើឯងមកបបួលគេញ៊ាំបាយ តែមិននិយាយ
ត្រង់ទេបែរជាថាញ៊ាំម្នាក់ឯងមិនកើតទៅវិញ!!
« យើងជាចៅហ្វាយ So, ហាមបដិសេធ»
ក្រោយពីស្ងាត់បន្តិចJungKookក៏ឆ្លើយតបទៅ
រាងតូចវិញហើយអូសដៃគេចេញទៅក្រៅតែម្ដង
[ SKIP ]
អូមែនហើយYoon ម៉ាក់មានរឿងសំខាន់ចង់ប្រាប់កូន » Mrs.Min
«រឿងអីទៅម៉ាក់?»YoonGiលើកចិញ្ចើមសួរទៅ
អ្នកជាម្ដាយព្រោះឃើញទឹកមុខអស់សំណើចមុននេះ
ប្រែទៅជាSeriousមួយរំពេច
« រឿងរៀបការរបស់កូន! » Mrs.Min
« រៀប...រៀបការ? ម៉ាក់ចង់បានន័យថាម៉េច? ខ្ញុំមិនយល់ទេ » YoonGi
« នៅចាំJiminieបានទេ? ក្មេងប្រុសដែលតែងតែមកលេងជាមួយកូនកាលនៅតូចនោះអី! គេហ្នឹង
ហើយជាគូដណ្ដឹងរបស់ឯង»Mrs.Min
