PETRICHOR || VMIN

17

Unicode

မြင်နေရသမျှ မြင်ကွင်းတို့ဟာ ပြာရီမှုန်ဝါးလာကာ နှလုံးသားတစ်ခုလုံး မွန်းကြပ်ဆို့နင့်ပြီး မောဟိုက်လာရ၏။ အခုသူ့ရှေ့မှာ ရပ်နေတာသည်မှာ ကင်မ်မီဆောမည်သော အမျိုးသမီးစစ်စစ်ပင်။

"ယောင်း . . . ယောင်းမလားဟင်"

ရှေ့က အမျိုးသမီး၏ အသံကိုကြားကြားချင်း သူ့မျက်ဝန်းများမှာ မည်သည့်အချိန်က စတင်ဝေ့ဝဲလာမှန်းမသိရသည့် မျက်ရည်တို့ အိုင်ထွန်းလာသည်။ မျက်ရည်ကြည်တို့ဖြင့် ဝေဝါးလာသာ မြင်ကွင်းထဲတွင် သူသည်ရှေ့က မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုသာ မြင်တော့သည်။

ထပ်မံ၍ သစ္စာအဖောက်ခံလိုက်ရသလို ခံစားချက်မျိုးပင်လား။ နောင်တ တရားပင်လား မသဲကွဲသော ခံစားချက်များက နှလုံးသားတစ်ခုလုံး ပြည့်သိပ်လာစေသည်။

ထိုတဒင်္ဂတွင် အနှီအမျိုးသမီးဟာ သူ့ရှိရာသို့ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလျှောက်လို့လာသည်။

"ယောင်း . .  ဒီကို . . "

နားထဲသို့ တဝီဝီမြည်လာသော လေသံများကြောင့် စကားသံတို့အား ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်းသာ ကြားနေရပြီး သူ့ခေါင်းထဲ၌ ထုံကျင်ကိုက်ခဲလာတော့၏။

***

ကင်မ်မျိုးရိုး၏ တစ်ဦးတည်းသော သားယောက်ျားလေးဖြစ်သူ
ကင်မ်ထယ်ယောင်း။

မိဘတွေ ကိုယ်တိုင်ဦးစီးသည့် ဆိုးလ်မြို့ရှိနာမည်ကြီးဆေးရုံကြီး၌ပင် ဆေးကျောင်းပြီးကတည်းက အလုပ်ဝင်ခဲ့သည်။ ​မိသားစုထဲမှာ တစ်ဦးတည်းသော သားယောက်ျားလေးဖြစ်သည့်အလျှောက် အားလုံးက ဂရုစိုက်အလေးပေးကာ သဲသဲလှုပ်ချစ်ကြ၏။

ငယ်ငယ်ကတည်းက သည်အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှ ရုန်းထွက်ခွင့်မရခဲ့သည့် ထယ်ယောင်းက တစ်နေ့မှာ ဆေးရုံကိုလာပြသည့် လူနာအဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်၏ သမီးဖြစ်သူနှင့် စတင်ချစ်ကျွမ်းဝင်ခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးနာမည်က ကင်မ်မီဆော။

ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် အချစ်ကို ထိတွေ့မိခြင်းဖြစ်ပြီး၊ အနှီမိန်းကလေးနှင့်မှ သာမန်လူတန်းစားတွေ၏ ဘဝအကြောင်းအား နားလည်လာရသည်​မို့ ဆင်းရဲလွန်းလှသည့် ဆောအပေါ် ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးချင်စိတ်လေးတွေ ဖြစ်တည်လာခဲ့သည်။