CHAPTER 23

982 48 8
                                    

Annika

From 7 hour hospital duty, I lessen the clinic hours to 4 hours dahil sa pagbubuntis ko. New patients are now transferred to another cardiologist. I just serve my old returning patients which I am already endorsing to a new doctor.

For now, I still help my colleague who's taking over kapag nagleave na ako. She happened to be a college classmate too.

"Annika, gusto ko yumaman, sure, pero OA sa dami naman netong mga pasyenteng ineendorse mo sa akin ha!"

"Naya, wala naman akong choice. Kung alam ko ba na magbubuntis pa ako, hindi ako nagpakadarna noon at tinanggap lahat yan."

"Grabe ha. Ang saya saya ko nung ioffer mo sa akin tong clinic mo na to, yun pala ito ang magtatanggal ng kakayahan kong makabulag ng mapapangasawa."

"Ikaw talaga! Malay mo naman, maging pasyente mo yung destiny mo."

"Sus, yung tatay ba nyan pasyente mo? Kung oo ka, papaalisin na kuta ngayon para magkaganyan din ako."

Tinawanan ko na lang si Naya. Oo, pasyente ko na matapos ko magoperahan at lumakas eh heto at binuntis ako.

Naya just came back at good timing na naghahanap sya ng clinic when we bumped into Kelly's clinic. Slowly, from 4 hours daily, naging 4 hours MWF na lang ang schedule ko hanggang naging 3 hours. Hanggang nililipat ko na lahat kay Naya.

I am almost on my 5th month when Gino came for the check up. Himala na bumalik pa sya kasi matagal na syang kinokontak ni Joy pero hindi sya napunta dito.

Alex and I decided to cancell the wedding but we did not announce just yet. Naghahanda pa sya para pag nagsama na sila ni Sam, wala silang magiging problema sa parents ni Alex.

It's also the time that I need to introduce Naya to him as his new doctor. Hindi ko alam kung after nito, magkikita pa kami ulit.

Meeting him today for the last time makes me feel sad. Kahit naman anong gawain ko, this baby is still his. Kaya lang after so many attempts, I had not been given a chance to tell him. I might not have any chance at all. O baka naman, hindi talaga naaayon na malaman pa nya since magkakababy na din sila ni, Amber.

I had few more sessions before Gino's turn. And upon seeing him after 4 months from his last check up, I wish I could hug him. Maaaring hindi kami naging maayos but I could not deny that there are things we've shared together. Like this baby.

"Good morning Doc!"

He smiled at me. That smile made me flutter.

"Wow, di ka kailangang tawagan today ah."

"Kailangan eh. May bago akong project, kailangan ko ng clearance. Idagdag mo na rin na namimiss kita"

Tumawa lang ako.

"Kaya ako nadadamay sa chismis eh."

Ngumiti lang si Gino.

"Okay, I'll check you up then, I need to tell you something."

When I stood up , Gino's eyes immediately focused on my bulging tummy then looked at me. Itong anak ko ngayon, napakashowy. 5 months pa lang akong buntis pero parang 7 buwan na sa laki.

"Lalaki yan. Excited na ako." tanging nasabi ko

I continue to check him up. His breathing doesn't sound good.

"Hoy, anong nararamdaman mo? Bakit bumibigat ang paghinga mo?"

Gino remained silent and his smiling eyes turned to a lonely one.

UnvoicedWhere stories live. Discover now