CHAPTER 32

1.4K 65 15
                                    

Fact: Alam nyo ba na ang bawat chapter ng story ko ay umaabot hanggang 6 edits bago ito maupload? Haha. Ganyan kagulo ang utak ko. And for the record, itong chapter na itong chapter na ito ay umabot ng 9 edits bago marating ang published status.

Konti na lang matatapos na ang story na ito, on-going na po sa utak ko ang mga stories nila Kray, PJ, Via at Em. Kaya lang, puro gitna lang ang meron, sana magkatime ako para makapag munimuni ako at matapos yung mga susunod na story.

After po ng kwento ni Annika, isisngit ko po si Ashley, ang best friend nya. Bakit? Kasi sya pa lang ang may almost complete na story. Nakakaiyak ba? Opo. Totoo? Opo.

Paano si Akim? Mejo matagal pa po. Bakit? Kasi hindi ko pa nabubuo ang story nya.

Happy reading guys! Thank you for all your support! Mwuah!

Stay safe :)

Annika

I woke up inside the hospital room with Mommy, Kuya, and Ate Traea. Agad kong kinapa ang tyan ko. When I felt the emptiness, I immediately asked Kuya.

"Kuya!"

"Annika."

"Kuya, ang baby ko! Kuya...."

"Annika, calm down."

"Kuya!"

Kuya sighed.

"Your son is okay, he's fighting but he's in NICU."

I cried. I'm so sorry anak.

"See what you did Annika? Muntik ka na namang mawalan ng anak!"

I cried even more.

"Oh pagkatapos bibigyan mo ako ng ganyang mukha? Haiii naku Annika! Para kang hindi doctor! Pasalamat ka na lang at wala ang Daddy mo kundi baka nauna pa sya kay Gino! Papatayin mo kaming lahat sa takot!"

I cry not because Mommy's mad but because I know when she's like this, everything is well.

"Alam mo Annika kung gaano kadelikado ang sitwasyon mo, pero isinugal mo pa rin! Hindi lang ang buhay mo pati na rin ang anak mo. Hindi ka ba nadala?"

"Mommy, I understand your anxieties and worries pero please, bawal mastress si Annika."

Mommy was right but I really don't know what to do. I want my son safe but I want his father to be saved. I want a complete family. Yung kahit hindi kami ang magkasama, I want my child to know his father. Kasi kahit na hindi kami magkasama, alam kong mamahalin nya ang anak namin.

Mommy just took a deep breath and closed her eyes.

"I will call Doc Kelly for you Annika, Mommy can you please come with me? Please Mommy"

Mommy went out with Kuya leaving me and Ate Traea in my room.

I am still crying, I am a failure to my son. Hindi ko naalagaan ang pagbubuntis ko. Ate Traea hold my hand.

"Kumalma ka nga Annika, your baby is as strong as you. He's fighting to live."

"Ate,..."

"I went there kanina. Your son looks okay naman. Kumalma ka, kasi more than ever, ngayon nya kailangan ng malakas na Mommy."

"Ate..."

"Tahan na Annika, hindi makakabuti yan."

After a while, Doc Kelly came in.

"Annika..."

"Doc Kelly, what happened?"

"You're bleeding heavily so we needed to have a CS."

UnvoicedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon