UNUSUALLY BEAUTIFUL

Prologue

BEAUTY

Isang salita, anim na letra. Ang ipinagkait sa akin. Hindi naman daw ako pangit sabi ng nanay ko.

Malamang! Sino bang nanay ang magsasabing pangit ang anak niya?

Sa mundong aking ginagalawan mahalaga ang hitsura dahil dito ka mapapansin ng mga tao. May kapangyarihan kang mapahanga sila pero sa hitsura kong daig mo pa ang palakang tinubuan ng buntot, limang paa, at may sungay pa.

Ang OA! Hindi ganito talaga 'yon.

Pangit ako.

Simple, PANGIT. Isang salita, anim na letra.

Wala akong pag-asang maging maganda kaya si Prince Charming nasa Cinderella lang ayaw akong makilala. Si Knight in Shining Armor nasa mga pelikula lang. Ang superhero ko nasa libro lang.

Hindi na ako umaasang balang araw makikilala ko siya at kung dumating man ang araw na 'yon baka hindi ko paniwalaan.

Panaginig lang 'yon, nasisiguro ko.

Gaano man kaganda ang puso mo o ang hangarin mo wala, eh, titingnan pa rin nila ang panlabas na anyo mo.

Pangit ako. Inulit pa, iyon ang masaklap na katotohanan.

Saang parte ko naman ng mundo hahanapin ang prinsipe ko? Kahit sa kweba wala siya.

Hindi na ako bata para isiping may nakalaan para sa akin.

Kasi sa totoo lang WALA NAMAN TALAGA.

Sa dinami-rami ng lalaki sa mundo walang sumubok na magkamali.

Sinong magmamahal sa pimples ko, aber?

"Ang baho ng hininga mo! Toothbrush-toothbrush din 'pag may time!" Inis na tinakpan ni AP ang ilong niya.

Napabungisngis ako nang makita kong nagtatalo nanaman si AP at Keyar. Mga best friend ko sila, nandito ako ngayon sa apartment nilang tatlo, si AP, Key, at Delight. Palagi naman akong nandito kapag hindi ko hawak ang mga libro.

"Epal mo! Saan ka ba nakakita ng hininga na kakagising lang, eh, mabango na?" Asik pabalik ni Keyar. "Malamang hindi pa ako nagto-toothbrush! Sobrang bango ng hininga mo! Promise!"

"Umalis ka nga sa harapan ko mag-toothbrush ka at 'wag mo ngang ibalandra sa mukha namin 'yang payatot mong katawan!"

Itinaas ni Key ang balikat niya at ipinakita ang muscle. "Lol, basketball player 'to kaya maganda ang katawan ko."

Napailing na lang ako. Hindi naman talaga nag-aaway ang dalawang 'yan, nag-aasaran lang.

"Tara, mamalengke tayo!" Sigaw ni Delight sa kusina. "Wala na tayong pagkain."

Tumayo ako at akmang magpapaalam na. Uuwi na lang ako kaysa sumama sa kanila wala naman akong mapapala magbabasa na na lang ako ng libro.

"Hoy! Saan ka nanaman papunta?" Ang lakas ng boses ni AP parang naka-mic. "Samahan mo kami mamalengke."

Wala akong naggawa kung hindi ang magpahila sa kanila. Ewan ko ba kung bakit ko sila kaibigan. Ang pangalan ng tropa namin ay Nematodes, lima kami kaso palaging wala si Ailey dahil iba naman ang course niya kaya abala para sa future niya.

"Ang init," ipinaypay ni Delight ang kamay sa mukha. Napangisi ako dahil namumuo na ang pulbos sa mukha niya.

"Delight, ayusin mo 'yang mukha mo," nakangising sabi ni Key, bakas sa mukha ang pang-aasar.