BİR DİLEĞİM VAR ( YARI TEXTİNG )

2. Bölüm: Yanlış numara

Okurken satır arası yorumlarınızı bırakırsanız beni mutlu ederseniz.

Keyifli okumalar.

Ben ne yaptım?

Kime mesaj attım?

Sadece mesaj değil fotoğraflarımı da atmıştım.

Ben ne halt yiyecektim?

Kocaman kutu dolusu çikolata göndermiş, iyi de neden?

Ya mafyaysa, beni beğenip pahalı çikolatalardan göndermiştir. Fotoğraflarımda elinde. Kesin kötü biriydi, çalıştığım fabrikayı bulduğuna göre eli kolu her yere uzanıyordu büyük bir ihtimal.

Ah dayı ah, yaktın başımı.

Ellerim titreye titreye çalışmaya devam etmeye çalıştım ama kafam o kadar karışıktı ki, elim ayağıma dolaşıyordu. Kutuları devirmeye başladım, bir yandan da bu gizemli mesaj atana nasıl cevap vereceğimi düşünüyordum.

Telefona da bakamıyordum. Her şey yasaktı bu fabrikada!

Sıkıntıyla ofladım. Benim acil bir şekilde lavaboya gitmem gerekiyordu. Banttan peş peşe gelen ilaçları yakalamaya çalışırken yüzümü buruşturdum. "İyi misin?" dedi gözlerini işten ayırmayan abla.

"Hayır, karnım çok ağrıyor, benim acil lavaboya gitmem gerekiyor."

"Yeni iş başı yaptık ama."

"Ne yapayım altıma mı yapayım? Her şeyin yasak olması saçmalık değil mi? İnsanız biz, ihtiyaçlarımız olabilir."

Sesim biraz yüksek çıktığı için usta yardımcısı yanımıza geldi.

"Hayırdır, neden bağırıyorsunuz?"

"Karnım ağrıyor, lavaboya gitmem gerekiyor."

Gerçek mi diye gözlerini üzerimde gezdirdi. Ukala, patron yalakası. "Git," dediğinde içimden 'Allah razı olsun,' diyerek lavaboya koştum. İçeriye girdiğimde kapıyı kapatıp cebimden telefonu çıkardım. Tam o sırada tanımadığım bir numara aradı beni. Ya bu mafyanın adamlarıysa? Saçmalama İlkay, adam neden adamlarına aratsın seni?

Korka korka telefonu açtım. "Alo?" dediğim an, "Prensesim," diyen tanıdık sesi işitince burnumdan nefesimi bıraktım.

"Mahmut Allah senin cezanı vermesin. Çorap değiştirir gibi hat değiştiriyorsun, yaktın başımı Mahmut."

"Mahmut babandır senin, ne oldu kız?"

"Elinin körü oldu. Senin yüzünden başıma bela aldım."

"Sıkıntı varsa geleyim, yeğenim."

Büyük bir öfkeyle ofladım. "Kapat şu telefonu Mahmut. Umarım bana iyi bir hediye almışsındır da seni affederim."

Telefonu yüzüne kapattım. Ne yazacaktım ben bu adama?

Korkma İlkay, sen aklı başında bir kadınsın, bu yüzden ilk cümlene başla gerisi gelir.

İlkay:

Merhaba, öncelikle bu yanlış anlama yüzünden özür dilerim. Görünüşe göre dayımın numarasını kaydederken ufak bir hata yapmışım.

İlkay:

Başınızı ağrıttığım için kusura bakmayın.

İlkay:

Merak ettiğim birkaç soru var.

Dayı:

Görüldü.

'Görüldü' mesajı kalbimi durma noktasına getirdi. "Dayı" ismini hemen "Yabancı" olarak değiştirdim ve cevap yazmasını bekledim. Ama sessizlik... Sadece çevrim içi ikonu, beni daha da meraklandırıyordu.