Chick Clique Series 01: Falling Again

Kabanata 34

I waiting for pietro's message, hinatid ko kanina sila taraka sa labas ng bahay, mag-gagabi na pero hindi pa rin ako nakakatanggap ng reply mula kay pietro, i'm asking my brothers about it kaya kuya lexius said, he's going to the hospital to visit pietro. I want to go too but sabi nya delikado pa daw ang lagay ko. Okay naman na ako, hindi naman ako napuruan.

Andito ako sa garden, i'm looking up above the sky. Ang ganda ng weather ngayon, malamig ang hangin. Pumikit ako para damhin ang hangin. I love it when the air touches my skin. Tumunog iyong phone ko kaya mabilis ko iyong tinignan.

Nadismaya ako dahil hindi si pietro ang nag text. What's with him? Hindi ko mapigilang mag worry. Inopen ko ang message ni kuya lexius sa akin.

From: Kuya Alexius

He's fine.

Nakahinga ako ng maluwag doon. He's fine pero hindi nya man lang ako nirereplyan. I called kuya lexius.

"Princess, why?" Salubong nya sa akin. Napalunok na lang ako dahil naririnig kong may tawanan sa background. I bit my lower lips.

"C- Can i talk to pietro?" Tumingala ako para pigilan ang luha. Mga kaibigan nya ba ang mga bisita nya, kaya ba hindi sya nagrereply dahil busy sya.

"Sure, Princess." Tumikhim ako kay kuya. I heard him talk to pietro, kuya said i'm on the line. Mabilis namang tumahimik ang linya.

"H-hello?" I feel like, Istorbo ako sa usapan nila, feeling ko ako iyong dahilan kung bakit natigil ang tawanan sa kabilang linya. Tumikhim ako ang I bit my lower lip hard.

"Hello." My tears begun to fall when i heard his voice. Why am i being emotional? Parang tanga. Pinipigilan kong hindi humikbi.

"How are you?" Pigil hininga kong tanong, why am i asking the obvious. He's obviously okay, nagkakatuwaan nga sila doon na nakalimutan nya ng mag text sa akin.

"I'm good now, can we talk when I'm home?" Lumingon ako sa langit.

"Bakit hindi ngayon?" Narinig ko ang pagbuntong hininga nya.

"I'm... I'm talking to my friends." Ha!

"Yeah, you're talking to your friends that you forgot about me? Kahit mag reply ka man lang sana." Pinunasan ko ang luha, bakit ang hilig nila akong pag mukhaing tanga?

"Fine, I won't disturb you again." Pinatay ko na ang tawag. Hindi ako mamimilit, pumikit ako para pakalmahin ang sarili. Hindi ka mamimilit, alessa. Kung ayaw kang kausapin, let them. Let him. Ang rupok rupok mo kase! Bakit kase ang rupok rupok mo alessa! Tumingala ako sa langit.

I suddenly remember what griffin did to me. Bumuntong hininga ako. You're just overthinking, alessa. Kung hindi ka titigil dyan sa iniisip mo, maprapranning ka. Tumayo na ako para pumasok sa bahay. Tumawa ako ng mahina, I'm probably overthinking. Wala naman ginawa sa akin si pietro maliban sa hindi nya ako kinakausap. Overthinking, alessa.

Pinatay ko muna ang phone ko, I don't want to talk, ayaw ko muna ng kausap. Dumeretso na ako sa kwarto ko tsaka humiga. Graduation na ni kuya xander sa susunod na araw. May kumatok sa pintuan ko kasunod noon ay pagbukas ng pinto. Lumingon ako doon, it's kuya xander. Parang kanina lang, naisip ko sya. Ngumiti sya sa akin.

"Kuya, leave me alone." Pero hindi sya tumigil lumapit sa akin, umupo sya sa tabi ko. He strokes my hair.

"How's my sister? Can you tell me what happened in your day?" Nakangiti syang sabi sa akin. Sumandal ako sa kanya, simpleng tanong lang ang tanong nya pero umiiyak na ako. He wiped away my tears.

"Princess..." pinilit kong ngumiti sa harap nya, i laughed while wiping my tears. Si kuya xander na lang lagi ang nagpupunas ng mga luha ko.

"Okay na iyong sugat ko, kuya." Sagot ko sa kanya nung kumalma na ako. Tinignan ko sya, he's just looking at me. Parang babasagin ako sa rahan ng tingin nya sa akin.

"I'm gonna tell you my secret, you can tell me yours." Napaahon ako sa sinabi nya. For real? My brothers are really secretive. Even my parents, alam ko iyon. May hindi sila sinasabi sa akin, maliit mang bagay alam kong meron. Inayos nya ang buhok ko.

"For now on, we can share our problem to each other. No secrets. For us two, princess. Is that okay with you?" Nakangiti nyang sabi.

"You don't have to do this kuya." I know he's just doing it para mapagaan ang loob ko. Hinawakan nya ang mga kamay ko tsaka sya bumuntong hininga.

"I'm tired, princess. I can't keep it to myself anymore." Tinignan ko sya, he look so sad, malayong malayo sa playful na xander.

"You see, princess. I'm not that smart like our kuyas. I'm trying hard to keeping up with them. I'm just lucky that mom and dad supports me in everything. I keep my playful image because I don't want to be burden." Hinawakan ko na ang kamay nya.  Hindi ko alam na may ganito din syang pinag dadaanan. He act so strong and okay.

"I'm courting this girl." Kita kong kumislap ang kanyang mga mata, lumingon sya sa akin.

"Malapit na ang graduation ko, six months akong magrereview sa manila at may usapan kami ni mommy na sa paris ako sa una kong trabaho kapag pumasa ako sa board exam." I'm glad that he's my brother. Tumikhim sya.

"I'm so proud of you, kuya." Tumawa sya and he tapped my head.

"Can you look after her when i'm gone?" Nagkunot noo ako sa kanya.

"Who is she?" Ngumiti sya sa akin tsaka ginulo ang buhok ko.

"Ipapakilala ko sya sa inyo sa dinner after ng graduation. You'll meet her soon." I can't wait to meet her. My brother's look so inlove with her.

"Now tell me, what's your problem?" I let out a sigh bago tumingin sa kanya.

"I think pietro's avoiding me kuya. He didn't even reply to my messages. Nakakatampo lang tapos marinig ko na nagtatawanan sila kanina." Iyon lang naman ang problema ko bukod sa nangyareng ambush, tatanongin ko sana pero sa tingin ko walang alam si kuya xander sa naging usapan ni daddy at ni kuya sandro.

"Let him, for awhile. If he continue avoiding you, tell me. May gagawin tayo." Nagtawanan kami pareho. I have my friends who can I rely on and I have kuya xander who can I share my Problem and secret with.