"Ate, hindi na po ba tayo pupuntahan ni mama?" Tanong ng nakababata kong kapatid. Hindi ako nagsalita dahil hindi ko rin alam ang isasagot ko. I feel bad for him kasi at a young age naranasan na niya ang mawalan nang magulang. 'Yong nakasanayan niyang nanay na laging nasa tabi niya pag natutulog wala na, ang nakasanayan niyang tatay na lagi siyang binibilhan ng pasalubong paguwi galing trabaho ay wala na. Mayroong parte sa akin na umaasa na pwedeng maayos pa ang pamilya namin pero mukhang sobrang labo talaga. Our parents left us because they already have a new family. Our parents forgot about us.They abandoned us. So we need to work hard for our needs. DISCLAIMER!!!! Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Don't forget to vote :)