YÖNÜM SANA

22

Multimedya: Yeni tanıtım filmimiz💚

Kitabımızın artık bir şarkısı var mutli'de mevcut💯

                           
            

ALİFİRU - İNTİHAL🎵

Hazırlandık düştük yola
Gidiyoruz dünyadan uzağa
Yıldız yüklenmiş bir bulut
Umut yağıyor toprağa

Akça pakça çiçekler
Başımızda haleler
Dualar heryerdeler
Uzun zamandır yorgundum
Yüzüm kireç solgundum
Sen öptün de kurtuldum

İyi ki o kuyuya indim
İyi ki o şiiri sevdim
İyi ki o sınırı aştım
İyi ki kokuna bulaştım
İyi ki bana bunu yaptın
Sana şunu anlatmam lazım
İhtilalinden önce yalnızlığa hayrandım

İyi ki o kuyuya indim
İyi ki o şiiri sevdim
İyi ki o sınırı aştım
İyi ki tenine bulaştım
İyi ki bana bunu yaptın
Sana şunu anlatmam…

******

"Belki ben ve yaptıklarım ben umrunda değiliz ama bilmen gerek diye düşündüm neticede de ben sen değilim ya habersiz çekip gideyim. 2 ay boyunca evde olmayacağım, iş için şehir dışına çıkıyorum ama merak etme düğünümüz için izin alabilirim. Kendine iyi bak Akif!"

💚💚💚

Suhandan, küçük dolabına yerleştirdiği hırkasıyla kapağı kapatıp çadırından çıktı. Aslında buraya çadır demek ne kadar doğruydu bilinmez, burası beş yıldızlı otellere taş çıkarırdı. Dışarıdan üçgen bir çadıra benzerken, içerisi resmen bir otel odasını andırıyordu. Oldukça konforlu ve rahat dizayn edilmiş bu odalarda en fazla iki kişi kalıyorlardı. Suhandan, odasını Ariana ile paylaştığı için mutluydu, sonuçta tanımadığı biriyle kalmak istemezdi.

Konteynerdan dizayn edilmiş ofisin önünden geçerken sağ tarafında kalan büyük camdan içeriye bakındı ama arkadaşlarını burada göremedi. Belki yemek yiyorlardır diye ön kısma geçerken ofiste çalışan meslesktaşlarını görmezden geldi. Buraya daha dün gelmişlerdi ve herkesle tanışma fırsatı olmamıştı. Görevliler sayesinde sadece kalacakları yerleri ve ofisleri öğrenmişlerdi. İnşaat alanına ise üstün körü göz attıkları için pek bir fikri olmayan Suhandan, bugün kesinlikle oraya gidip çalışmaları yerinde görecekti.

Zaten dün ilk günleri olduğu için Ariana resmen ofisten kovalarcasına herkesi çıkarmış ve hiç birşey yapmalarına izin vermemişti. Suhandan, toprak zemine dökülmüş çakıl taşlarından yapılan yolda yürürken bütün mesai arkadaşlarının meydanda ki büyük ahşap masada oturduklarını gördü.

Yüzünde ki tebessümü kaybetmeden  Ariana'nın yanına otururken masada sadece mimari ekibin değilde mühendislerinde olduğunu gördü. Kendilerinden bir kaç gün önce geldikleri için henüz onlarla tanışamayan Suhandan muhabbetlerine katılmazken, elinde tuttuğu telefonuna yönelip herhangi bir arama veya bildirim olup olmadığı kontrol etti.

Ama yoktu...

Mesajına dahi dönüş almamıştı. Sinirle telefonunu masaya ters bir şekilde bırakırken derin bir soluk çekti. Akif'in başına bir şey gelmiş olabilir miydi? Suhandan, inat edip Antonio'ya dahi onu sormazken aklına gelen kötü senaryoları hemen def etti. Başına bir şey gelmiş olsaydı abisi bunu bilirdi diye düşündü. Yoksa bu kadar sakin kalmazlardı, ailesi ondan haber alıyordu muhakkak.