CU: Taming The Gang Leader [On Going]

Chapter 16: Invites

Nang makapasok ako sa gym ay nakita kong handa na ang speaker na naroon, mayroon ding isang laptop sa tabi nito. Tumupad pala talaga siya sa itinakda na oras ko. Naglakad ako patungo sa gitna ng court at naupo roon. Wala pang naglalaro roon dahil masiyado pang maaga at ang ilan ay nagsisimula ng maghanda sa kani-kanilang club para sa nalalapit na paligsahan ngayong lunes.

As for me. Ako lang siguro ang walang club na sinalihan sa seksyon namin. That means I have to participate in any

I laydown, getting bored.

Napatitig ako sa bubong ng gym nang rumehistro sa akin ang tungkol sa performance para sa prom. I made him mad, now I can no longer practice that stupid dance. I'm doomed, my scholarship. Argh! Why do I even have to maintain an A grades?

Noon ay tinatakasan ko lang naman ang mga klase ko. Napasabunot ako sa mamasa-masa pang buhok, hindi na alam ang gagawin. What do I do now? Magpa-practice pa kami mamaya para sa choreography.

"This is so frustrating..." sinabi ko sa aking sarili. Nakakapagod maging isang mahirap. Tila palagi akong mayroong pinang hahawakang sekreto. I can't even clamor at those annoying gossipers.

"What are you doing? You look ridiculous?"

I was startled when someone suddenly spoke behind me. That voice. I stopped in my tracks and remains silent when I noticed his footsteps, nearing me.

Tiningala ko si Dark. Bumaba ang mga mata ko sa supot na dala-dala niya.

"I thought you're mad?" Lumabas iyon sa bibig ko, ngunit hindi iyon umabot sa kaniyang pandinig dahil sa hina no'n. Akala ko ay umalis na siya. Parang kanina lang ay pinagbantaan niya ang buhay ko.

"What?" he questioned, but later continued. "Get up, I thought you didn't have your breakfast?"

His calm demeanor told me he wasn't affected at all. While I was here, having trouble about how to pass my performance task after he had left me in that state. Muddled.

Dahan-dahan akong tumango. Sinundan ko ang bawat galaw ni Dark nang siya ay maupo sa harapan ko at simulang ilabas ang kaniyang mga nabili.

From that bag he pulled out a box of medium size pepperoni pizza, a cartoon of fresh milk, a serving of vegetable salad with what-like chicken in it, a single tortilla, potato fries, egg and bacons, a slice of chocolate cake and two bottled water.

Wide eyed. Nakatanga lang ako roon habang nilalapag ni Dark ang mga iyon sa harapan namin.

"You think I eat that much?" wala sa sariling tanong ko, tuloyan ng nakalimutan ang kaniyang banta sa buhay ko.

"Yes," aniya.

I deadpanned and looked at him scornfully.

He chuckled and I was dazed at his reaction. Sinulyapan ako ni Dark at dinagdagan ang kaniyang sinabi nang makita ang ekspresyon ko. "Your friend say so."

The corner of his lips pulled into a playful grin when he noticed my silence. Tila ayaw pang maiproseso ng aking isipan ang narinig.

Si Kayne? That woman!

"Binababoy mo na yata ako eh. Tulongan mo akong ubosin yan!" giit ko. 'Cause, who am I to deny them?

"Yeah, sure. I haven't eaten but I preferred salad and milk for breakfast. So this will do," he reached out the cartoon of milk and salad.

Umirap ako. "Nag fa-fasting ka? Required ba ang pagkakaroon ng magandang katawan sa pagiging gangster?" mahinang sabi ko sa aking sarili at binuksan ang kahon ng pizza. Bigla kong naramdaman ang matinding gutom nang makita ang laman nito. My favorite!