CU: Taming The Gang Leader [On Going]

Chapter 21: Tragedy

Isang nakabibinging katahimikan ang namutawi sa silid nang makalabas si Blue. Nangangati na akong umalis sa silid na iyon subalit hindi ko matukoy ang mga salitang gagamitin. Narinig ko ang paghugot ni Dark ng isang malalim na hininga. Hindi ko makita ang mukha niya dahil nakaharap sa akin ang likuran niya.

Ikinagulat ko ang sunod niyang ginawa.

He looked back at me. "Sorry about that. She's stubborn and quite spoiled by Dad, that is why." he told me.

Now that he said that. I haven't seen Mr. Vasquez, in the campus too. He must be not into imparting knowledge, but in some kind of business. Nirylle had said that they have a vineyard, an estate. They must have a business either about winery or relating to exportations.

"It's... it's okay," I stammered. Nakita ko ang pagbaba ni Dark sa kama at ang kaniyang mga ginawang hakbang patungo sa direksyon ng isang wooden door na katabi lamang ng pinto ng banyo. "Wala naman tayong ginagawang masama," I added, to my repent.

Nabitin sa ere ang akmang paghawak ni Dark sa hawakan ng pinto. Kumurap-kurap ako at hinintay ang pagtauli niya.

"Yeah, we did nothing wrong..." Dark unconsciously looks back, slowly nodding- a look of bewilderment in his face for whatever reason. I frowned upon seeing one corner of his mouth twitching but being forced back into a stern line.

Ano na naman ang problema niya? He seems to be giving that statement a double meaning. Binigyan ko siya ng mataray na tingin, dismissing the topic. Bumaba ako ng kama.

"Can I use your bathroom?" paalam ko sa kaniya.

"Sure," he answered in a business like tone before proceeding to the door which I've deduced as the closet's.

"By the way..." It's Dark.

Nagtaas ako ng mga kilay nang muli akong lingunin ni Dark.

"You look good," he told me. Now, he didn't hold back the smirk that's tugging his mouth when my eyes widen. I averted my gaze away from his watchful eyes. He's just taunting me.

Mabilis akong nagtungo sa banyo. Bumungad sa akin ang organisado at napakalinis na banyo. Iisipin mong babae ang gumagamit no'n kung hindi lang dahil sa mga panglalaking gamit na naroroon. Namilog ang mga mata ko nang bumaling ang atensyon sa malaking salamin at makita ang repleksyon doon.

My messy hair seemingly reflected my haggard face. Dark circles were very visible down my eyes. So I must be day-dreaming about being asleep earlier. But it's fine, Gray. It's fine, right?!

I stared at my reflection for a long time when something knocks my senses. I gasped. I wasn't wearing my glasses!

Sana naman ay hindi iyon mapansin ni kuya.

Dahan-dahan kong isinara ang pinto ng banyo at nagmamadaling naghanap ng isang extrang toothbrush. Matapos kong ayosin ang sarili ay lumabas na ako ng banyo. Hindi ko na muling nakausap si Dark dahil nauna na akong lumabas nang tawagin ako ng mama niya.

"Gray sweetie?" isang napakapamilyar na boses ang tumawag sa akin.

Natigilan ako sa paglabas ng banyo nang marinig iyon. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng kakaiba sa palayaw na iyon, marahil ay Gray o Alex ang tawag ng lahat sa akin. Pero hindi ko pa rin mawari ang pakiramdam na tila ginamit na iyon ng isang tao para sa akin noon.

"Gray?"

I blinked before peeking my face from the concrete to the mini living room. Natagpuan ko si Mrs. Vasquez na nakasilip sa bukas na pintuan ng silid. Nabasa ko ang pag-aalinlangan sa mukha nito.

"Ma'am..." tanging na sambit ko at hinarap siya.

"I'm sorry, Gray. I should never done that. I didn't knew you're having nightmares. Let me just treat you for what I did," the woman said, almost begging. Her puppy eyes just took a good twenty years off her face.