SIR

2.3

Medya: Ege Duman

Sizi çok özledimmmm

İyi okumalarr

(-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩___-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩-̩̩̩)

Şarkı bitince transtan çıkmış gibi geri çekildim.

Biz buradaydık. Herkesin yanında. Ve biz diye bir şey yoktu.

Etrafa kısa bir bakış atıp hızla bize yakın ara koridora girdim. Önüme ilk çıkan kapıyı açıp girdim. Resmen herkesin önünde beni öpecekti! Ve sevgilisi vardı!

Kapıya yaslanıp elimi kalbime koydum. Ne olursa olsun beni öpecek olma fikri beni heyecanlandırmıştı.

Odaya göz gezdirdim. Burası Simay ile giyindiğimiz odaydı. Köşede duran koltuğa oturup ayaklarımı uzattım. Yorgunlukla başımı koltuğuna kenarına yasladım ve iyice yayıldım koltuğa. Üşmüştüm. Gözlerimi yumdum yorgunlukla.

Odanın kapısı açıldı. O gelmişti biliyordum. Gözlerimi açmadım, belki uyuyorum sanıp giderdi bi' ihtimal?

Bacaklarım havalandı. Koltuğa oturmuştu. Bacaklarımı, bacaklarımın üzerine koydu. Açıkta kalan bacaklarıma kalın bir şey örttü. Ceketti olmalıydı. Bunun için ona teşekkür edebilirdim ama şuan yüzüne bakacak cesaretim yoktu. "Barlas sevgiline git." Dedim gözlerimi açmadan.

Gülme sesi geldi, artık kesin olarak eminim Barlas olduğuna. "Bahar, yorma beni." Dedi gülerek, ben mi yoruyorum onu? Bulunduğum yerden kalkıp ona baktım. "Ben mi yoruyorum seni?" Diye sordum. Barlas bana bakarak gülmeye devam etti. İşaret parmağını havaya kaldırıp "Bi dakika." Dedi, ardından ciddi bir şekilde bana baktı. "Fazla kıskanıyorsun Bahar." Dedi, hayır canım ne alaka? Sevgilini kıskanacak son insanım falan.

"Kıskanmıyorum seni Barlas." Dedim, kollarımı göğüsümün orada bağlayıp ona baktım. Üstüme doğru gelirken "Kıskanıyorsun." Dedi, geri geri yürüdüm. "Ne alaka?" Diye sordum. Barlas beni duvarla kendi arasında hapis edince koluyla da duvar örmüştü.

"Aşık mısın ya sen bana?"

Evet.

"Hayır, ne münasebet?"

Cevabım üzerine Barlas gülümseyip bana yaklaştı. Lan zaten yer yok ne diye yaklaşıyorsun? İçime gir utanma. "O zaman neden sana yaklaşınca kaçıyorsun?" Diye sordu, ya iyi de ben yine kaçacaktım. Bunu dedi diye inatla burada duracam. "Kaçmıyorum Barlas." Bana biraz daha yaklaştı. "Sadece sevgilin varken bana böyle yaklaşman beni rahatsız ediyor." Dememle geri çekildi, böyle geri çekilirsin aslan.

Oturup Barlas'a baktım. Acaba amacı neydi? Sessizce duvara yaslanıp durdu. Ayağa kalkıp kapıya geçtim. Kapıyı açmaya çalıştım ama açılmadı. Tekrar denedim ama açılmadı. "Barlas açılmıyor." Dedim, Barlas yanıma gelip "Güçsüz." Diye mırıldandı. Geri çekilip ona baktım. Tam kafasında yumurta kırmalık çocuk. Ben nasıl aşık oldum ya buna?

Barlas kapıyı açmaya çalışınca ve kapı açılmayınca kahkaha attım. "Güçsüz müsün ya sen?" Dedim alayla, Barlas bana göz devirdi. Gülecekken olayın ciddiyeti aklıma geldi. Biz burada kitli kaldık. "Sen mi kitledin?" Diye sordum, Barlas bana cevap vermek yerine bana üsten bir şekilde baktı. Konuşmadan küfür eden ilk insan.

Barlas telefonu çıkarıp Ege'yi aradı ama açmadı. Bu sefer Gaye'yi aradı. Beyaz atlı prensesi hemen kurtarmaya geldi. Neyse ki fazla kalmadık. Yani bana kalsa sabaha kadar Barlas ile kalırdım ama bana kalmadı.

Oğuz'un büyük doğum günü partisi bitince Simay'ın evine geçtik. Geçtik derken sadece Simay ve ben. Simay'ın evine geçince Simay bana bahsettiği süprizi getirmek için odasına çıktı. Ben ise salonda onu bekledim. Simay elinde beyaz bir kedi ile gelince ona baktım. "Bunu senin için aldım." Dedi, ardından kediyi uzattı. "Merak etme satın almadım, sahipledim."