SIR

0.1

Medya: Bahar Akay

Aşklarım canlarım helllooo, nasılsınız?

Mini açıklama: Dc tamamen silindi, artık gözlerinizin kanamasına gerek yok <333

Tanıtım videosu:

İyi okumalar aşklar <3

---

Bazı an'lar vardır, hayatımızı tamamen değiştiren. Bazen ufak bir yanlış anlaşılma bazen ise tuhaf bir tesadüf değiştirebilir hayatımızı.

O gece balodaki yaşanacak yanlış anlaşılmanın, bir çok kişinin hayatını değiştireceğinden habersiz aynadaki aksime son kez baktım. Bugün okulun yaza merhaba balosu vardı. Maskeli balo olacağı için herkes kostüm giyecekti ve bu durum hoşuma gitmişti.

Sadece kimseyle pişti olmak istemiyordum. Dalgalı siyah saçlarım omuzlarıma dökülüyordu. Straplez siyah bir elbise giymiştim. Elbisenin üstü dar belimden sonrası bol geliyordu ve hafif kabarıktı tül detayları vardı. Hafif makyaj yapmıştım ve koyu kırmızı ruj sürmüştüm. Makyajımdaki tek abartı rujumdu. Gümüş detayları olan bi maske takmıştım yüzüme, aynı renk taşlarla süslü küçük el çantama para ve telefonumu koydum.

Evden çıkınca kapıda bekleyen taksiye bindim. Simay taksiyle beni almaya gelmişti, okul benim evime çok yakındı. Simay olmayan kız kardeşim gibiydi. İkimizde aynı sınıftaydık, bu sene son senemizdi okulda. Simay sarışın ve çok enerjikti. Kesinlikle partinin en güzel kızı Simay olacaktı. Harika görünüyordu.

Yol boyunca okuldakiler hakkında dedikodu yaptık. Kısa süre sonra taksi kolejin önünde durunca, ücretini ödeyip indik. "Çok eğleneceğiz!" Diye şakıdı Simay hevesle. Ben evde uyumayı tercih ederdim ama onun hevesini kırmamak gülerek onu onayladım.

Beraber okula girdik sonrada balo'nun olacağı geniş salona geçtik. Genelde bu salonu seminerler ya da bu tarz organizasyonlar için kullanıyorlardı ve oldukça büyüktü. Etrafa göz gezdirdim. Çok kalabalıktı, herkes uzun masaların önünde ayakta duruyordu. Bazıları çoktan dans etmeye başlamış, deliler gibi eğleniyorlardı.

Yüzlerindeki maskeden kimin kim olduğu belli değildi. Baloda içki kesinlikle yasaktı ve olmayacaktı ama benim güzel arkadaş grubum gizlice bişeyler ayarlayacaktı bizim için ve sıkınca arka bahçeye geçecektik.

Okulda çok aktiftim ve yakın çevrem dışında herkesi tanırdım. Onlarda beni tanırlardı tabi. Kim kiminle nerede? Sorunun cevabı hep bende olurdu. Ayaklı gazete diye takılırdı bazen Simay bana.

Simay yanımda biri ile konuşunca oraya doğru baktım. Konuştuğu kişi bana bakıp "Oğuz lan ben." Deyince gülümsedim. Maske insanları cidden tanınmaz hâle getiriyordu. Oğuz, Simay ve ben gereğinden fazla yakındık. Simay nasıl kız kardeşim gibiyse Oğuz da abim gibiydi. Küçük abi!

Etrafa tekrar bi göz gezdirdim ama kimseyi tanıyamıyordum. Simay omzumu dürtünce ona baktım. "Şu kapıdan gelenler kim?" Diye sordu, tamam dedikodu çok severim hatta her şeyi bilirim ama şuan kimseyi ayırt edemiyorum. "Maske var tanıyamadım." Dedim, gözlerimi hafif kısarak onlara baktım. Uzağı mı göremiyorum? Yoksa maskesi var diye mi böyle? Gözlerimi normal haline getirdim. Bu yaşımdan sonra bir de gözlük takamam. Zaten anca diş tellerinden kurtuldum.

Bulunduğumuz masaya birileri gelince onlara baktım. "İçki işi iptal." Dedi, sesi Batu'ya benziyordu. Batu bizim sınıftan biriydi. "Nasıl ya?" Diye sordu Oğuz, Batu'nun yanında duran Derin'i göz devirmesi ile tanıdım. Bu kız her şeye göz deviriyordu.