"ဆူပုပ္မေနနဲ႔ေလ...ကေလးရာ...
လူေတြဝိုင္းၾကည့္ေနၾကပီ.."
ေလယာဥ္ေပၚတြင္ေကၽြးသမၽွ
ပင္ျငင္းကာမ်က္ႏွာလွလွေလးသည္
တခ်ိန္လုံးတင္းမာေနလ်က္...။
Jungkook ႀကီးကေတာ့ကေလး
ေပါက္စေလးအားေခ်ာ့ျမဴေနသလို
တဖြဖြေျဖာင့္ခ်က္ေပးေနသည္။October 13လိုေန႔ရက္မ်ိဳးမွာ
သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးႏွင့္ခ်ိန္းဆို
ပီးပါတီအႀကီးႀကီးလုပ္ကာမူး႐ူးကြဲျပဲ
ရန္အစီအစဥ္ေတြကခ်ခဲ့ပီးပီ..။
ေဘာ္ဒါေတြအားလုံးနဲ႔
ထိုေန႔တြင္လုံးဝပလပ္ကၽြတ္ရန္
သူႀကိဳေတြးၿပီးတစိမ့္စိမ့္ေပ်ာ္ေနတာအမွန္။
လုပ္စရာရွိတာမ်ားႀကိဳတင္လုပ္ရင္း
ဒီႏွစ္ေမြးေန႔ကိုေတာ့အႀကီးအက်ယ္
ဒိတ္ဒိတ္က်ဲက်င္းပသြားရန္
ေသခ်ာစီစဥ္ၿပီးမွ ဂ်ပန္႐ုံးခြဲတြင္
ျပသနာအႀကီးအက်ယ္တက္၍
အေရးေပၚသြားရမည္တဲ့။မနက္ျဖန္ေမြးေန႔အားသူဘယ္လို
လုပ္ရေတာ့မလဲ...။မလိုက္ဘူးဟု
အေသအေၾကျငင္းေသာ္လည္း
JeonJungkook သည္တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာသာ
ရွုံးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားသူ...
တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္ျပတ္ျပတ္သားသား
လိုက္ကိုလိုက္ရမည္ လုံးဝစိတ္မခ်ဘူးဟု
ဆိုလာေသာ္အခါ သူမလြန္ဆန္နိုင္ခဲ့။
ေမြးေန႔တြင္ ဒီအဖ်က္သမားေယာက်္ားနဲ႔က
လည္းအတူတူကလည္းရွိခ်င္ေသးသည္။ဂ်ပန္ကျပန္လာလၽွင္ေမြးေန႔Partyအား
အႀကီးအက်ယ္ျပန္လုပ္ေပးကာ
မိုးေကာင္းကင္ဒူးျဖင့္တိုက္မည္
ၾကယ္ေတြခူးဆြတ္ေပးမည္
ဆိုးလ္ၿမိဳ႕ႀကီးအားဝယ္ေပးမည္
ကေလးသည္သာ အေရးႀကီးဆုံး...
ကေလးသာဘဝ ....
JeonJungkook ၏ေလတိုက္မွုမ်ား
အားအသဲတယားယားျဖင့္နားေထာင္ရင္း
ထမထိုးမိရန္စိတ္တင္းထားခဲ့ရသည္။"ငါHotelေရာက္တာနဲ႔တန္းအိပ္မွာ
မနက္ျဖန္တေနကုန္လည္းအိပ္မွာ
ငါ့ကိုလာမႏွိုးနဲ႔...."
"ေခါင္းေတြကိုက္ေတာ့မွာပဲ
အၾကာႀကီးစိတ္ေကာက္ပီး
အိပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ေမာင္
ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ေယာက္ေတာ့
ခုထဲကစီစဥ္ထားမွ...."
"အပိုေတြ အပိုေတြ...ငါလုပ္ခ်င္တာဆို
တခါမွမလုပ္ရဘူး..တသက္လုံး
မင္းစိတ္သေဘာႀကီးပဲ
မင္းကဦးေဆာင္ရတယ္ဆိုပီး
ငါ့ကိုအနိုင္ယူခ်င္တာ..."
"ကေလးဦးေဆာင္ခ်င္လည္းရပါတယ္
ေမာင္က ပိုေတာင္ႀကိဳက္ေသး..."
"ငါအိပ္ယာေပၚကိစၥကိုေျပာေနတာ
မဟုတ္ဘူး အခ်ိန္ျပည့္ဒါပဲေတြးေန..."
"ေမာင္က ဘယ္တုန္းကမွ
ဦးမေဆာင္ခဲ့ပါဘူးကြာ....
ခုကလည္းအရမ္းျပသနာျဖစ္သြားလို႔
Hoseokကလည္းဟန္းနီးမြန္းေနတာ
ျပန္မလာေတာ့ဘူး
တခါထဲတအိုးတအိမ္ထူေထာင္ေနပီလား
ေတာင္မသိဘူးေလ...ေမာင္မွ
မလုပ္ရင္ဘယ္သူလုပ္မွာလဲ
ကေလးေလးရယ္...တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကို
ကေလးကနားလည္ရမယ္ေလ..."
"ဒါဆိုလည္းငါ့ကိုထားခဲ့ေပါ့..
ငါ့ဟာငါေပ်ာ္မွာေပါ့..."
"ေမာင္ကေလးမရွိဘဲတညေတာင္
မအိပ္နိုင္ဘူး...တညေတာင္မဟုတ္ပါဘူး
ခဏေလးေတာင္အေဝးႀကီးမွာလား
ဆိုတဲ့ကြာျခားမွုမ်ိဳးထပ္မေတြးခ်င္တာ
ေမာင္တို႔ေဝးခဲ့ရဖူးတယ္ေလ..
ကေလးေလးမေၾကာက္ဖူးလား"
ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲတဖက္လွည့္ကာ
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားေသာ
Hyungသည္ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို
ဆိတ္ၿငိမ္သြားေတာ့သည္။
သူသိတာေပါ့...
Hyungရဲ့မေဝးရဲေတာ့သည္ျဖစ္တည္မွု
ေတြကို....။