"Jungkook ဘယ်လဲ........"
စတော်ဘယ်ရီခြင်းတခုဖြင့်အိမ်တော်ထဲသို့ပြေးဝင်လာ
သောအညိုရောင်အနွေးထည်အကျီဖြင့်ကောင်လေးကို
မြင်သော်လည်းအရေးကြီးသောParkJiminဆိုသည့်
သက်ရှိအရာကြောင့်တွန်းတိုက်ကာထွက်သွားရသည်။
ပြန်လည်းမဖြေမိ နူတ်လည်းမဆက်မိ။သို့သော်ထိုအညို
ရောင်ကောင်လေးကစိတ်ကွက်သွားလိမ့်မည်ဟုမထင်ပါ
စိတ်မဖြောင့်၍တချက်ပြန်ကြည့်ချိန်တွင်စတော်ဘယ်ရီ
ခြင်းတွေသာအာရုံအပြည့်။လမ်းကြုံ၍မေးလိုက်ပုံထက်
ဘာမှမပို..။
"ထယ်လေးပါလား....မနက်အစောကြီးအိမ်လည်လာတာ
ပေါ့...."
အိမ်တော်ထိန်းကြီးကိုမြင်သည်နှင့်သွားတန်းလေးညီ
နေအောင်ပြုံးကာစတော်ဘယ်ရီခြင်းငယ်အားပေးလိုက်
သည်။
"Jungkookဘယ်သွားတာလဲ..
ထယ်ကသူ့အတွက်ယူလာတာအလောတကြီးထွက်သွားလို့....."
"ပြသနာတခုခုရှိပုံပဲ ထယ်လေးရဲ့ ညထဲကအဆင်မပြေ
တာကြည့်ရတာ ရန်ဖြစ်ကြပြန်ပီနဲ့တူတယ်...."
"ဟို ပန်းရောင်ကောင်လေးနဲ့လား....."
"သခင်လေးရန်ဖြစ်စရာကဘယ်သူရှိသေးလို့လဲထိုးတာ
ကြိတ်တာတော့မကြားမိဘူး ပန်းရောင်လေးကညထဲက
ပြန်သွားတာ...."
"အော်.....စိတ်ကောက်သွားတယ်နဲ့တူတယ်....."
"ဖြစ်နိုင်တယ် သူတို့ကအမြဲတမ်းစိတ်ကောက်နေကြတာ"
Taehyungလည်းအမြဲစိတ်ကောက်ချင်သား.....။
အတွေးတခုခေါင်းထဲရောက်လာတော့ခွီးခနဲရီချလိုက်မိ
သည်။ဟိုကစကားပြောဖို့မပြောနဲ့တွန်းတိုက်ထွက်သွား
တာကိုဒီကစိတ်ကောက်ချင်နေတာအရမ်းများဟာသ
ဆန်လွန်းသွားသလားတော့မသိအိမ်တော်ထိန်းကြီးကို
ထိုအတွေးအားပြောပြလိုက်တော့စတော်ဘယ်ရီ
Milkshakeချက်ချင်းလုပ်ပေးမည်ဟုဆိုကာမီးဖိုခန်းထဲ
သို့ခေါ်သွားခဲ့သည်။
"ထယ်လေး.....သခင်လေးကိုစောင့်သွားလိုက်နော်
အတူတူညစာစားသွား...."
စကားပြန်မရတော့Milkshake ကိုသာစိတ်ဝင်တစားမသောက်ဖူးသည့်အတိုင်းလုသောက်နေသောချစ်စရာ
ကောင်းလွန်းသောဝက်ဝံပေါက်လေးလိုကောင်လေးအား
ငေးကြည့်မိကာသက်ပြင်းတချက်တော့ချမိခဲ့ပါသည်။
